Chapter 1

2.3K 175 13
                                    

POV Lucy

Ik open de deur en gooi hem met een klap achter me dicht, terwijl de tranen over mijn wangen lopen. Ik ren door naar het bed en begraaf mezelf onder dekens en kussens. Ik wil even nergens aan denken. Hoe kon ik dan ook denken dat hij mij ook leuk zou vinden, dat was dom. Ergens vaag in de verte hoor ik mijn telefoon af gaan, maar ik denk er niet eens over om op te nemen. Ik druk meteen op de rode knop. Ik heb even nergens zin in.

Ik weet niet hoe lang ik hier al lig, misschien is het al 2 uur 's nachts, maar de deur gaat ineens open. Ik hoor wat gestommel. ''Godverdomme Lucianna, what the hell heeft dit te betekenen?'' Roept Ashton boos. Ik wil opkijken maar als hij ziet dat mijn ogen rood en opgezwollen zijn haalt hij snel zijn telefoon uit mijn zicht. ''Wat?'' Vraag ik boos. ''Wat heeft die klootzak gedaan?!'' Roept Ashton nu uit. ''Welke klootzak?'' Vraag ik verbaast. Oh wacht, hij bedoelt Luke. ''Hij heeft niks gedaan.'' Zeg ik snel. Ik wil niet dat Luke en Ashton ruzie krijgen vanwege mij. Ik laat mijn hoofd weer in mijn kussen vallen. Het bed veert een beetje omhoog, en daardoor weet ik dat Ashton opstaat. ''Blijf bij hem weg.'' Zegt Ashton kwaad. ''Waar slaat dat op?'' Roep ik boos, verdrietig en verbaasd. Ik wist niet dat je zoveel verschillende emoties tegelijk kan hebben. ''Omdat hij je alleen maar pijn doet.'' Zegt Ashton dan. ''Joh, kan je nu weg gaan. Ik wil alleen zijn, je maakt het alleen maar erger.'' Zeg ik woedend. Hoe durft Ashton zulke dingen te zeggen, het is uiteindelijk mijn eigen schuld. Hij zegt niks, hij loopt naar het keukentje en zet een glas water voor me neer. Daarna gaat hij zwijgend de kamer uit. Tranen stromen opnieuw over mijn wangen. Hoe durft hij zo te doen.. Ik zoek mijn telefoon en kijk naar het scherm, ik kan amper lezen wat er staat vanwege de tranen. Ik open mijn gesprek met Anouk en Dinka, hun zijn ook degene die me het afgelopen uur 20x gebeld hebben. Ik lees de berichtjes.

Anouk: Waarom neemt ze niet op? Ze zou allang terug zijn.

Dinka: idk misschien loopt het uit

Anouk: 2 uur? Misschien is er iets gebeurd.

