Rozenrood, manenschijn. Liefde doet pijn

Romantiek

'Kyla, waar is me tas!' Wyrden renden achter Kyla aan. 'Boven, misschien onder de tafel of toch in de meiden wc.' zei ze plagerig. 'Niet rennen in de gang!' zei mevrouw Bunnik. 'Nu heb ik je.' Wyrden pakte haar in haar nek. 'Waar is me tas?' Kyla begon te lachen. 'Je weet dat ik er niet tegen kan en Jurren heeft hem. Hij is buiten bij de struiken.' Wyrden liet haar los en begon te vloeken. 'He, Wyrden zin om te chillen vanmiddag.' Hij keek verbaasd op. 'Ja hoor.' Kyla liep terug naar de tafel. 'Dankje ik had net genoeg tijd om naar binnen te sluipen.' zei Jurren. 'Waar is die tas?' vroeg Wyrden. Kyla begon "somewhere over the rainbow" te zingen. Ze begonnen met ze alle te lachen, behalve Wyrden. 'Oke, nu ben ik het zat. Waar is me tas!' Josh trapte hem onder de tafel vandaan. Wyrden zuchtte. 'Wat moet ik met jullie.' De bel ging en ze stonden op. 'Gewoon vrienden zijn.' zei Kyla met een uitdagende knipoog toe.

Ze stonden voor Wyrdens huis. 'Me ouders zijn niet thuis, dus wil je wat doen.' zei hij plagerig. 'Tuurlijk, ik met jou doen. Dat is gewoon vies. Wat moet ik met jou?' Ze liepen de tuin in. 'Ahh dat doet pijn. Je bent net zo'n leuke meid.' Wyrden opende de deur. 'Haha,' lachde ze sarcastisch. 'Hoezo, vind je me leuk?' Ze ging zitten op de bank. Wyrden keek haar strak aan. Hij liep daarna naar de keuken en haalde wat te drinken. 'Wyrden, ben je je tong verloren?' Hij zette de glazen op tafel en ging naast haar zitten. Hij zei een poosje niks. Kyla zat ongemakkelijk naast hem. 'Weet je. Misschien doe ik raar, maar ik vind je echt leuk.' Kyla keek hem verbaasd aan. 'Waar komt dat vandaan?' Wyrden schudde zijn hoofd. 'Ik weet het echt niet. Je bent gewoon veel in me gedachte. Ik kan altijd vrolijk worden als ik je zie. Ik heb ook zo'n hele irritante, maar sterke drang om je te beschermen. Het is echt irritant.' Het was een poosje stil. Kyla zat verbaasd en niet wetend wat te doen naast hem. Ze staarde vooruit, hopend dat iets in de kamer wilde vertellen wat ze moest doen. 'Misschien is het wat snel. Ik bedoel we kennen elkaar pas een jaar, maar ik vraag het toch. Zou je met me willen?' Kyla begon zich warm te voelen. 'Ik begrijp ook heel goed als je het niet wil. Ik bedoel dan vergeten we het gewoon. We blijven vrienden. Ik begin er niet meer over. Je mag ook tijd om na te denken.' Voordat Wyrden verder kon praten, kwam Kyla er tussendoor. 'Rustig. Ik kan je vraag nu al beantwoorden. Ik zou het echt heel leuk vinden om samen wat te hebben.' Wyrden zuchtte diep. Hij legde zijn arm over haar schouder. 'Trouwens een pas een jaar?' Hij keek op. 'Ja, ik wist niet wat ik moest zeggen.' Kyla begon te giechelen. 'Dat is zo irritant.' zei Wyrden geeerd. 'Jou pech, zo lach ik nou enemaal.' Het werd weer stil 'Mag ik nu dingen over je weten? Ik weet nauwelijks wat van je. Alleen waar je woont, in welke klas je zit en wie je vriendje is.' Kyla legde haar hoofd tegen hem aan. 'Ik ben het ongelukje, Kyla. 12 jaar, bijna 13. Me vader is weg gegaan bij de ontdekking dat me ma zwanger was. Me moeder is alcoholist. Ik weet niet waarom ik je het vertel, maar dit is mijn samenvatting.' Ze keek naar Wyrden. 'Vertel jou verhaal.'

