3. Bölüm

599 44 13
                                    

Bu bölüm  sahipsizgemi 'ye ithaf edilmiştir.
Bay FBI : Günaydın en  güzelim.
Bay FBI : Birazdan Leyla Hanım uyandırmaya gelecek seni. Onun yerine ben uyandırayım dedim.

Telefonumun zil sesiyle uyandığımda ekranda bu mesajlar ve Bay FBI 'den bir cevapsız çağrı vardı.

Ecmel Efsa : Açsam sesini duyabilir miydim ?

Bay FBI : Sesimi duymak ister miydin ?

Ecmel Efsa : Evet

Bay FBI : Daha bir mesajıma bile cevap vermezken gerçekten de sesimi duyabileceğini düşünüyorsan yanılıyorsun en güzelim.
Bay FBI : Yürümeden koşmaya çalışıyorsun . Önce yürümeyi öğrenmelisin.
Bay FBI : Hadi kalk ve kahvaltını güzelce yap.

Bu mesajlardan sonra söyleyecek bir şeyim kalmıyordu. Haklıydı.  Onun hakkinda hiç bir şey bilmiyordum. Sesini öğrenip ne yapabilirim ki ? 

Ecmel Efsa : Gerçek adın ne ?

Bay FBI : Kahvaltını yap artık ?

Ecmel Efsa : Kaç yaşındasın?

Bay FBI : Kahvaltı için seni bekliyorlar.

Ecmel Efsa : Kim ?

Bay FBI : Baban ile Melike hanım .
Bay FBI : Evinde ki misafiri de mi ben söyleyecem sana :)
Bay FBI : Kahvaltı da senin sevdiğin bir şey var. İn de ye artık.

Ecmel Efsa : Benim sevmediğim yemek var mı ki ?

Bay FBI : Yok mu ?

Ecmel Efsa : Var :)

Ne oluyoruz anlamadım ama korka korka hiç bir şey yapamazdım. En azından kim olduğunu öğrenebilirdim.
Evde Melike ablanın olduğunu söylemişti ama doğru olduğunu düşünmüyordum.  Yada olabilirdi.  Sevdiğim bir şey olduğu kesindi çünkü. Yumurtalı patates kokusu odama kadar girdi az önce çünkü. 

Banyo da elimi yüzümu yıkayıp aşağı indiğimde Melike abla ile babam samimi bir şekilde kahvalti yapıyorlardı. Hatta oldukça samimi bir haldelerdi. Yalnızca arkadaş olduklarını düşunsemde belki de bu fikir yanlıştı .

"Günaydınlar" diyerek sofraya oturdum. "Hayırdır ne konuşuyorsunuz  gülme sesleriniz ta odamda duyuluyordu."

Bu soru yüzlerini biraz asmıştı. Halbuki bunu kötü niyetli söylememiştim. Yüzümde ki tebessüm yanlış anlaşılmayı engellememişti , aldırmadım.

"Melike abla boşladın sanki beni bu aralar aynı birileri gibi sürekli iş gezisine mi çıkıyorsun yoksa?" Babama atılan taşlı laftan sonra ikisinin yüzü daha da sararmıştı. Neden böyle olduklarını anlamaya başlamıştım. Yada neden samimi olduklarıni da. Ama yine de anlamamazlığa vurdum.

"İşlerim çok yoğundu tatlım. Eminim o birileri de seni boşlamak istemiyordur ama yeni anlaşmalar yapıldığı için bu aralar meşgul." Güzel sesiyle bunları söylemişti cevap olarak Melike abla.

Babamda kollarını omzuma atarak "Oy benim güzel kızım ilgi mi istermiş." diyerek yanağımı cimcirmişti.

"Ya baba 19 yaşındayım. Çocuk muyum ben?" Demiştim.  Çocuk olmadığımı idda ettiğin halde aynı çocuk gibi mızmızlanmıştım.

Kahvaltı masasından kahkahalar yükseliyordu. Sanki hepimiz bir aileymişçesine mutluyduk.

Merhabalar . Bu bölüm texting bakımından biraz daha az . Kızımızı yavaş yavaş tanımaya başladık. Bu yüzden ailesinden ve çevresinden de biraz bahsetmek istedim. Bay FBI 'ı da biraz daha tanıdıktan sonra  onun ailesinden bahsedeceğim

Bay FBI | TEXTING Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin