Baş Belası

"Kimsin Sen?"

"Nutellalar nerede?" diye sordum market görevlisine. Nutellasız alışveriş mi olurdu?

"3. peronda sağda" dediği yere giderken gözüm camdan dışarı takıldı. ne çabuk hava kararmıştı. Telefonumu çıkardım ve saate baktım. Saat sekiz buçuktu. Daha annemin gelmesine çok vardı. Bu alışveriş de tamamen can sıkıntısındandı zaten. Babam ise sürekli geç kalırdı. Ama annem ve bana çok iyi ve sadık davranırdı. Nutellaları bulduğumda içlerinden en büyüğünü aldım. Kafam kadardı. Alışverişi bitirdiğimde poşetleri taşımakta zorluk çekiyordum. Sonunda dengemi sağladığımda yürümeye devam ettim. Poşetler çok ağırdı, bu kadar çok ne almıştım. Ah tabi yaa Nutellalar..

Kafamı kaldırdığım an biriyle çarpışmam bir oldu."Önüne baksana be hayvan herif." kafasını kaldırdı ve bana yaklaştı. Bende geri geri gidiyordum. Sırtım duvarla buluştuğnda kahkaha attı."Demek beni tanımıyorsun?" başındaki şapkayı çıkardığında ağzım açık kalmıştı. Bir insan bu kadar yakışıklı olamazdı. Eliyle çeneme baskı uygulayıp ağzımı kapattı."Bu kadar etki yarattığımı bilmiyordum?" dediğinde kendime geldim gözlerinin içinden alaycı tavrı belli oluyordu benden ne istiyordu."Benden ne istiyorsun" "öncelikle bana hayvan herif dediğini nasıl unuttun burada kimse bana bağıramaz " kendini ne sanıyordu kabadayı falan mı ? bu zamanda böyle şey kalmışmıydı ki? Bad boy hikayelerindeki gibi sen artık benimsin diycek hali yoktu.. Öyle şey olmazdı zaten."Sen kendini ne sanıyorsun?" "Seni bu seferlik affediyorum akıllı ol küçük kız." dedi ve ortadan kayboldu. Bense anın şokuyla kendi kendime söyleniyordum. "Affedicekmiş hahh.. Sen kimsin be?? Bide küçük kız diyo kaç yaşındasın lann sen tövbestağfurullah." o değilde benden bu kadar sesin çıktığını bilmiyordumm..

********************

"Ben geldim." bugün çok yorulmuştum. hemen odama gidip yatmak için merdivenlere yöneldim."Selin biraz konuşabilir miyiz?"babama döndüm ve yapmacık bir gülümseme ile "tabi" dedim.Yine ne yapmıştım acaba?? En son yaptığım şeyleri düşündüm.

Bir keresinde gece evden kaçmış sabaha kadar içmiş eve sarhoş dönmüştüm. Daha sonra annem ve babamın haberi yokken evde parti vermiştim. Ve en kötüsü okulda bir kızla kavga etmiştim merdivenlerden düşüp kolunu ve burnunu kırmıştı.Bunlardan biri olmamasını dilyerek sandalyeyi çekip oturdum."Öhöm öhöm" babam yalandan öksürdüğünde ona baktım.devam etti.

"Bugün yanındaki çocuk kimdi?" işte bu olamaz ben şimdi ne bok yiycem..

"Hangi çocuk baba?" diye sordum bilmiyormuş gibi..

"Marketten çıktıktan sonra yanına gelen."bunu ona kim söylemiş ki. bizi sadece şoförüm Ali görmüştü. Kesin o söyledii.

"hiç sadece bir arkadaşımm." dedim ve derin bir nefes aldım.yyalan uydurmayı çok iyi bilsemde babam o kadar ciddiydi ki onun karşısında yalan söyleme yeteneğim kaybolmuştu.

"Ali hiç öyle görmemiş." HAH Ali dedim bak aliii ben onun ağzına sıçmazsan bende Selin değilim..

"Kayaydı baba o sen görmüştün.."bir şeyler mırıldandımm.Babam inanmamış gibi görünüyordu.Hemen kendimi toparlayıp ciddileştim."Baba niye inanamıyorsun kayaydı işte o."

"Kimse kim görüşmeni istemiyorum."

"Ya babaaaa."

"İtiraz istemiyorum."

"Tamam baba yaaa."deyip hemen odama çıktımm.O çocuğun başıma açtığı dertlere bakın.. Onun yüzünden babamdan boşu boşuna azar yedimm.Söyleyecek tek şey var. Umarım bir daha o çocukla asla karşılaşmam.

#########

Kitaplarımı son kez kontrol ettim ve çantamı sırtıma taktım.Aşağı kata indiğimde annem ve babam beni bekliyorlardıı.

Daha zamanım vardı bu yüzden kahvaltı yapacaktım. Günaydın diye bağırıp annemi ve babamı öptümm.İkisi aynı anda günaydın dediler. Bende yerime oturup yemeğe başladım.

Bende doğuştan bu vardı.Yemek yemek için kimseyi beklemezdim. Annem ve babam da bunu bilirlerdi.Krep vardı ve ben krebe bayılırım.Krebin içine yeşil soğan koydum ve yemeye başladım. Krebi ağzıma götürdüğümde annen ve babamin daha yemeğe başlamadiğını farkettim. Krebi tabağa koydum ve ikisine döndüm."Yine ne yapmışım."dedim. Daha dün babamdan azar işitmiştim. Şimdi ne olmuştu "nee"dedim bir kez daha.Öyle bakıyorlardıki. Gerçekten korkmaya başlamıştım.