'Ik ben Wyrden. 13 jaar. Ik heb autisme en ben door mijn dyslexie een keer blijven zitten. Ik heb een moeder die altijd voor mij klaarstaat en mijn vader ook. Ik heb nog een oudere broer en een jonger zusje. Ik weet waarom ik je deze samenvatting heb gegeven, omdat ik je vertrouw en respecteer.' zei Wyrden. 'Wyrden, ik vind een relatie tussen ons wel leuk, maar wees alsjeblieft niet altijd zo klef.' Hij begon te lachen en omhelsde haar stevig. Zij begon ook te lachen. 'Mocht je ooit in de problemen komen, mijn deur staat altijd open voor jou.' Hij begon haar te prikken in haar zij. 'Kijk daar kan je niet tegen.' zei hij. Hij bezorgde haar de slappe lach. 'Laat me los!' zei ze met veel moeite. De tranen sprongen in haar ogen van het lachen. Ze probeerde los te komen, maar Wyrden hield haar stevig vast. Wyrden stopte met kietelen. Hijgend zat ze bij hem op de bank. 'Klier dat je bent!' en ze gaf zich gewonnen. Ze lag slap in zijn armen en Wyrden begon met haar haar te spelen. Het was stil. Heel stil. Totdat de kerklokken begonnen te luiden. 'Ik moet naar huis.' Ze wilde opstaan, maar Wyrden boog zich over haar heen. 'Blijf nog wat langer.' en hij kuste haar heel lief en teder. Op dat moment voelde Kyla zich bijna zweven. Ze vergat alles om haar heen. Ze leefde alleen voor dat moment. Ze kreeg even een helder moment en maakte zich los van zijn lippen. 'Nee, ik heb al zat problemen. Ik ga, tot morgen.' Ze stond op en liep naar beneden. Voordat ze de deur uitliep, omhelsde Wyrden haar weer een keer. 'Tot morgen, lieverd.'

Thuis stond haar moeder al op haar te wachten. 'Je bent laat.' Kyla hing haar jas op en liep naar de keuken. 'Sorry, ik was de tijd vergeten.' Ze knikte. 'Jij gaat in elk geval eten maken, dus begin maar.'

Haar moeder was door een dronken bui naar boven gegaan. Kyla zat haar huiswerk te maken in het televisielicht. Ze kon zich echter niet goed concentreren. Haar hoofd dwaalde steeds af naar die middag. Ze keek verschrikt op toen ze haar moeder van de trap hoorde lopen. Ze ging naast haar zitten. Het was stil, maar haar moeder begon met een dubbele tong te praten. 'Weet je, als jij er niet was zat ik nu nog met Daniel.' Ze begon te huilen. 'Stom kind, dankzij jou is hij weg. Weg zeg ik je!' Ze begroef haar gezicht in haar handen. Kyla pakte haar huiswerk op en wilde net de gang op lopen. Ze hoorde alleen het geluid van glas tegen de muur. Ze deed een stap opzij. Net optijd, want een wijnfles trof de muur. 'Kreng, lui wijf, waardeloze nietsnut!'

Ze zat op bed te appen met haar vrienden. Wyrden begon haar te spammen.

Kyla: Is niet grappig!

Wyrden: Ahhh wrm niet?????

Kyla: Not in the mood :'(

Wyrden: He wazzap?

Kyla: Me ma is dronken en loopt me af te kraken. Stom kind enzo

Wyrden: Doet ze het vaker?

Kyla: Ja, vaak zat

Wyrden: Het komt wel goed. Je moet het maar zo zien, over 5 jaar is zij alleen

Kyla: Dat zijn nog 5 hele jaren. Duurt lang T_T

Wyrden: Ik ben er voor je tot die tijd. Mij raak je niet kwijt

Kyla: Haha, de laatste keer dat ik dat hoorde was hij een jaar later vertrokken. Zonder een woord

Wyrden: ....

Kyla: maakt niet uit. Ik ga slapen ben kapotmoe. Doei xx

Wyrden: Oke bye schat

Kyla: Slaap lekker

Wyrden: Sweet dreams my love