CONNECTED (Completed)

Connect 45

Taja's Point of View

Patuloy pa ring lumalakas ang pagkatakot sa labas ng aking kwarto. Kinakabahan na ako dahil hindi ko kilala ang taong nasa labas. It's good that I locked the door.

Nagulat ako nang sinisipa na niya ang pinto ng aking kwarto. Nanlaki ang mata ko nang masira ang pinto at bumungad sa akin ang isang lalaki na hindi ko kilala.

What the hell? He has a knife!

"Run, Taja. I will give you 10 seconds to run," he whispered which makes me shivered. Nilakasan ko ang loob ko at tinulak siya nang malakas.

Nagtatakbo ako palabas ng aking kwarto. I could hear his laugh. He's a psycho!

"Run!" Hinahabol ko ang aking paghinga. Saan ako magtatago nito? Wala pa rin si Blaze dito.

I need to go outside.

"5, 4, 3..." Napalingon ako at sinusundan na niya ako. "2, 1. Takbo, Taja!" Wala akong nagawa kung hindi tumakbo.

Napamura ako nang mapagtantong umuulan sa labas. Nagtungo ako sa labas habang nababasa na ako.

Napabagsak ako sa lupa dahil sa pagkakadulas ko. This is not good.

"Mukhang hanggang diyan ka na lang." Nakangising sambit ng lalaki sa akin. Lumiwanag ang screen ng kaniyang phone at nabasa ko kung anong nakalagay doon.

𝙼 𝙸 𝚂 𝚂 𝙸 𝙾 𝙽 :

For your next mission, it will be a difficult one.

✎ Hurt Taija Morgan tonight.

Accept I͓̽ Decline

Pahamak na app! Ako talaga ang gustong saktan? Nakakainis! Hindi niya siguro ginusto ang misyon at narito siya para saktan ako.

"Ayokong matalo sa laro. Pasensiya ka na," nakangising sambit niya sa akin.

Unti-unti siyang lumalapit sa akin at unti-unti naman akong umaatras. I feel the pain in my feet.

Nagulat ako nang tumumba sa harapan ko ang lalaki. "Are you okay, Taja?" Kahit nababasa na ang mga mata ko ng patak ng ulan, malinaw na si Blaze ang nasa harapan ko. He run towards me. Agad niya akong niyakap. Hindi ko naman napigilan ang sarili kong yakapin din siya.

Kumalas ako sa kaniyang yakap. He cupped my face and he stared me for a second. "Sinaktan ka ba niya?" Umiling-iling ako sa kaniyang tanong. Tiningnan namin ang lalaking nakahandusay sa lupa. "Don't worry, I don't kill him. I need his reason why he did this to you."

Para sa akin, malinaw na utos lang ng application. Wala ng ibang dahilan. Hindi ko rin naman kilala ang lalaking nanakot sa akin ngayon.

"You must need to go inside. Nababasa ka na. Magkakasakit ka na niyan." Naramdaman ko ang lamig pagkatapos sabihin iyon ni Blaze. Walang pasintabing binuhat ako ni Blaze papasok sa loob ng bahay.

Bigla akong namula sa ginawa niya. He carried me in a bridal way.

I could hear his heart.

Masyado ko na siyang inabala ngayong araw. I sighed. Marahil tama nga si Roxy. Blaze needs a better partner than me.

Dinala niya ako sa aking kwarto at maingat na inalalayan para maka upo. Hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang sakit sa aking paa.

"I will be back. We need to know the truth." Naguluhan ako sa kaniyang sinabi. He patted my head and he suddenly comes out in my room.