LAVİ

YEDİNCİ BÖLÜM

Keyifli Okumalar!

YEDİNCİ BÖLÜM LAVİ

Eve: Lapsley

LÜTFEN OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.

ﾟ✧ ✧ﾟ

Küçükken büyük annemin yanına kaçıp giderdim. Annem çoğunlukla fark etmezdi bende bunu fırsat bilip onun evine gider ve nefis turtasından yerdim. Ananem çoğunlukla beni mutfakta yakalar ve turtanın yanında içmem için meyve suyu verirdi.

Sevimli yuvarlak yüzü her zaman al aldı. Çok güzel bir kadındı genleri doğrudan anneme aktarılmıştı ama yeteneği bana geçmişti. Ona karşı anılarım silik silikti fakat oradaydı bazen gelip geçiyordu. Özellikle yalnız hissettiğim dönemlerde canlanırdı.

Vücudum anında buz kesti sanki bütün kanım çekilmişti. Ellerim telefonu tutmakta zorlanırken dönüp arkama bile bakmadım. Zira kim olduğunu biliyordum.

Barlas yanıma oturdu. Bense hiçbir şey yapmadan öylece masaya bakıyordum. Sanırım anne ve babası da yanına oturmuştı. Zengin olduklarını biliyordum fakat o benim zengin olduğumu bilmiyordu. Şuana dek.

Sadece zengin olduğumu öğrenmemiş aynı zamanda eski Nehli olduğumu da öğrenmişti. Peki şimdi ne olacaktı? Herkese her şeyi anlatacak mıydı? Bu okulda da popülerdi herkes onun tarafında olurdu. Peki bana yine cephe mi tutacaklardı? Yine dışlayıp ayakaçı olduğumu mu söyleyeceklerdi? Hayır buna izin veremezdim. Yeniden aynı şeyleri yapamazlardı bana.

Bakışlarım Barlas'ı buldu fakat o dönen sohbeti dinliyordu. Bombayı bırakmış ve hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Göt herif.

Üstünde siyah bir takım elbise vardı. Kravat takmamıştı. Saçları yukarıya doğru taralı, yüzünde muhteşem bir gülümseme vardı. Yan profili de fazlasıyla yakışıklı görünüyordu tıpkı bir model gibi.

Bakışları bana döndüğünde mavi gözleri yüzümde gezindi. Ne yapıyordu? Ne kadar degiştime mi bakıyordu? Yoksa makyajın gücüne mi? Yada yüzümde ki lekeyi mi arıyordu?

Onun yüzünden özgüven eksikliği yaşadığım çok olmuştu. O beni görmezden gelirdi ve herkes bunun o zamanlar farkındaydı. Geçmiş bazen geçmezdi ve Barlas'ın yaptıkları geçmemişti. Belki onu ses çıkarmadığı için suçlayamazdım. Ama bazen insanlar yapmadıkları şeyler yüzünden de suçlanmalıydı.

Daha fazla bakmasına izin vermeyerek anneme dönmüş ve lavoboya gideceğimi söylemiştim. Ayağa kalktığımda bakışlarını benden almıştı. Garsonun birine lavaboyu sorduktan sonra girmiş ve kapıyı kapatmıştım. Ellerimi soğuk suyun altına soktuğumda hiçbir şey hissedemiyordum. Üşümem gerekiyordu belki ama öylesine yanıyorduki tenim belki de suyun ısınmasına sebep olmuştu.

Barlas zeki biriydi elbette beni tanıyacaktı fakat bu kadar hızlı olmasını beklemiyordum. Beni tanıdığı halde tanımıyormuş gibi yapıp resmini çizmemi istemişti. İlk gün neden yanıma gelmemişti ki? Ne sanıyordu bunun bir oyun olduğunu mu? Onun için hava hoştu yakışıklıydı, popülerdi beni umursayacak değildi ya. Herkese her şeyi anlatabilirdi fakat anlatmaması gerekiyordu.

Kapı açıldıgında içeriye ablam girdi.

"Bir sorun mu var? "