Gentle Pilot (Aviation Series #1)

Kabanata 4

Kabanata 4

Boyfriend

Kinabukasan, nagising ako dahil sa bigat na nakadantay sa aking tiyan. Nanlaki ang mga mata ko ng marealize na lalake ang katabi ko. Agad akong napalikwas ng bangon na naging sanhi ng pag-gising ng katabi ko.

I can see his uncovered abs from where I'm sitting. Halos mapamura ako ng makitang si Dion ang katabi kong natulog matapos nitong mag-angat sa akin ng tingin.

Damn, bakit ko ba nakalimutan na siya nga pala ang kumuha sa akin kagabi?

Nakakunot ang noo at nagtatakang tinitigan ako ni Dion na para bang nagtatanong kung anong problema. Tinaasan ko siya ng kilay at idinuro siya.

"Pinagsamantalahan mo ba ako habang tulog, Dion Sage?" matalim ang mga mata kong nakatingin sa kanya.

He humorously laugh. "No, kung pagsasamantalahan man kita, mas gusto kong gising ka upang marinig at makita ko kung paano ka umungol."

Nanlaki ang mga mata ko. Alam kong mukha nang kamatis ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. "Maginoo ka na sana, bastos nga lang," sarkastiko kong sabi.

"Binibiro lang kita at para sa kaalaman mo, ikaw ang may gustong dito ako matulog."

Halos masapak ko ang sarili ko. What he said was not really impossible. Ugh! Sa tingin ko nagmukha akong tanga sa harap ni Dion. Sana wala na akong ibang nasabi na mas lalong magpapahiya sa akin.

"By the way, let yourself feel at home. This is my family house, nag-iisa lang ako rito bukod sa mga katulong kaya pwede kang manatili muna rito," si Dion bago lumabas ng kwarto.

Hindi ko maiwasang hindi isipin na he's concern for me. Nagpapasalamat talaga ako at nakita niya ako kagabi sa bar.

Tumayo na ako mula sa higaan. May nakita akong plangana sa bedside table. Damn, pinunasan pa niya ata ako kagabi. I'll thank him later. Binuksan ko ang maleta ko na nakalagay sa may oh babang dulo ng kama upang kumuha ng masusuot bago nagtungo sa banyo upang maligo.

"Can you tell me what happened yesterday? Bakit ka umiinom sa bar na iyon?" nakatalikod na tanong sa akin ni Dion dahil abg kanyang atensiyon ay sa kanyang niluluto.

Nakaupo ako ngayon sa may upuan sa harap ng countertop habang pinagmamasdan siyang magluto. Napalunok ako dahil sa naging tanong niya. Ayaw ko mang sabihin ay karapatang malaman ni Dion kung ano nga ba ang nangyari sa akin dahil nadatnan niya akong umiinom sa isang bar.

Humugot muna ako ng malalim na hininga bago nagsalita. "Pumunta ako sa Papa ko... kung saan siya nakatira. P-Pero nadatnan k-ko siyang l-lumabas ng bahay niya kasama a-ang bago n-niyang pamilya."

Hindi ko na napigilang hindi umiyak at humikbi dahil sa sakit na dulot ng nakita ko kahapon. Lahat ng respeto ko kay Papa ay unti-unting naglalaho. Hindi ko akalaing, dinedepensahan ko pa siya mula kay Mama. I even used to blame my Mama when its supposedly the other way around.

Mabilis akong dinaluhan ni Dion at ipinasa ang ginagawa sa maid na naroon tutal ay tapos naman na siyang magluto at ihahain nalang. He sitted beside me and patted my back to stop me from crying.

"I'm sorry... Stop crying Chandria Clara," he gently whisperd at my ear.

I weakly smiled at him. "Iniwan niya sa akin ang calling card niya. Should I see him?"

"Yes, you should. Para malinawan ka kung ano ba talaga ang nangyari."

"But... sinabi ko sa kanyang boyfriend ko ang ipinunta ko rito at hindi siya," napabuntong hinga kong sabi.

Hindi ko hahayaan na isipin ni Papa na siya ang ipinunta ko rito. I'll never admit that after what I've seen yesterday.

"Then, I'll be your boyfriend," walang kagatol-gatol na sagot niya.

Gulat ko siyang tinignan. Wala akong ibang makita sa mata niya kundi sinseridad sa kanyang mata. I feel calm and safe with how the way he stares at me. Handa siyang samahan ako at harapin si Papa.

"Pretend boyfriend?" nalilito kong tanong.

He nod. "Yes, I'll help you. Bakit mo ba kasi sinabing may boyfriend ka rito gayong wala naman?"

Nahihiya ko siyang tinignan. "Gusto ko lang i-save ang pride ko. Ayokong isipin niyang nandito ako sa Madrid para makita siya."

He nodded in understanding. Pinunasan ko na ang aking mukha at inayos ang pagkakaupo. Ibinaling na naming dalawa ang aming atensiyon sa pagkain na nasa aming harapan.

"Pa, gusto sana kitang makausap," nanginginig pa ang aking boses habang sinasabi iyon sa telepono.

Dion pushed me to call Papa. Sabi niya'y kailangan kong malinawan nang mapagaan kahit papaano ang loob ko. Alam niyang hindi ko pa agad mapapatawad ang Papa ngunit kailangan ko rin daw marinig ang side nito.

Narinig ko ang isang malalim na buntong hinga sa kabilanginya. "You're always welcome here, hija. Gusto kang makilala ng asawa ko at mga kapatid mo."

I smiled bitterly. "I'll come there later after lunch, say one. With my boyfriend if you don't mind."

"I don't mind at all. We'll wait for you."

Iyon na ang huli kong narinig mula sa ama bago ko ibinaba ang tawag at hinarap si Dion. He reassuringly smiled at me. Hindi ko maiwasang hindi matuwa sa kanyang presensiya sa aking tabi ngayon. Kung kailan nag-iisa ako, naroon siya. I'll be forever greatful that I met him. Now, I really admit that I like him so much.

I evilly smiled at him as an idea pop into my mind. I just want to teased him and see if he'll bite the bait. Since he's my boyfriend today... Why not make it last for a week? Malay mo ito na pala ang huli naming pagkikita. Considering that he's a pilot and he moves from one place to another.

He raised his eyebrows at me, asking what I was up to. "Dion... you're my boyfriend for today right? Why not make it last until the duration of our stay?"

Isang malakas na tawa ang pinakawalan niya at napailing-iling sa aking sinabi. "The Chandria that I met in Tangen was now back. Hmm... why did you offer that suddenly?"

I shrugged my shoulders to make it look like its not a big deal for me. "Malay mo ito na pala ang huli nating pagkikita. Para matulungan na rin kitang maka-move on kay Riva. You know, di mo man aminin halata paring may pagtingin ka sa kanya."

I really mean it. I'll help him to forget his Ex. Dahil hindi niya magagawang magbukas ng puso niya para sa akin kung may nakakulong pa roon. He need to let Riva go so that I could enter his heart. What a logic, right?

He lick his lower lips then nod. "Fine, I'll be your boyfriend for a week. Until the duration of your stay here."

Pinigilan ko ang tumalon dahil sa tuwa mula sa pagpayag niya. Gusto ko lang maging sulit ang punta ko rito sa Madrid kahit masakit ang unang araw ko rito and I'll spend my remaining days here with my pilot boyfriend. For a week.