TidNeur part
ខ្ញុំមិនដឹងថាម៉ោងប៉ុន្មានហើយទេ ខ្ញុំមិនមានបំណងក្រោកពីព្រលឹមបែបនេះទេ វាមានរយៈពេលជាង មួយឆ្នាំហើយ យូរមកហើយដែលខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំអាចបង្ខំខ្លួនឯងបាន ប៉ុន្តែដោយក្តីប្រាថ្នា និង ក្តីស្រលាញ់ ហៅខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ជួបមុខ ព្រះរាម មុនពេលទៅសាលារៀនបានបន្តិច វាអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ឡើងនៅម៉ោង 6 ព្រឹក ហើយឈរមើលមុខសង្ហានៅមុខសាលារបស់គេនៅមុនម៉ោង 7 ព្រឹក
មានការប្រឡង ក៏មិនធ្វើឲ្យខ្ញុំបានងើបពីព្រលឹម ហើយមករៀនក៏ខ្ញុំមិនងើបពីព្រលឹមដែរ
ខ្ញុំឈរឆ្គងបន្តិច មានតែសិស្សសាលានៅតំបន់នោះទេ លើសពីនេះទៅទៀត លើសពី ម៉ោង 7 ជារឿងធម្មតាដែលមានសិស្សច្រើន ប៉ុន្តែវាមិនមែនជារឿងចម្លែកទេដែលមនុស្សម្នាក់ពាក់ឯកសណ្ឋាន ស្រអាប់ ឈរហើយ មើលទៅខ្លោងទ្វារសាលាដូចនេះ
« បងនឿ? ពិតជាបងនឿមែន!» សម្លេងរីករាយរាក់ទាក់ខ្ញុំពីក្បែរនេះ ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅក្រោយឃើញស្រីស្អាតម្នាក់ឈឺឱបដៃរំភើប សម្លឹងមកខ្ញុំ បន្ទាប់មកមើលទៅអ្នកដែលធ្លាប់ស្គាល់ និងក្មេងស្រីស្រស់ស្អាត ខ្ញុំស្គាល់ថាគេជានរណា
« សួស្តី, ស៊ីដា, ព្រះលក្សណ៍, ព្រះរាម » ខ្ញុំរាក់ទាក់និងញញឹមដាក់មនុស្សចុងក្រោយ ព្រះរាម មើលមកខ្ញុំមុនពេលឈានចូលទៅទិសដៅផ្សេងទៀត
«តើបងមកធ្វើអីទីនេះទាំងព្រលឹម?» ព្រះលក្សណ៍ដើរមកជិតខ្ញុំហើយសួរ
« បងក៏...មកមើលជុំវិញនេះ! បងនឹកកាលរៀននៅវិទ្យាល័យ!» ខ្ញុំឆ្លើយទាំងញញឹម ខ្ញុំដឹងថាគេដឹងពីអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយ
« តើបងនឹកជីវិតកាលរៀនវិទ្យាល័យ ឬ នឹកក្មេងប្រុសដែលរៀននៅវិទ្យាល័យ?» ស៊ីដា សួរ ភ្នែកធំៗរបស់នាងមើលមកខ្ញុំហើយក្រឡេកមើលទៅបងប្រុសរបស់នាង
« ស៊ីដា...» ព្រះរាមហៅឈ្មោះរបស់នាង ដោយកង្វល គេប្រហែលជាមើលទៅគួរឲ្យខ្លាច ប៉ុន្តែវាមិនមានផលប៉ះពាល់ដល់នាងទេ ស្រីស្រស់នៅតែញញឹមរីករាយ
« យើងអាចទៅហើយណា៎ អូនដា? » ព្រះលក្សណ៍សួរប្អូនស្រីរបស់គេ
YOU ARE READING
En Of Love : រឿងរ៉ាវស្នេហា NueaPraram
Actionរឿងរ៉ាវស្នេហារបស់និស្សិត Play Boy ផ្នែក វិស្វករ ម្នាក់ ធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ក្មេងប្រុស រៀន នៅវិទ្យាល័យ...... ខ្ញុំមិនមែនជាម្ចាស់រឿងមួយនេះ គឺជាការប្រែសម្រួល សម្រាប់អានដែលគាំទ្ររឿងមួយនេះ ខ្ញុំក៏មិនមានបំណងយកសម្រាប់ជាផលប្រយោជន៍ខ្លួនដែរ គ្រាន់តែប្រែសម...
