Tainted Soul

Chapter 10

Hindi ako nag-aksaya ng panahon. Hindi ko na nagawang matawagan si Becca. Ipapaalam ko sana sa kanya na pupunta ako ng exhibit. I want all detail first. Nagsuot ako ng hoodie at eye glasses para makapasok ako nang hindi nalalaman na hindi ako estudyante roon. Malawak ang exhibit at iba't ibang artist ang nandoon. But Marco's was the center of the event. At sa gitna ng lahat ng paintings niya ay may nakatakip na canvas. Tinitignan ko palang iyon ay nakakaramdama na ako ng kakaibang kaba. Malakas ang pakiramdam ko na ang naked painting ko ang nandoon.

I looked around in hope to see Marco. Pero sobrang dami ng tao na halos magbanggaan na kami sa daanan. I tried calling him pero walang sumasagot. As the event's program started I continued looking for him. Wala akong pakialam sa kung ano ang laman ng program nila. Charity event man iyon o kahit ano pa. I didn't give Marco my permission to use that painting here kahit siya pa ang artist.

Then the host called his name. Agad akong tumigil at pinanood ang stage para makita siya. He was wearing a fancy coat ay sobrang laki ng ngiti niya. As an artist malaking achievement niya ito lalo na't estudyante palang siya. But he still should do things the proper way.

"Thank you all for coming. Malaking pasalamat ko na sa wakas nasa sentro na ng event ang mga gawa ko. I owe this all to you." Itinuro niya ang matandang lalake na I assumed art teacher niya.

"I know everyone is excited for tonight's special piece." My heart pounded upon seeing the covered canvass being carried on the stage. "This past few weeks, I've been exploring to find the perfect inspiration to create my most valued art piece. Then I found her and the rest was history written behind this cover." Para akong tinatarak sa dibdib habang pinapakinggan ko siya. Bawat palakpak na naririnig ko ay sobrang lakas na nabibingi na ako.

I knew right then na kailangan ko siyang pigilan. Hindi ako puwedeng tumunganga nalang. I pierced my way throught the crowd. Kailangan kong umabot bago pa niya matanggal ang takip ng canvas. Hindi alintana ng mga tao na halos itulak ko na sila makapunta lang ako sa harapan. Everyone was eager to see the portrait. And as soon as I step on the stage, Marco lifted the cover revealing half of the portrait. Nanghina ang mga tuhod ko nang mapagtanto ko na ang naked painting ko nga ang nandoon. Pinanghinaan ako nang loob na tuluyanh umakyat sa stage.

"Presenting, Lewd."

Napayuko nalang ako kasabay ang pagpatak ng mga luha ko. I could hear them murmuring about me in the painting. Hindi ko sila maintindihan. My mind stopped thinking. I wanted to go but I'm too weak. Nanlalambot ang buong katawan ko. Umiikot ang paningin ko. Then people started bumping into me. Nakikipag-unahan sila para makita ang painting nang malapitan. Until I felt one hard push from someone making me fall face down into the platform. My mind went black. I knew I was there but I saw nothing. I hera them but all I could hear where laughter judging me.

I was blinded by the beauty he offered. Like the blue water of the ocean alluring me. I jumped without thinking how deep it could be and I'm now drowing.

"Okay ka lang ba?"

Hindi ako tumingin sa lalaking tumulong sa aking makatayo. I knew it was Marco. The anger that had build up in me bursted. I slapped him as hard as I can. Everyone in the building heard the echo. Wala akong pakialam kahit kaladkarin pa nila ako papalabas.

"Ginawa mo akong tanga." Hinayaan kong tumulo ang luha sa mga pisngi ko. I wanted to show him how much he hurted me. "Lahat ba ng ipinakita mo para lang makuha ako? Para lang magawa mo 'to?" I removed my hoodie para makita niya ako. Everyone was shocked to see me. They instantly knew I was the one on the painting.

"W-what are you doing here? Sa labas tayo mag-usap." Sumenyas siya sa mga body guards na nandoon para ipakuha ako. Napakawalang hiya!

One of the guards wanted to stay pero pinaalis niya. Vip ang gago dahil sa painting ko. Naiwan kami sa backstagr at pagsara ng pinto hindi ko napigilan ang sarili ko. Isa muling sampal ang ginawa ko. "Ipinahiya mo ako sa lahat ng tao nanood. Hindi ako pumayag sa painting na 'yan. Napakawalang hiya mo."

"Saktan mo ako hanggat gusto mo. Kahit ano tatanggapin ko. Tanya, I can't sa no to my calling. This is my life."

"Buhay mo lang ang iniisip mo? Paano ako? Sinisira mo ang buhay ko. That painting is private. Para sa atin lang 'yon."

"Your portrait is my most precious creation. Hindi ko kayang itago nalang iyon. The world must see your beauty." Pilit niya ako nilalapitan para yakapin. But I see no remorse in his face. His eyes were shinning as me being there, causing a scene was another throphy he won. "Malayo na ang lugar na ito. No one would recognize you and besides, kung mabebenta ang portrait mo tonight it will be bought someplace else. Baka nga sa ibang bansa pa."

I can't believe him. "Naririnig mo ba ang sarili mo? Did you honestly think na gagaan ang pakiramdam ko sa sinabi mo? People are quick to judge. Kanina lang pakiramdam ko hinuhubaran na nila ako. Ganyan ka ba magmahal?" Marco took a step back na para bang allergic sa sinabi ko.

"Tanya, you're just overwhelm with the situation. Huwag na nating palakihin ito. Our future depends on this."

"Our? Sa palagay mo ba gugustuhin ko pang sumama sa 'yo pagkatapos ng ginawa mo?"

"Well, maybe we're not on the same page after all."

Ngumisi siya at mukhang siya pa ang galit. "Ginusto mo 'yong nangyari. You gave me permission as soon as you let me go down on you. Mali pala ako ng pagkakakilala sa 'yo. Now it's clear to me. Your just like the others, temporary lust."

I stood there frozen solid. Hindi ako makagalaw. My emotion were all mixed up na hindi ko na alam kung galit o lungkot ang nararamdaman ko. I saw him leaving. At kahit na anong gawin kong paggalaw ay hindi ako makausad. Pinilit ko ang sarili ko na makagalaw kahit nanghihina na ako sa sobrang sakit. Nang mabuksan ko ang pinto sumalubong sa akin ang malaking katawan ng guard. Pinigilan niya akong makapasok at binalaan pang sasaktan ako kung magpupumilit ako.

Umpisa palang binalaan na ako ni Becca. Nagpumilit ako. Nagpakatanga ako. Sa bandang huli, natalo ako. At lahat, kasalanan ko.