A Prince Castle- Severus Sneep fanfiction

Do you really wanna hurt me?

Veel plezier met dit hoofdstuk! X Tamara

--------------------------------------------------

'Fijn dat iedereen er is' begint Noah, zijn therapeut en Severus knikt kleintjes, net zoals zijn vader, pleegvader en moeder. 'Ik heb begrepen dat Severus een gesprek heeft gehad met jullie allemaal over zijn gevangenneming.. hoe is dat gegaan Severus?' Severus kijkt even op en glimlacht smal. 'Ja wel goed geloof ik. Ik heb het meeste wel verteld, de meest schokkende verhalen heb ik ze toevertrouwd' zegt hij. 'Heel goed, voelde het als een opluchting?' Severus knikt opnieuw. 'Absoluut. Het voelde alsof er een last van mijn schouders viel' zegt hij peinzend. 'Heel goed. Hoe was het voor jou Albus?' Hij blikt opzij, naar zijn vader, die er ontspannen bij zit op een makkelijke bruine stoel. 'Ik wist sommige dingen wel maar ik vond het ronduit schokkend om het te horen hoe Voldemort met mijn zoon is omgesprongen. Toch vind ik het heel dapper van Severus, dat hij het verteld heeft' zegt zijn vader en Severus glimlacht heel smal. 'Eileen en Tobias, hoe is dat voor jullie geweest?'  Hij ziet hoe zijn moeder en pleegvader een blik wisselen en dan spreekt Tobias. 'Heftig. Ik heb me sterk gehouden tijdens het gesprek maar daarna ben ik direct naar mijn kamer gegaan en heb daar even een potje zitten janken. Hoe kan iemand zo gruwelijk zijn en dat soort dingen doen?' vraagt Tobias zich harop af en Severus kijkt verrast. 'Je lijkt verrast?' merkt zijn therapeut op en hij knikt. 'Ja, ik had niet verwacht dat je hebt gehuild om mijn gevangenneming' zegt Severus wat twijfelend. 'Je bent misschien niet mijn zoon in bloed maar ik heb je opgevoed jongen en alles met je doorstaan. Voor mij voel je gewoon als een zoon dus zo gek is dat niet' legt Tobias uit en Severus knikt begrijpend. 'Voor mij hetzelfde als Albus' zegt Eileen dan kleintjes en Noah knikt. 'Hoe voelde je na het gesprek Severus?' Hij kauwt even op zijn lip om zijn gedachten onder woorden te kunnen brengen. 'Ik voelde me opgelucht maar ook vermoeid, die herinneringen waren echt heel heftig om terug te zien' zegt hij dan. 'Wat heb je toen gedaan?' Severus maakt een gebaar naar de ramen aan de linkerzijde van hem. 'Ik ben buiten gaan wandelen in m'n eentje om even mijn gedachten te ordenen en daarna heb ik nog even gepraat met Harry' zegt hij. 'Oké, dit laat ik voor nu even rusten. Probeer de oefeningen te doen die ik je gegeven hebt, die zullen je zeker helpen om de gedachten te aanvaarden. Probeer je Occlumentie wat minder te gebruiken deze week, accepteer dat die herinneringen er mogen zijn' zegt Noah. Severus knikt traag. 'Maar ik heb ook een baan, ik kan toch niet elke keer weg lopen als een herinnering me triggert?' vraagt hij aan Noah. 'Dat hoef je ook niet te doen. Probeer rustig te ademen, haal desnoods iemand erbij en accepteer dat de herinnering er is. Het gaat vanzelf weer over en dan kan je erover praten'. Severus snuift maar reageert niet. 'Goed, dan wil ik even praten over iets anders..' zegt Noah die hem negeert en hij knikt. 'Hoe vind je het gaan als koning van dit land?' Severus haalt zijn schouders iets op. 'Er is nog geen oorlog, het Ministerie houdt zich koest en de Dooddoeners zijn dood, exclusief mezelf dus het is erg rustig. Er valt weinig te verkloten, zeg maar' zegt hij. 'Exclusief jezelf? Sev, jij was nooit een Dooddoener' zegt zijn vader grimmig en hij blikt opzij. 'Ik was bij alle meetings, ik heb gemarteld en gedood in zijn opdracht en ik was een spion. Ja, ik was wel een Dooddoener'. Hij ziet zijn vader zijn hoofd schudden en hij slaakt een zucht. 'Ik behoorde tot zijn innerste kring van volgelingen papa' zegt hij. 'Ik zie je niet als een Dooddoener, wat je ook gedaan hebt' zegt zijn vader stellig en zijn lichtblauwe ogen staan wat harder dan normaal, merkt Severus op. 'Dat kan toch niet, ik heb dingen gedaan als Dooddoener dus dan moet je me ook zien als een ex- Dooddoener' zegt hij. 'Dus omdat ik vijanden heb doodgeschoten in de oorlog, ben ik ineens een moordenaar? Kom op Sev, zo werkt het niet' zegt Tobias. 'Zo werkt het wel! Zo denkt de mensheid dus ze zullen me zo zien, koning of niet' zegt hij gefrustreerd. 'Wat denk jij Eileen?' breekt Noah in en Severus richt zijn donkere ogen op zijn moeder. 'Wat ik denk? Ik denk dat de jaren van spioneren en geen emoties tonen, Severus geen goed hebben gedaan. De martelingen hebben daar ook niet aan mee geholpen' zegt zijn moeder rustig en hij fronst. 'En in welk opzicht bedoel je Eileen?' vraagt Noah kalm en Severus voelt de spanning in de kamer langzaam verdwijnen. 'Severus is geen makkelijke man, daar heeft zijn jeugd zeker aan meegedragen en daar voel ik me nog steeds schuldig om. Maar om zo jong zijn liefde te verliezen en dan alleen het slechtste van jezelf aan de buitenwereld te moeten tonen omdat je het zelf wilt.. dat is schrijnend. Ja, die martelingen waren gruwelijk en heftig maar er is zoveel meer gebeurd in zijn leven dan dat. Er is een reden dat hij nog zichzelf ziet als een ex-Dooddoener' legt Eileen uit en Severus blikt vol ongeloof naar zijn moeder. 'Dank je Eileen. Wat denk jij Severus, nu je dit zo hoort?' Severus slikt even en kijkt naar Noah. 'Dat ze misschien wel gelijk heeft' zegt hij voorzichtig.

