Het is een mooie donderdagavond, rond 19:00 uur. Cambridge Castle ligt er rustig bij, de zon schijnt nog en een lichte zomerwind brengt wat verkoeling. Het was die dag broeierig geweest en de loomheid ligt als een waas over het kasteel. De bladeren van de bomen waaien zachtjes heen en weer wanneer de wind passeert en de kleurrijke bloemen verleiden meerdere insecten. Het grijze grind knerpt zachtjes als een figuur het smeedijzeren hek nadert. Het is een bediende, Remus Lupos, die in het kasteel werkt. Zijn vriendelijke, bruine ogen zijn gevestigd op de andere kant van het hek. Hij lijkt al wat ouder, gezien zijn bruine haarkleur met grijze strepen. Langzaam krakend gaat het zware hek open en 3 mensen stappen naar binnen. 'Goedenavond, welkom terug op Cambridge Castle' zegt Remus met een kleine knik naar de twee oudere mannen. Tussen hun in staat een jongen van ongeveer 20 jaar met warrig zwart haar. Een grijze bril siert zijn gezicht en hij heeft heldere, groene ogen die wat onrustig om zich heen kijken.'Ik zal hem meenemen, is dat goed?' De twee mannen knikken en groeten hem waarna ze weer weglopen. Remus doet het hek weer op slot met zijn toverstok en draait zich rustig om naar de jongen.' Welkom op Cambridge Castle Harry' zegt hij beminnelijk, hij ziet dat de jongen wat onrustig is. Iets wat hij zich goed kan voorstellen.' Bedankt' zegt de jongen wat nerveus en Remus glimlacht kleintjes .'Ik breng je naar binnen' Harry knikt en Remus loopt weer één van de grindpaden op.'Ik snap heel goed dat je zenuwachtig bent, zo voelde ik mij ook toen ik dit gigantische kasteel voor het eerst zag'. Harry glimlacht en laat zijn blik over het terrein dwalen.' Ja, gigantisch is het wel ja' bevestigt hij. Een fontein staat wat verderop, meerdere zwarte vogels zitten op de rand wat te drinken of uit te rusten. Er staan meerdere bankjes op de paden en hij ziet veel gekleurde bloemen. De zon geeft een paradijselijke gloed over de grote tuin. Ze naderen twee grote zwarte deuren. Twee mannen in rode jassen met gouden knopen en zwarte broeken, doen de deuren open.'Bedankt' zegt Remus en duwt Harry zacht naar binnen. Ze komen meteen in een gigantische hal en Harry bedenkt dat hier bijna een huis in kan staan, zo groot is het. 'Wauw' is het enige wat hij uit kan brengen. Marmer voert de boventoon en aan dewanden zijn veel fakkels bevestigd wat een fijne warmte afgeeft. Een grotewitte trap stond prominent in het midden van de hal. Aan één van de wanden zijnversierde deuren te vinden, Harry is benieuwd wat hij daar zal aantreffen. ' Ikzal je naar Albus brengen, hij wacht op je'. Albus Perkamentus was hetSchoolhoofd van Zweinstein geweest en momenteel is hij de koning van de Toverwereld. Hij knikt envolgt Remus die rustig de trap op loopt. Ze slaan linksaf en bestijgen eentweede, witte trap. Na meerdere trappen verder is Harry de weg nogal kwijt maarhij volgt trouw Remus.
Ze staan dan voor een grijze deur die versierd is met allerlei tekens en Remus klopt aan. 'Binnen' klinkt een stem en Remus opent de deur. ' Hij is gearriveerd' meldt hijkort en Harry slikt. Een lichte knoop verschijnt in zijn maag, hij weet nietgoed wat hij hier doet. ' Bedankt Remus, ik kan het wel alleen af, wil jeachter de deur wachten totdat je ik roep?' zegt Albus Perkamentus met eenvriendelijke glimlach en twinkelende ogen. Remus verdwijnt met een knik enHarry buigt kleintjes als groet. 'Ga zitten Harry' zegt Perkamentus en hij gaat zitten in decrèmekleurige stoel die voor het grote bureau staat. 'Fijn dat je er bent, ikmoet wat met je bespreken'. Perkamentus laat met een beweging van zijn toverstok kopjes met thee verschijnen en verse krakelingen. Harry pakt de krakeling op en neemt een hap. 'Je bent uiteraard op de hoogte van het feit dat Severus mijn zoon is en dat het nogal wat oproer heeft veroorzaakt in de Tovenaarswereld' zegt Perkamentus en Harry slikt de krakeling door. ' Zeker, het was een schok voor iedereen maar veel mensen vinden dat hij een goede prins is' zegt Harry. ' Severus doet het uitstekend, zijn acties stralen betrokkenheid en interesse uit' zegt Perkamentus terwijl hij drinkt van zijn thee. 'Wat zou je ervan vinden als Severus een zoon zou hebben?' vraagt Perkamentus, iets te nonchalant naar Harry's mening. ' Uh, ja goed voor hem' zeg Harry wat verward. Dan fronst hij en valt het kwartje. ' Bedoel je dat ik.. zijn zoon ben?' zegt hij dan en Perkamentus glimlacht. ' Je bent vandaag snel van begrip Harry, je hebt gelijk'. Ergens klinkt het als een verwijt maar de toon van de oudere tovenaar is vriendelijk. Harry's mond valt een beetje open en hij stamelt wat. ' Maar James Potter.. Ik lijk op hem' zegt hij dan uiteindelijk. 'Dat is het resultaat van een zeer sterke glamourspreuk van Lily' legt Perkamentus uit. ' Ik weet niet of we die eraf zullen halen, het is al zo'n schok voor je' zegt Perkamentus en Harry knikt traag. ' Dat betekent dus dat u..' Perkamentus knikt. ' Ik ben je opa, al klinkt dat zo oud' zet Perkamentus met een glimlach en twinkelende ogen. ' Ik stel voor dat je Ron, Hermelien, Ginny en je andere vrienden hier naar toe haalt. Je moet het verwerken maar dat doe je het beste met vrienden om je heen' zegt Perkamentus en hij knikt opnieuw. ' Remus' roept Perkamentus dan en de man stapt naar binnen. ' Neem Harry maar mee naar zijn kamer en zorg dat Ron, Hermelien, Ginny, Marcel en Loena hier naar toe komen. Zeg daarna tegen de huis-elven dat we extra gasten hebben voor een paar dagen' zegt Perkamentus en Harry staat op. ' Ik zie je straks Harry' zegt Perkamentus en verdoofd loopt Harry achter Remus aan, naar zijn kamer.
JE LEEST
A Prince Castle- Severus Sneep fanfiction
Fanfiction'Welkom op Cambridge Castle Harry'. Drie jaar nadat Harry Voldemort heeft verslagen, wordt hij verwacht bij de Koning van de Toverwereld, Albus Perkamentus. Die heeft een bijzondere verrassing voor hem in petto..
