My Husband Is A Mafia Boss [AeZeke] Fanfic

Series IV: Silhouette of the Bygone (Finale)

Credits: Terrence Von Knight

"What makes you think that I'll believe you, bitch?" Napatigil ako sa pag hakbang nang marinig ko ang hindi pamilyar na boses na nagmumula sa kwarto ng Mama ko.

Maingat kong itinulak ang pinto upang lumaki ang siwang nito, nang masilip ko ng mabuti nasa loob. Bumungad sakin ang mukha ng isang lalakeng ngayon ko lang nakita --kaharap ng mama ko. May edad na ito, hindi malalayo sa edad ni Mama ngubit hindi yun basta basta mahahalata dahil sa tayog ng tindig nito.

Who is he? Bakit parang.. pamilyar siya?

"Kristoff, believe me. He is yours." My eyes darted to my mom as she desperately uttered those words, almost begging for him to believe her. I cannot see her expression dahil nakaharap siya sa lalakeng kausap niya. What is she talking about? Who's his?

My eyes widen when the man tightly grabbed my mom's arm. Gusto ko siyang daluhan, ngunit mas pinangunahan ako ng kagustuhang pakinggan pa ang pinag uusapan nila.

I'm sorry Mom, but this is the only way for me to understand all these.

"We never had a child, Therese." Mariing tanggi nito habang mahigpit paring hawak ang braso ni Mama, saka agresibong binitawan. Kumuyom ang mga kamay ko habang pinipigilan ang sarili kong ang sarili kong lumapit at magpakita sakanila.

So, he is my father? The man who abandoned my Mom.

"Kristiff, please believe me.." she pleaded while hugging the legs of the heartless man towering infront of her. ".. he's our son.." she cried, but his expression remained stoic. Tila hindi man lang nakaramdam ng konting habag. "..our son needs you.'

Marahas kong itinulak ang pinto na agad ikinagawi ng tingin nila sa direksyon ko. "I. Don't. Need. Him." Each word I uttered were luke curse. I will never beg for his attention. Naglakad ako palapit sa direksyon ng Mama ko. I wiped off her tears and help her stood up. This is the very first time that I saw her in this state.

"Umalis ka. I don't need you here." Agad akong pinigilan ni Mama ng pagsusuntukin ko ang balikat ng lalakeng nasa harap namin. "We don't need him Mom."

"A-anak." She whispered.

I stilled upon hearing "that" word from her. Kailangan ba ang lalakeng to para matanggap ako ng Mama ko bilang anak?

"Leave!!" I shouted in anger, hindi ko siya kailangan. We can live on out own without him. Pinunasan ko ang luhang nalaglag sa mata ko bago humarap sa Mama ko. Totoong hiniling kong makilala siya. Pero kung ganito lang din naman, hindi ko siya kailangan.

"Oy Terrence, kilala mo ba yun?" my gaze followed the direction where Steve's finger was pointed. Agad na kumunot ang noo ko ng isang batang lalake, maybe a year younger than me ang itinuro nun. My forehead knotted while in trying to cleared out my vision to see the kid's face.

"Sino ba yun?" Takhang tanong ko habang pinagmamasdan ang batang lalake na tahimik na nakaupo sa isang bench habang binubulabog ng tatlo pang batang lalake na kaedad niya. He is..familiar.

"Sabi ni Dad, siya daw ang tagapagmana ng isang mayamang businessman."

"Negosyante nga ba?" Steve's laughters just confirmed my assumptions.

"Ang sabi ng Daddy ko, balang araw siya daw ang papalit sa pwesto ng tatay niya." Sinipa ko ang paa niya para patigilin siya sa pagsasalita.

"Wala akong pake sa buhay ng batang yan Kuya Steve." Isinukbit ko ang backpack ko saka pinagpagan ang dami ko bago tumayo. ".. hinihintay na ako ni mama, mag isa lang siya sa bagay mauuna na ako."

"Woah woah, that's his father." Napabalik ang tingin ko sa bagang lalakeng kanina pa tinitingnan ni Steve. "He's Kristoff Roswell." Mahinang sambit niya.

The man held the hand of the little boy, bago ito kinarga papasok sa magarang sasakyan. I was awaken from being stilled when Steve hit my arm.

"Anong pangalan nung bata?" Wala sa sarili kong tanong habang pinagmamasdan ang sasakyan nilang unti unti nang nawawala sa paningin ko.

"He's Ezekiel Roswell."

Ezekiel? Yung bata sa playground.

So, that kid is the reason why he loathe me. Napatawa ako dahil sa naisip ko. Oo nga naman, what am I compared to the legitimate and beloved child?

"Let's go."

________

"Mom?"

"Mom?"

I head my way to the kitchen hoping that I'll find her there. Lagi kasi siyang nandun sa tuwing uuwi ako galing school. "Mom?" Tawag ko ulit dahil walang sumasagot. Agad na kumunot ang noo ko nang makita ko ang nagkalat na gamit sa kusina.

"Mama?" Palakas ng palakas ang pag tawag ko sa tuwing hindi siya sumasagot.

My eyes widen and my feet felt numb as I saw the droplets of blood scattered on the floor. Pinilit kong ihakbang ang mga paa ko kahit na ayaw gumalaw ng mga yun. The blood drops where heading to my Mom's room.

"Ma.." nakasalampak siya sa kama, duguan. Agad akong sumampa sa kama at agad siyang dinaluhan.

"M-Mom?" I said while gently caressing her face as tears started to run down my cheeks.

"T-Terrence.."

Napatingin ako sa sugat niya, malapit sa dibdib niya.

Who did this to my Mom?

She wiped away my tears then smiled at me. "W-Who did this to you Mom?" I cannot hide my sobs while staring at here. Ginamit ko ang mga palad ko para pigilan ng pag agos ng dugo mula sa sugat niya.

"Terrence.. anak.."

"Mommy.."

"You're a Roswell.."

Roswell? M-My father did this to her? Umiling iling ako habang paulit ulit na tinatapik ang pisngi niya. "Mommy.. wake up.. please.. Mom!!"

___

One week later

Marahan kong hinaplos ang pangalang naka ulit sa lapida ng puntod na nasa harap ko.

Mama. I'm sorry.

"What's your plan now, Kid."

Napatigil ako sa pag haplos ng lapida ni Mama, saka napatingin sa tatay ni Kuya Steve. Yumuko ako, ano nga bang gagawin ko ngayon? "It's the Roswell." He patted my head, causing me to turn back my gaze to his face.

"I asked her before she died.." nakuyom ko ang mga kamao ko sa galit. "..I asked her who did that to her."

"Walang iba kundi ang Roswells, Hijo." Hinawakan niya ang magkabila kong braso saka ako hinarap. "I will help you hunt them all..down"

"Tito?"

He smiled and once again patted my head. "Anong sabi sayo ng Mama mo?"

Bumaling ako sa lapidang nasa harap ko bago siya sinagot. "Roswell.." I looked at Steve's father. "I hate them."

"Dapat lang hijo. They are the reason why you lost your Mom."

"I will make them all.." I looked at my mom's tomb "..pay."

We will see each other again soon

..little brother

- END -