GÜNEŞİM~TAMAMLANDI ~

17~

1 HAFTA SONRA

Aradan bir hafta geçmiş ve Asrının ameliyat olacağı gün gelmişti.

Bu sırada ailem tatilden dönmüşlerdi.
Olayların hepsini anlattım aileme ve onlarda önce biraz karşı çıksalarda asrını ne kadar sevdiğimi anlayınca bir şey demediler.

Şimdi de Asrının odasında oturmuş doktorun gelmesini bekliyoruz.
Asrın yatakta ben yanında sandalyeye oturmuş Bora ve Lisa da koltukta oturmuş öylece düşünüyorlardı.

*nasılsın ağrın falan var mı diye sordum yatakta öylece uzanmış tavanı izleyen asrın'a
Asrın sorduğum soruyla kafasını bana çevirip bana baktı.

-iyiyim sadece düşünüyorum hayatım bundan sonra ne olacak diye

*daha iyi olacak sen önce bir iyleş her şey çözülür emin ol

-umudum kalmadı çok yoruldum artık bir umut istiyorum ama yok.

Dedikleri beni derinden sarstı. Sana umut olmak istiyorum diyemedim.

*elbet bir umut vardır. Sakın umudunu kaybet seninde hayatına bir güneş doğacak ben buna inanıyorum dedim.

-umarım dediğin gibi olur benim hayatıma da bir güneş doğar.
Tam konuşacakken odanın kapısı hepimiz kafasını oraya çevirdik gelen doktordu. Doktor hepimize göz atıp asrın'a döndü;

-nasılsınız asrın bey

*iyiyim biraz

-ameliyattan sonra zor bir süreç sizi bekliyor bunu biliyoruz zaten

*evet biliyorum peki ameliyattan sap çıkma ihtimalim kaç diye sordu asrın

-şu an kessin bir şey diyemem ama zor bir ameliyat ve riski fazla

*Tamam peki

-birazdan hasta bakıcı sizi almaya gelecek hazırlıklı olun

*merak etmeyin doktor bey biz hallederiz

-tamam o zaman geçmiş olsun tekrar birazdan görüşürüz

*İyi günler doktor bey sağ olun

Doktor odadan çıktıktan sonra yine sesizleştik. Aradan biraz zaman geçtikten sonra Bora bir anda ayaklandı.

-iyi olacaksın ben sana inanıyorum bizim daha hayallerimiz var dedi.
Asrının yatağına oturup elini tutarak

*çabalıyacağım merak etme umudumu bulmak için pes etmiyeceğim kardeşim

-sana inanıyorum sen benim abimsin ailemsin seni kaybetmek istemiyorum

*direneceğim merak etme kardeşim

İkisinin konuşması bitince Lisayla birbirimize baktık ikimizinde gözleri dolmuştu.

Kısa süre içinde odanın kapısı açıldı sedyeyle içeri hemşire ve hasta bakıcı girdi.

Zamanı gelmişti demek, hemşire hepimize bakıp.

-sizi dışarı alalım hastayı hazlamamız gerekiyor

*tabi biz dışarıdayız deyip çıktık hep beraber

Biz dışarı çıkıp koltuklara geçtik. Bora stresten ayağını titretiyor ve saçını karıştırıp duruyordu.

-Bora biraz sakin ol asrın iyi olacak merak etme

*umarım güneş umarım iyi olur

Daha fazla konuşmadan odanın kapısı açıldı sedyeyle asrını çıkarıyorlardı.

Bizde hemen ayakalnıp peşlerine takıldık.
Ameliyathanenin önüne kadar kimse konuşmadı.

Bora Asrının yanına geçip

-buradan sağlam çıkacaksın sana inanıyorum dedi.

*inşallah kardeşim

Bende diğer yanına geçip Asrının elini tutum.

-sana inanıyorum buradan çıkacaksın umudunu  bulmak için savaşacaksın

Elimi sıkıp bıraktı ve kafasını salladı
Lisa da yanıma gelip

*İyi olacaksın seni seven insanları arkandan bırakmazsın sen

Asrın yine kafasını salladı ve hepimize bakıp ;
-sizin için savaşacağım merak etmeyin umudumu bulacağım dedi.

Daha fazla konuşmadan asrını içeri aldılar biz arkasından baktık ve kapılar kapandı bizde sandalyeye geçip beklemeye başladık.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 😀 😀 😄