He's it | 5SOS | book 2

Chapter 4

POV Lucy

Ik heb heel de avond met Dian gepraat, ze zei dat Ashton en Luke ook ruzie hebben, en dat het allemaal een beetje vaag is. Ze snapt er zelf ook niet veel van. We zijn nu onderweg naar het concert, niet dat ik dat graag wilde, maar Dian had Michael beloofd dat we zouden komen. Zeker omdat hij nu ook alleen maar met haar en Calum om ging, omdat Ashton en Luke raar deden. "We zijn er." Zegt Dian dan. Het concertgebouw is huge. Dian haalt 2 backstage kaarten uit haar nek, en geeft er 1 aan mij. We hangen de kaarten om onze nek.

We wachten in de kleedkamer op de jongens. Als het goed is zijn ze al klaar, maar soms loopt het een beetje uit. 2 minuten later slaan de deuren open. "Ik ga..." Hoor ik Luke nog zeggen. Maar hij breekt zijn zin af. "Ik ga naar het hotel." Zegt hij dan. Michael loopt meteen naar Dian toe. Ze zijn echt heel schattig zo samen. Calum loopt meteen door naar de douches, Ashton staat me een beetje aan te staren. "Kan je het zien?" Vraag ik bitchy. Hij kijkt snel weg. Waarom moest Calum nou gaan douchen, nu zit ik hier zo awkward. Anders kon ik nog met hem praten. Ik kuch even als ik merk dat Ashton alweer staart. ''Ik ga denk ik maar vast naar het hotel.'' Opper ik. Ik wil niet dat het hier zo awkward blijft. ''Oh, is goed.'' Zegt Dian dan. Ik hoor de teleurstelling in haar stem, ze wilt waarschijnlijk dat het gewoon goed komt. En dat wil ik ook wel, maar ik weet niet hoe. ''Ashton?'' Vraag ik. Hij kijkt me verbaasd aan. ''Ja?'' Zegt hij dan. ''Zou ik de sleutel mogen hebben? Mijne lig in Dian haar kamer.'' Vraag ik zonder emoties. ''Sure..'' Zegt hij. Hij loopt naar zijn tas, en na even zoeken heeft hij de sleutels in zijn handen. Hij geeft ze aan mij. Ik loop meteen weg, op zoek naar de uitgang. 

Ik hoor de deur open gaan. Ik lig net lekker in bed.. ''Luus?'' Hoor ik iemand. ''Mhh?'' Mompel ik. Eigenlijk wil ik slapen. Ik ben best wel moe.. ''Kunnen we even praten?'' Het is Luke, en hij klinkt gebroken. Ik wil niet praten, maar ik ben best nieuwsgierig naar wat hij wilt zeggen. ''Je hebt 5 minuten.'' Zucht ik. Ik hoor een opgeluchte zucht, daarna sluit hij de deur. Hij komt in de vensterbank naast mijn bed zitten. (A/N: Dit doet me denken aan die foto die hij tweette omg) ''Als Ashton me hier ziet, gaat hij me vermoorden.'' Begint Luke. ''Luus?'' Waarschijnlijk verwachte hij dat ik erover door ging vragen, maar ik luister alleen. ''Ik luister, jij wilde praten.'' Ik ga even lekker liggen. ''Luus, ik mag het niet.'' Zegt hij dan. ''Ik mag geen relatie met jou.'' Ergens wil ik hem vragen waarom, maar ik heb net gezegd dat ik alleen luister. ''Ik wil het wel..'' Zegt hij dan. ''Waarom wijste je me dan af?'' Floept eruit. ''Omdat Ashton me zou vermoorden.'' Zegt hij dan. Nu begin ik het een beetje te begrijpen. ''Heeft hij gezegd dat het niet mag?'' Vraag ik dan. ''Ja..'' Zegt Luke gebroken. Daarom deed Ashton zo.. Nu begrijp ik het. Het kwartje is gevallen. ''Hij wilde niet dat ik je pijn zou doen, en toen kustte jij me.. Ik wist niet wat ik moest doen. Het spijt me zo erg.'' Ik sta op uit mijn bed en loop naar hem toe. ''Het is oké.'' Zeg ik, terwijl ik naast hem ga zitten. ''Ik wilde niet tussen jou en Ash komen.'' Zegt Luke dan. ''Je bent er niet tussen gekomen, het is Ashton zijn eigen fout.'' Zeg ik terwijl ik tegen hem aankruip. Hij slaat zijn arm om mij heen. ''Hij heeft het verpest.'' Zeg ik dan. ''Het komt wel goed.'' Zegt Luke dan. ''Hij wilde niet dat jij mij pijn deed, maar hij deed mij meer pijn... Ik ken hem niet zo lang en hij gooit meteen alles overhoop.'' Zucht ik. Ik voel een traan over mijn wangen lopen. Luke veegt hem weg en trekt me in een knuffel. ''Sssht, ik ben er voor je.'' Kalmeert hij me. Daarna drukt hij een kus op mijn mond. ''Die had je nog tegoed, grinnikt hij.'' Een klein lachje kan er wel vanaf. ''Wat nu?'' Vraag ik. Luke kijkt me niet begrijpend aan. ''Wat doen we nu?'' Vraag ik dan. ''Ik bedoel, met Ashton enzo.'' Hij haalt zijn schouders op. ''We bekijken het morgen wel, ik wil nu even van dit moment genieten.'' Glimlacht hij. Ik knik en sta op. ''Wat doe je?'' Hij trekt een pruillip. ''Naar bed gaan, het is laat.'' Grijns ik. Ik ga in mijn bed liggen, voor de tweede keer vandaag. Ik trek de dekens over me heen. ''Moet ik weg?'' Vraagt Luke dan. ''Kan, je mag ook wel hier komen.'' Grinnik ik. Dat laat hij me geen 2 keer zeggen, want een aantal seconden later ligt hij al naast me. Hij trekt de dekens over zich heen. ''Kom wat dichterbij.'' Glimlach ik. Ik ben blij dat ik weer kan lachen, al is het maar voor even. Want morgen moeten we een oplossing zoeken. Even later val ik in slaap.

Ik ben al een tijdje wakker, en ik schrik als ik een sleutel in het slot hoor. ''Luke.'' Sis ik. ''Luke, wordt wakker.'' Ik por hem een paar keer. Dan gaat de deur open. Luke kijkt me geschrokken aan. ''What the fuck doen jullie?'' Hoor ik iemand dan zeggen.

--

Hello luvs,

Hopelijk vinden julli ehet wat, ik heb nogal last van een writersblock, dus ja... Ik kwam net ook tot de conclusie dat ik toch wat minder ga updaten deze vakantie dan ik had verwacht, want ik moet leren voor mijn toetsweek.. Zucht. Zouden jullie willen stemmen en maybe een comment achterlaten? 

xxoxoxo.