Ik lach, ik dans, ik zing een lied,
Maar vrolijk, dat ben ik niet.
Dit is niet de echte mij. De echte mij heeft pijn en veel verdriet,
Maar dat zie je niet.
Ik word mishandeld met pijn en veel geweld,
Respect, is een woord dat bij mij thuis niet telt.
Ik word niet alleen mishandeld met een vuist, of met een schoen,
Het zijn vooral de woorden die pijn doen.
Ze zeggen woorden doen geen pijn. Ooh.. Reken maar van wel,
En dan die ogen van mijn vader, die zijn altijd zo fel.
Ik weet niet hoelang ik dit nog volhoud, lang denk ik niet.
Maar dan zet ik mijn valse lach weer op, en dan dans ik en zing ik een lied...
