He's it | 5SOS | book 2

Chapter 8

POV Lucy

Ik pak mijn koffer en loop de gang op, in welke kamer zit Luke eigenlijk? Ik pak mijn telefoon en bel hem op. ''Luke, lach me niet uit maar in welke kamer zit je...'' Awkward...  Luke hangt meteen op, zonder antwoord te geven. Gelukkig gaat er dan een deur open en staat Luke daar. ''Hier ben ik.'' Grijnst hij. Ik loop naar hem toe en hij neemt de koffer over. ''Kom je bij mij slapen?'' Vraagt hij verbaast. ''Nee ik verhuis van kamer.'' Antwoord ik. ''Naar?'' Zegt hij verwachtingsvol. ''Ash..'' Zeg ik, waarschijnlijk vindt hij het niet zo leuk maar ergens ben ik wel blij dat het opgelost is. ''Oh, is het weer goed tussen jullie?'' Vraagt hij verbaasd. ''Ongeveer.'' Glimlach ik. ''Maar ik kwam gewoon nog even bij jou.'' Zeg ik terwijl ik verder de kamer in loop. ''Dus wat wil je doen?'' Vraagt Luke aan me terwijl hij achter me aan de kamer in loopt. Ik haal mijn schouders op en ga op het bed zitten. ''Waar is calpal?'' Vraag ik. Deze keer is het Luke zijn beurt om zijn schouders op te halen. ''Hij is misschien uit ofzo, al lijkt me dat niet zo slim van hem. Groupie's everywhere.'' Legt hij uit. Ik knik. ''Wil je een filmpje kijken ofzo, of gewoon niks doen?'' Vraagt hij dan. ''Doe maar een filmpje.'' Zeg ik. Luke knikt en loopt naar zijn koffer waar hij een laptop uit haalt. Hij zet hem op het bed neer en gaat naast me zitten. ''Welke film?'' Vraag ik aan hem. ''Kies jij maar, het maakt mij niet zoveel uit.'' Zegt hij dan.

Ergens in de verte hoor ik een deur open gaan, ik denk dat ik in slaap gevallen ben. "Is Lucy hier?" Hoor ik iemand vragen, waarschijnlijk Ashton. "Ja, alleen ze viel vrijwel meteen in slaap. Ik denk dat ze moe was." Hoor ik Luke antwoorden. "Oh, ik vroeg me gewoon af waar ze bleef. Laat haar maar liggen." Hoor ik Ashton dan zeggen, tot mijn verbazing. "Maar morgen slaapt ze op mijn kamer, mate." Ik kan zijn kop nu al voor me zien, die grappige grijns. Daarna hoor ik weer een deur open gaan en daarna komen er voetstappen naar mij toe. Luke komt naast me zitten, hij raakt me helemaal niet aan, waarschijnlijk omdat hij me niet wakker wilt maken. "Naja, dat wordt dan maar een andere keer een film." mompelt hij. Ik doe alsof ik slaap en rol tegen hem aan. Daarna leg ik mijn arm subtiel over hem heen. Voorzichtig legt Luke een arm om me heen en hij trekt een deken over me heen. "Mhhh, mn broek moet uit." mompel ik. "Oh, je bent wakker?" Vraagt Luke een beetje verbaast. Ik knik. "En je broek moet uit?" Vraagt hij dan, weer is het mijn beurt om te knikken. "Moet je een broek van mij?" Vraagt hij dan. "Nee, hij moet gewoon uit." Zucht ik en ik wil mijn ogen open doen als ik ineens 2 lippen op mijn mond voel. "Moet ik het doen?" Vraagt Luke dan, verbaasdheid overheerst me een beetje, want ik vergeet te antwoorden. "Oh, ja." Zeg ik echt 2 minuten later. "Oké." Antwoord hij, en een minuut later is mn broek uit en mijn sokken ook. "Luus?" Vraagt Luke dan. "Ja, wat is er?" Antwoord ik, wat logisch is aangezien hij iets aan mij vroeg. "Zijn we nu iets?" Vraagt hij dan. "Huh?" ik ben zo lekker intelligent. "Oh wacht, ik snap hem al." Grijns ik dan. "Ja of nee?" Vraagt Luke dan.

-

Omg ik heb zoooo lang niet geupdated, ik schaam me dood. En dit is ook vet kort, meh. Ik heb trouwens een nieuw bed (2 persoons) yay. Ik weet niet wanneer ik weer update, sorry :c

xoxo lisanne