Ben Kimim ?

YENİ BİR BAŞLANGIÇ..

Umutsuzluk içinde umut aramak gibi bir şeydi bu.. Fiilde yok, cümlede var olan bir şey..
Kahrolası dünyanın tüm tozunu dumanını üstüme üflemiştiler.. Onların pisliklerini saklayan bir kilim gibiydim..

Gözümü açtığımda dışarıdan içeriye sızan güneş ışıklarını parkede dansedişlerini izledim bir süre.. Kalktım yatağı toparladım.
Yaprak kahvaltı hazırlıyordu.

-Günaydın.

-Günaydın (düşünceli bir ses tonuyla) gölgeye bakarmısın uyanmış mı diye?

-Gölge mi?

-Evet oğlum Gölge dün kurtardığın(diyerek gülümsedi ve) Bulutun sevgilin olduğunu söylediği kişinin ismiyle aynı değil mi, ne büyük rastlantı.. (bir eliyle domatesi tutarken bıçağın olduğu eliyle koridoru göstererek)sağdan 3.kapı dedi

-(Tabiki duraksadım, tuhaf bir rasalantıydı evet,şaşkın şaşkın söylediği yere ilerledim)

Odanın kapısı aralıklıydı, elimi kapıya yasladım hafifçe iteledim, o koca tatlı gözleriyle elindeki oyuncağa olan ilgisi bozuldu ve bana baktı.. Gülümsedim gülümsedi..

-Gelebilir miyim?

- Hı Hı (dedi kafasıyla da onaylayarak)

Odasında siyah beyaz gösterişsiz renkler ve eşyalar vardı..

-O da ne?

(inanamamıştım aile fotoğrafında Gölge Yaprak ve Bulut mu? Fotoğrafı hemen gölgeye göstererek)

-Gölge bu kim? (dedim, çocuğu korkutmaya ak ve bi o kadar da tedirgin hareketlerle)

-Baba (dedi ve gülümseyerek)

Elime aldığım fotoğrafla Yaprağın yanına hızlıca ilerledim, korku dolu gözlerle bana baktı..

-Kül? İyi misin? Ne oldu? Gölgeye mi bir şey oldu yoksa?(Sonra gözü elimdeki resme ilişti ve anlamsızca suratıma baktı yeni sorular üretecekken)

Resmi ona çevirip.

-Bu kim?

-kim kim (parmağıyla Bulutu göstererek) Rüzgar, kocam yoksa tanıyor musun?

-Bu o sana bahsettiğim yaşlı adam, bulut sadece burda daha zayıf ve sakalsız o kadar ama eminim..

Yaprak inanamamıştı, kendini inanmaktan alıkoymaya çalıştığı tavrıyla bana bakıp..

-Yo yo hayır.. Yanlış hatırlıyor olmalısın yani bu mümkün olamaz..

-Yaprak, çok ciddiyim, yoksa sen de mi bu işin içindesin?

-Saçma sapan konuşma lütfen, hiç tanımadığım birinin hafızasını kaybetmesi için 4 yaşındaki oğluma yüzük yutturacak kadar cani değilim!!

-Peki o zaman bu resmi açıkla!!

-O resimde açıklanacak bir şey yok, senden bir şey saklasaydım o resmi komidinin üstüne değil hiç bulamayacağın bir yere saklardım!!

-Bana aynı kişi olmadıklarını mı söylüyorsün yani!!

-O zaman bana aynı kişi olduklarını kanıtla!!

-beni zaten oraya götürmeyecekmiydin? Hadi gidelim o zaman..

Beni duyar duymaz, buzdolabından süt çıkarıp biberonla koydu, gölgeyi giğdirdi. Ve arabanın anahtarını alıp bana eliyle kapıyı gösterdi ve hemen aşağıya inip yola koyulduk..
Gerçekten onun işin içinde olmadığına inanmıştım çünkü hiç kimse böyle basit hatalar yapmazdı ve bu kadar saf ve küçük bir çocuğu da işin içine karıştırmazdı.. Yine de ona güvenemezdim..