'Waarom ben je nu zo boos Toby?' vraagt Eileen als ze samen met Tobias in haar persoonlijke kamer is. Met haar ogen volgt ze haar man die stampend rondloopt en in zichzelf moppert. 'Je beweerde dat ik een slechte vader ben geweest!' briest Tobias dan en Eileen recht haar rug, ze moet dit gesprek aan en het gaat moeilijk worden maar ze moet dit doen. 'Tobias, wat vind je zelf van je opvoedkunsten?' kaatst ze terug. 'Ik deed mijn best! Ik wist toch ook niks van een kind, net zoals jij!' sist Tobias en ze knikt. 'Ja, dat klopt' zegt ze kalm. 'Nou dan! Stop met beweren dat ik een slechte vader ben geweest' zegt Tobias fel. 'Tobias, sta stil en zie het even onder ogen. Severus heeft nauwelijks de liefde van een vader gekregen, maar wel klappen van een vaderfiguur. Dat doet iets met een kind' zegt ze. Met een hoop gevloek grijpt Tobias een vaas vast en smijt het stuk op de grond. 'Tobias!' zegt ze geschrokken maar Tobias lijkt niet voor rede vatbaar, als hij de rest van het dressoir op de grond kapot smijt en angstig deinst ze naar achteren. Ze weet dat Tobias zijn gedrag meestal onder controle kan houden maar dat hij soms licht ontvlambaar kan zijn. Ze beseft ook wel dat het een pijnlijk onderwerp voor haar man is maar Tobias moet inzien dat hij geen goede vader is geweest voor Severus. Dan klapt de deur open en in de deuropening staat Harry die met grote ogen naar Tobias kijkt. 'Pap! Help!' schreeuwt Harry dan en ze hoort snelle voetstappen. Als Tobias met boze ogen naar Harry kijkt, trekt ze haar toverstok om hem te verdedigen. 'Doe dat ding weg Eileen! Denk maar niet dat je beter bent omdat je toevallig een koning hebt geproduceerd!' brult Tobias woedend en voordat ze het weet, stormt Severus de kamer in. 'Ga op de grond liggen!' snauwt Severus en Eileen bijt op haar lip. De twee mannen staan oog in oog, hun donkere ogen staan allebei vol felheid en ze slikt. Dan haalt Tobias uit en met een flinke vuistslag raakt hij Severus op zijn neus. 'Tobias! Stop dit nu!' gilt ze. 'Harry, haal opa' klinkt Severus kortaf en ze kijkt zorgelijk toe hoe de jongen weg rent. 'Denk jij dat ik luister naar die ouwe mafkees?' sneert Tobias. Ze ziet hoe Severus zijn gezicht vertrekt. 'Noem mijn vader niet zo!' snauwt Severus en geeft Tobias een flinke vuistslag terug. De twee donkerharige mannen raken in gevecht en op het moment dat Eileen ze uit elkaar wilt halen, verschijnt Albus in de kamer. Met een gemakkelijke 'Flipendo', worden de mannen uit elkaar gehaald en Albus stapt naar voren. Eileen ziet hoe zijn ogen boos staan en ze slikt. 'Wat is er aan de hand?' Ze ziet hoe Severus op staat en met zijn ene hand het bloed tegenhoudt van zijn bloedende neus. 'Ik weet het niet maar toen ik hier kwam, smeet Tobias van alles op de grond en was razend. Ik heb hem gedwongen om op de grond te gaan liggen maar toen gaf hij mij een vuistslag' zegt Severus rustig. 'Episkey' zegt Eileen en wijst naar Severus zijn neus met haar toverstok waarna zijn neus geheeld is. Dan doet ze hetzelfde bij Tobias en ze kijkt streng naar haar man. 'Eileen, vertel alsjeblieft wat er gebeurde'. Ze haalt adem en knikt. 'Ja, ik vroeg Tobias waarom hij zo boos was en volgens hem heb ik in het gesprek beweert dat hij een slechte vader was. Toen ik zei dat hij nauwelijks vaderliefde heeft geschonken aan Severus, draaide hij door en begon met dingen te smijten. Toen Harry in de deuropening verscheen, heeft Severus hem aangeraden om jou te halen'. Ze ziet hoe Severus verrast kijkt. 'Heb je dat echt gezegd?' Ze knikt. 'Waarom sloeg je hem Tobias?' Ze ziet hoe Tobias zucht. 'Instinct' is zijn enige reactie. 'En waarom besloot jij om terug te slaan Sev? Ik ken je beter dan dat..' Eileen kijkt naar haar zoon. 'Tobias noemde jou een oude mafkees en dat kan ik niet toestaan'.