"Hiç bir şey yok sadece biraz yavaş yesen diyoruz." önümdeki krebe baktım.

Bir ısırıkta %50si gitmişti. Cidden insanlığın sınırlarını zorlayacak bir ısırık olmuştu.Guiness rekorlar kitabına bile girebilirdim. Nerde benim madalyam. Utançla başımı öne eğdiğimde annem ve babamin bana güldüklerini gördüm. Onlarda yemeğe başladılar.

Kahvaltımı bitirince ayakkabımı giydim ve evden çıktım. Garajın kapısındaki şifreyi yazdım ve açılmasını bekledim. Ne yavaş açılıyordu bu kapı. Sonunda açılınca fiat 500L'mi aldım. Bu benim en sevdiğim arabamdı. Evet üç tane arabam vardı. Ben tam bir pahalı araba hastasıyım. Buradan okul çok yakındı ama yürümek istemiyordum.

Okula vardığımda herkes grup grup fısıldaşıyordu. Arabadan iner inmez bir kız saçlarıma yapıştı. Noluyo be yine kimin sevgilisi bana aşıktı... Şoku atlatıp kızın üstüne atladım. Bu sürtük Gamze'ydi. Sarı saçlarını elime doladım. Başını kaldırıp "ne oldu sevgilin seni yatakta mı bıraktı bana mı sardın." dedim. Herkes benden taraf tezahürat yapıyordu. Gamze çok bozulmuştu. Bende sinsice güldüm "hala öğrenemedin mi? bu okulda bulaşılması gereken en son kisi benim."dedim ve saçını sert bir şekilde bıraktım.

Arabamı kitleyip okula yürüdüm. Sınıfa girdiğimde herkes uzaylı görmüş masum köylü gibiydi. Onları umursamadan sırama oturdum.

Bir kaç dakika sonra öğretmen geldi. Ders edebiyattı ıyy hiç sevmem. Ardından genç bir çocuk geldi. Yine yeni çocuk gelmişti galiba. Çocuk yüzünü sınıfa dönünce ağzım açık kaldı. Bu ne şimdi. Çocuk beni görmemişti. Kalemliğimi düşürdüğümde gözler bana döndü. Onun gözleride... Bana döndü göz göze geldiğimde kızardığımı hissettim tüm kızlar içine düşecekti neredeyse tüm kızlar bir ağızdan "hoşgeldin" dedi. O ise sadece bana bakıyordu. Kafamı çevirdim. Neden bu kadar kızarmıştım ben böyle bir kız değildim. Kafamı sıraya gömdüm. Ve düşünmeye başladım. Bu çocuk bu okula büyük bir ihtimal burslu gelmişti. Koskoca Evren Koleji'ne gelmek kolaymıydı ki. "Evet istediğin bir yere otirabilirsin Ayaz'cım."dedi hoca.

Aman Allahım benim yanım boştu. Yanımda bira hareketlilik hissettim.

Kafamı kaldırma gereği duymadım. Artık bu çocuğun beni rahat bırakmayacağına emindim.

****

Öğle tenefüsüne kadar sorunsuz geçmişti. Yemekhanede Kaya,İrem,Soner,Merve,ben ve Kutay oturuyorduk. Benim tek düşündüğümse o çocuktu. Çok gizemliydi. Kafamı karıştırmıştı. Sürekli beni görüp kahkaha atıyordu.

Arkadaşlarına bir şeyler söylüyordu. Ezilip ezilmemek umrumda değildi. Benimle ne derdi vardı. Onu merak ediyordum. "Kızım sabah Gamze'yi iyi benzetmişsin helal sana." Kutaya gülümsedim "kimin kardeşiyim." dedim. Omzuma kolunu attı ve bana sarıldı."Tabikide benim." diye atladı, Merve. Güldüm. Onada sarildim. O sırada zil çaldı. "Siz gidin ben bir sacımı başıma bakıyım."dedim ve lavaboya gittim. İşimi hallettikten sonra lavabodan çıktım. Telefonumu elime aldım. Mesaj gelmisti. Tam açıp bakacakken biriype çarpıştım. Telefonum yere düştü ve parçalandı. Hadi ama yine mi? Kafamı kaldırdığımda tanıdık yüzle karşılaştım.AYAZ!!! Bu çocuk benden ne istiyor? Anlamıyorum. "Yine mi sen? Sen beni takip falan mı ediyorsun?" sinirle sorduğumda o da sinirlenmeye başlamıştı. Bunu alnında çıkan damardan anlamam kolay olmuştu. "Beni tanısaydın bunu sormazdın ben kimseyi takip etmem." dedi ve kafasını çevirdi. Tekrarladım "seni tanımıyorum." o da tekrarladı "beni tanımıyorsun." arkasını dönmüş gidecekken bağırdım. "Anlat o zaman." durdu ama arkasını dönmedi. Devam ettim "kimsin sen?"

Okuduğunuz için teşekkür ederim umarım beğenmişsinizdir eksik yerlerim ve tavsiyelerinizi yazarsaniz sevinirim votelemeyi unutmayın sevgilerimle :)) yb iki gün sonra atıcam yorunlarınızı bekliyorum.