"En doğru kararı verdin güzelim" dediğinde onu hiç dinlemeden "boş yapma ve kardeşimi serbest bırak " diye konuştuğumda iğrenç gülüşü tekrar kulaklarımı doldurdu "merak etme yarın sabah evinize göndereceğim " dediğinde rahatlıkla derin bir nefes verdim "istediğin şeyi kabul ettim bu yüzden ailemden uzak dur " dedim. "Korkma tatlım, sen kararından dönmediğin sürece kimseye zarar vermem" dedi sesini siktiğim. Telefonu yüzüne kapatıp cebime koydum.
Elimi korkuluğa koyup gökyüzüne baktım. İçimde bir çok duygu barındırırken derin bir nefes aldın "en doğrusunu yaptım" diyerek kendi kendimi tesselli ettim.
~~
Tüm gece boyunca hiç uyumamıştım evin içinde dolanıp durmuştum, seungmin babam ilacın etkisinden dolayı uyanmamıştı chan babamda sabaha kadar başında beklemişti.
Saat 7 ye doğru gelirken kapının çalmasıyla yerimden kalkıp kapıya doğru koşmuştum. Hızlıca kapıyı açtığımda kucağında Jeongin ile bir adam duruyordu, onun görmenin heycanıyla oldukları vaziyeti boş verip Jeongin'in yanaklarını avuç içlerime alıp "küçük velet kalk hadi evine geldin " dedim ama bir tepki alamayınca adama döndüm "neden uyanmıyor?" diye sordum.
Adam sahte bir tebessümle "sizin teklifi kabul ettiğinizi duyunca küçük bir sinir krizi geçirdi bu yüzden onu bayıltmak zorunda kaldık." cevabını verdi ben tekrar küçük kardeşime baktığım " içeri girebilirmiyim? Böyle durmak biraz zor " dedi gözleriyle Jeongin'i işaret ederek.
Kapıyı güzelce açıp salonu gösterdim, Jeongin'i kanepeye yatırıp sessizce evden çıktı. Jeongin'in yanına yere oturdum elini iki elimin arasına alıp yüzünü inceledim çok fazla yara vardı ama hepsi temizlenip sarılmıştı. Yerden kalkıp babamların odasına ilerledim kapıyı çalıp açtım chan babam bana merakla bakarken kocaman gülümseyip "jeongin'i getirdiler salonda uy-" cümlemi bitirmeden yerinden kalkıp koşarak odadan çıktı.
Mışıl mışıl uyuyana seungmin babama ilerledim ona doğru eğilip elimi saçlarıyla buluşturup şefkatle okşadım "baba kal küçük bebeğin geldi " ilk seferinde uyanmamıştı ama ikincisinde gözlerini açıp anlamsız bakışlar attı "ooho küçük bebeğin geldi diyorum sen hala uyuyorsun " dedim. Gözleri şaşkınlıkla açılırken "jeongin mi geldi? " diye sorduğunda gülümseyerek başımla onayladım.
Kalkmasına yardım edip salona geçtik. Chan babam yerimi almış Jeongin'in saçlarını okşuyordu seungmin babam da yanına geçip elini tuttu. Onlara en yakın yere oturup onları izlemeye devam ettim, chan babam bana dönüp "ne zaman uyanır? " diye sordu "bilmiyorum, bayıltmışlar birazdan uyanır herhalde" cevabını verdim.
Kısa bir sessizlikten sonra ikinci bir soru geldi "peki niye birdenbire geri getirdiler? " işte şimdi boku yedim. Babamlar merakla bana bakıyordu, ben ne cevap vereceğimi düşünürken salonda çok kısık bir ses duyuldu
"böyle aptalca bir şeyi kabul ettiğine inanamıyorum "
Uyanmasıyla babamların dikkati ona dönerken o kalkıp oturdu babamlarda iki yanında yerlerini alırken Jeongin çatık kaşlarıyla bana bakıyordu bakışlarımı yere indirip ellerimle oynarken "başka seçeneğim yoktu " diye cevap verdim.
Chan babam sonunda ne olduğunu anladığında onunda kaşları çatılmıştı "Lee know'un teklifini kabul mu ettin? " bağırdığında irkildim gözlerim dolarken başımla onayladım "ne yaptın sen? Jisung sana başka bir yol bulacağımı söylemiştim niye başına buyruk davranıyorsun? Şimdi ne yapıcaz? " bağırmalarına devam ederken göz yaşlarım düz bi çizgi halinde hızla akıyordu.
"Chan sakin ol " Seungmin babamın uyarısıyla chan babam sustu ben sessizce ağlamaya devam ederken chan babam önüme çömelip göz yaşlarımı sildi "jisung seni anlıyorum kardeşini kurtarmak için böyle bir karar verdin ama sende bizi anla senin için endişeleniyoruz o yüzden arayıp vazgeçtiğini söyleyelim " dediğinde aklıma gelen şeyle başımı hızlıca iki yana sallarken "hayır eğer vazgeçersem daha kötü şeyler yapıcak " dedim.
Babam umutsuzlukla gözlerini kapatıp ayağa kalkıp seungmin babamın yanına oturdup "bu piçten kurtulmanın bir yolunu bulmalıyız " derken biryandan da saçlarını çekiştiriyordu. "Kurtulmanın bir yolu yok..." samimi olduğunu düşündüğüm bir gülümsemeyle başımı kaldırıp dolu gözlerimi onlarda gezdirdim "...ben hiç pişman değilim bu kararın herkes için en doğru karar olduğunu düşünüyorum" dedim.
Hepsinin gözleri dolmuştu hata seungmin babamın tutmaya çalıştığı hıçkırıkları duyuluyordu. Telefonuma gelen bildirimle istemsizce açıp gelen mesaja baktım.
(Gelen) Oruspu çocuğu🖕: Hafta sonu düğünümüz var hazır ol bebeğim 😘 (Görüldü ✔)
İşte cehenneme ilk adımlarımı atmıştım.
🖤🖤🖤🖤
Beğen +Yorum
10.bölüm final🎉🎉
Beğenmeniz dileğiyle 💙💙💙
Sizi çok seviyorum 😘😘😘😘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