Dinka: ze zit vast ergens met Luke te zoenen fzo

Anouk: ik wil weten hoe t gaat u h gh

Ze moesten eens weten, ik besluit om maar gewoon niks te lezen. Ik zie trouwens ook dat Luke me een paar keer gebeld heeft, hij wilde er zeker nog even in wrijven dat hij me niet leuk vindt. Ik wil Dian ook niet lastig vallen, want zij is met Michael. Dan wordt er op de deur geklopt. ''Ashton ga weg!'' Roep ik schor. ''Als ik Ashton was, zou ik nu al binnen staan.'' Hoor ik Calum zeggen. Oh. Ik denk even na, binnen laten of niet? Misschien heeft hij hier iets laten liggen. Met een zucht loop ik naar de deur, en doe hem open. ''Holy shit, Lucy..'' Zegt hij duidelijk in shock. Hij trekt me in een knuffel, en natuurlijk, ik begin alweer te huilen. Hij loopt al knuffelend een stukje naar binnen, en sluit de deur achter zich. Ergens achter mijn rug pakt hij het glas wat Ashton had neergezet. ''Hier, drink wat.'' Hij geeft me het glas. ''Ik heb geen dorst.'' Zeg ik, alweer schor. ''Je moet wat drinken. Eerder ga ik niet weg.'' Zegt hij. Met een zucht neem ik dan toch een slok. ''Wil je me zo graag weghebben?'' Vraagt hij. Ik knik. ''Wat kwam je eigenlijk doen?'' Vraag ik dan, ik besef dat het eigenlijk niet zo aardig klinkt. ''Ik kwam vragen of je met ons een film wilde kijken.. Maar ik denk niet dat dit een geschikt moment is.'' Zegt hij dan. ''Wie is ons?'' Zeg ik een beetje spottend. ''Ehm, Dian, Michael en ik? Luke en Ashton zijn nergens te bekennen.'' Zegt hij dan. ''Maar laat maar zitten, ik denk dat ik het antwoord al weet.'' Mompelt hij er snel nog achteraan. ''Nee, ik ga mee. Zo lang Ashton en Luke er niet zijn.'' Zeg ik vastbesloten, ik heb niet zo'n zin om hier zielig te doen op mijn kamer terwijl mijn vrienden films kijken. ''Weet je het zeker?'' Vraagt hij bezorgt. ''Ja, helemaal zeker.'' Zeg ik nogmaals vastbesloten. Ik pak de sleutel van de kamer, ik heb de neiging om een briefje te schrijven voor Ashton, maar dat doe ik niet. ''Waarom kwam jij eigenlijk? Normaal komt Dian altijd.'' Grijns ik. ''Dian had het druk.'' Zegt Calum een beetje mysterieus. ''Met?'' Vraag ik. ''Michael.'' Zegt hij droog. Een kleine lach verschijnt op mijn gezicht. Inmiddels zijn we al bij de kamer, ik veeg nog even snel onder mijn ogen, al denk ik niet dat mijn ogen er nu normaal uit zien. Ik plof neer op het bed. Hotelkamers zijn nou eenmaal niet zo groot. De intro van de film was zo te zien ook al geweest, ze hebben hem gepauzeerd omdat ze op mij moesten wachten. ''Jullie deden daar lang over.'' Zegt Dian terwijl ze een rapeface trekt. Maar zodra ze mijn gezicht ziet vertrekt haar gezicht meteen. ''Gaat het wel?'' Vraagt ze. ''Ja.'' Zucht ik. ''Zet die film nou maar aan.'' Zeg ik een beetje humeurig.

Ik wil net opstaan om terug naar mijn kamer te gaan, het is al best laat, we hebben 2 films gekeken en ik ben best moe. Als ik opsta gaat de deur ineens open. Dan moet het wel Luke of Ashton zijn. Ik wil snel ergens achter springen, maar dat lijkt me niet zo slim. Ik blijf een beetje versteend staan. ''Lucy? ... Wat doe jij hier?'' Vraagt Luke verbaasd. ''Ik ben ook mee op tour, zie je het nu pas.'' Zeg ik bitchy terug, daarna maak ik aanstalten om weg te lopen. ''Lucy...'' Zegt Luke een beetje verbijsterd. Ik negeer het en loop gewoon door, als ik uit de kamer ben voel ik me opgelucht. Tot dat ik mijn eigen kamer aankom, want Ashton is daar. Hij ligt op zijn bed en kijkt TV. ''Had ik je niet gevraagd om weg te blijven?'' Zeg ik boos. ''Ik kon nergens heen.'' Zegt hij droog terug. ''Oké, dan ga ik zelf wel weg.'' Zeg ik boos. Gelukkig had ik mijn koffer nog niet uitgepakt. Ik snap echt niet waarom hij zo doet. Ik pak mijn koffer en loop even naar het kleine badkamertje om daar mijn toiletspullen te pakken. Daarna verlaat ik de kamer.

---

Hoofdstuk 1, whoopwhoop. Hopelijk vinden jullie het wat.

kussssssjes.

Lisanne

He's it | 5SOS | book 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu