Tainted Soul

Chapter 7

I tried calling Marco's registered number at the cafe pero ring lang nang ring. It's been a few days since we last saw each other. I missed him. Pero hindi ko pwedeng ipakita na nalulungkot ako. Makukurot ako kay Becca sabay ang mahabang litanyan tungkol kay Marco at kay Paul.

Magkaiba silang dalawa. Paul left me without saying goodbye. Halos six months na nang iwan niya ako. Last time I heard he went overseas. It took a while bago ako naka-recover sa ginawa niyang panggo-ghosting sa akin. But Marco is different. Malakas ang pakiramdam ko na babalik siya anytime soon. I feel it. We have a connection.

Inaabala ko ang sarili ko sa trabaho para maiwasang magmukmok sa sobrang pagka-miss kay Marco. Nakapag-deep cleaning na ako sa buong cafe pati na rin sa labas. Hindi pa rin nagpapakita si Marco.

"Art exhibit sa kabilang bayan."

That was all I heard from a man who walked passed the cafe. Parang bumatengteng ang radar ko patungkol kay Marco. If it is art sigurado nandoon si Marco right?

Nagmamadali kong tinapos ang paglilinis sa glass wall ng cafe saka ako naglakad papasok. Excited na akong makita si Marco. Then it was like I saw light shining at me. Likod palang niya alam ko na kung sino ang taong nasa harap counter. Walang pagdadalawang isip ay tumakbo ako at yumakap sa likod niya. My heart raced as his scent travelled my nostrils. Humarap siya sa akin at sandali ako niyakap at hinalikan sa noo.

"How's my girl?"

"Heto, sobrang na-miss ka. Bakit ngayon ka lang nagpakita sa akin?" Para akong bata na nagpapapansin sa kanya. I didn't mind the people looking at us. But he was a bit shy though.

"Doon nalang tayo sa vernada mag-usap."

Bahagya niya akong hinila papakyat sa hagdan. Agad akong sumenyas kay Becca nang makita ko siyang halos nasa gilid lang pala namin. "Dumating siya." I mouthed. Ngumiti lang siya. Hindi siguro makapaniwala na tama ako.

The veranda above the cafe if for vips only. Isang vip si Marco dahil sa mga paintings niya. Madalang lang din akong makaakyat doon dahil wala naman masyadong gumagamit.

"Tanya, I want this relationship as private as possible. Ayokong makita ng ibang lalake kung gaano ako ka swerte sa 'yo."

I pouted. Nagkunwari akong nagtatampo para lang magpalambing sa kanya. "Eh na-miss nga kita. Akala ko nga umalis ka na. One week kang walang paramdam." Tumalikod ako at pumunta sa isang sulok kung saan nakatanim ang mga sunflower na inaalagaan ng boss ko.

"I was busy. I'm sorry. Maraming lang akong kailangang gawin. Let me make it up to you." Niyakap niya ako mula sa likuran. He kissed the back of my neck sending fire all over my body. Dala ng pagkagulat ay lumayo ako nang kaunti sa kanya.

"Are you crazy? Dito talaga?" It was an open space on top if the cafe. Napapaligiran lang ng mga halaman at iilang mesa at upuan.

"I need my inspiration. I want you now." Hinila niya ako pabalik sa bisig niya. He was forcing himself to me. Kissing me all over my neck as he unbottoned my white uniform.

"M-marco baka may makakita sa atin." My heart was beating so fast I couldn't breathe well. Pero imbes na sagutin ako ay binuhat niya ako at isinandal sa pader. He pulled me up and wrapped my legs in his torso. The burning feeling of thrill caught me. Making me beg Marco for what was he doing.

Hindi ko alam kung sobrang miss ko lang ba siya o dala ng thrill dahil nasa labas kami pero iba ang excitement dala ng nangyayari. I feel like I own the world and nobody could stop me. Each and every pump he makes drives my head crazy. Ilang minuto palang nang mag-umpisa pero ako mukhang matatapos na. He was so thrilled to see my face red flustered. That gave him more reason to pump faster and deeper. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na umunggol dala ng kakaibang nararamdaman. I knew I was becoming louder and louder that Marco put his hand on my mouth to shush me.