ព្រះរាម Part
ខ្ញុំទុកឲ្យពួកគាត់និយាយមិនសំចៃ ខ្ញុំខ្លួនឯងក៏ខ្មាសអៀន និងសំដីខ្លួនឯងដែរ ខ្ញុំងាកមុខមើលបងនឿ មុនពេលមើលចុះក្រោម ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាថ្ពាល់ខ្ញុំឡើងកម្តៅ
« ឯងមករៀនមែនទេព្រះរាម? ឯងនៅតែទាក់ទាញគេ» សម្លេងដ៏គ្រោកគ្រាតរបស់បងប្រុសខ្ញុំបានបំផ្លាញ បរិយាកាស ពណ៌ផ្កាឈូកស្រាលរវាងខ្ញុំ និង បង នឿ ខ្ញុំងាកមើលបងប្រុសខ្ញុំបន្តិច បន្ទាប់មកក៏ឱនចុះ យកចិត្តទុក ដាក់និងលំហាត់នៅចំពោះមុខខ្ញុំ
ព្រះលក្សណ៍និងខ្ញុំបានសុំឲ្យបងម៉ាក បង្រៀនយើង សាមសិបនាទីទៀត វាងងឹតហើយ លើសពីនេះទៀត សិស្សច្បង បានបបួលយើងទៅញ៉ាំអីជាមួយគ្នា
« តើពួកយើងអាចទៅបានដែរទេ?» ព្រះលក្សណ៍ សុំការអនុញ្ញាតពីបងកាន
« ថ្ងៃសុក្រនៅផ្ទះញ៉ាំបាយជាមួយម៉ាក់» បងកានតបស្ងាត់ៗ
« បងក៏ទៅតែជាមួយបងបារ» ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់បងប្រុសច្បង
« មែនហើយ បងបារជាមិត្តប្រុសបង បងមានមិត្តប្រុស ដូច្នេះបងត្រូវនៅជាមួយមិត្តប្រុស គ្មានសង្សារ ដូច្នេះត្រូវ ត្រឡប់ទៅផ្ទះ» មនុស្សចាស់តបមកដោយត្រឹមត្រូវ
« អូយ! យើងទៅផ្ទះហើយ» បងយ៉ីវ៉ាត្អូញត្អែ មិនខុសពីខ្ញុំទេ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមធុំក្លិននៃក្តីស្រលាញ់ពីបងប្រុសខ្ញុំ
« ខ្ញុំមានអ្នកដែលចូលចិត្ត មានន័យថាខ្ញុំអាចទៅបាន!»
« តោះទៅយ៉ីវ៉ា យើងទៅផ្ទះ ហើយញ៉ាំអីនៅផ្ទះវិញ»
« គ្រប់គ្នាមិនអាចទៅបានទេមានតែពួកគេទេដែលអាចទៅបាន» បងភីន ដែលទើបតែមកដល់ប្រហែល១០នាទី និយាយ
« យើងអាចទៅបានយើងមានម្នាក់ដែរ» បងវីនិយាយចង្អុលទៅបងម៉ាក
« អូយ៍...គ្រាន់តែទៅញ៉ាំ Shabu រកដៃគូរដែរហ៎?» បង ក្លា និយាយ
ពួកបងៗគាត់មិនបានត្រឡប់ទៅវិញទេ យើងបានទៅភោជនីយដ្ឋានទាំងអស់គ្នា ក៏មាន បង ហ្វីវ និង បង ខាំផាន ទៅជាមួយដែរ ដំបូងខ្ញុំប្រុងជិះឡានជាមួយបងនឿ ប៉ុន្តែ...បងប្រុសខ្ញុំមិនអនុញ្ញាត
YOU ARE READING
En Of Love : រឿងរ៉ាវស្នេហា NueaPraram
Actionរឿងរ៉ាវស្នេហារបស់និស្សិត Play Boy ផ្នែក វិស្វករ ម្នាក់ ធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ក្មេងប្រុស រៀន នៅវិទ្យាល័យ...... ខ្ញុំមិនមែនជាម្ចាស់រឿងមួយនេះ គឺជាការប្រែសម្រួល សម្រាប់អានដែលគាំទ្ររឿងមួយនេះ ខ្ញុំក៏មិនមានបំណងយកសម្រាប់ជាផលប្រយោជន៍ខ្លួនដែរ គ្រាន់តែប្រែសម...
