Onverwachts vertrek

38 1 0
                                    

‘Eddie! Eddie waar ben je?’ Kyla liep door het huis, maar nergens zag ze hem of nog iets staan. Het huis was helemaal leeg. Ze liep huilend naar buiten. Ze klom hun speelboom in. Ze zat op een tak toen ze boven zich een wit papier zag. Ze klom verder omhoog en pakte het papiertje. Ze wist gelijk dat het van hem was, want zijn slordige handschift viel gelijk op.
Lieve Kyla,
Mijn ouders maakte veel schulden. Uiteindelijk was de last te groot. Gisternacht werd ik gewekt. We moesten onze spullen pakken en heel snel. We gaan terug naar mama's thuisland. Ik had weinig keuze en ook niet veel tijd. Ik ben dus nu naar Rusland. Het spijt dat ik ineens weg ben. Veel plezier op je nieuwe school volgend jaar en veel geluk met je moeder. Ik hoop je ooit nog eens te zien.
Je beste vriend,
Eddie

Huilend liet ze de brief zakken. Ze stopte hem in haar zak en sprong de boom uit. Ze stapte op haar fiets en reed naar huis.

Ze stapte haar huis in. Gelijk kon je de geur ruiken van alcohol en rook. ‘Was het gezellig, schat?’ vroeg een vrouw op de bank. ‘Nee, ze zijn vertrokken naar Rusland.’ Een vrouw met droog stro blond haar en grote zwarte ogen met grijs keek haar aan. ‘Ach wat zonde. Waarom perse Rusland. Prachtig land en nu word het verpest door die mensen.’ ze nam een flinke slok wijn. ‘Mama, ik ben een vriend kwijt. De enige die ik had en jij gaat lopen zeiken dat Rusland door hun word vergalt!’ De vrouw bleef staren naar de tv.

‘Vrienden komen en vrienden gaan is het gezegde, schat. Het zinnetje dat men daarna heeft verzonnen bestaat niet. Ik bedoel neem mij nou. Ik heb toch ook je vader niet meer?’ Kyla werd woedend. ‘Omdat jij zo'n achterlijke slet bent. Veel te dronken om echt om iemand te geven. Zelfs ik ben een stuk vuil voor je. Zelfs ik!’ De vrouw begon te glimlachen. ‘Het is maar beter dat je je excuus aanbied. Anders heb ik een gepaste straf voor je. Kijken wie daarna de slet is.’

Kyla liep naar boven en deed de deur opslot. Ze ging schrijven en haar deed de tv aan.

‘Lieverd, wil jij deze man even naar mijn kamer brengen. Hij komt kijken naar dat stopcontact.’ Kyla liep naar beneden. Een dikke man, kaal oud en met enge gniepige oogjes stond te wachten. De man volgde haar naar boven. In haar moeders kamer liep ze naar het stopcontact toe. Voordat ze het begreep had de man de deur dicht gedaan. Kyla begon te gillen. 

‘Slet, het gewoon even met die man doen. Schaam je. Je bent zelfs nog 11 jaar!’ Haar moeder stond met een glimlach in de deur opening. ‘Je krijgt je gepaste straf voor je daden. Kom uit me bed ik wil slapen.’ Kyla liep weg met een duizelig hoofd. Bij de deuropening sloeg ze haar op de grond en ging met haar naaldhakken tussen haar ribben. Kyla gilde het uit van de pijn.

Rozenrood, manenschijn. Liefde doet pijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu