Tesadüf Değil? × Yarı Texting

~34 Final

OneRepublic: Counting Stars

(özel bir şarkı, her zamanki gibi✨)
Ayrıca slow versiyonunu daha çok sevdiğim ve bu bölüme daha çok uyacağını düşündüm o yüzden slow.

Yıldızları sayalım mı?

"Diyorsun" dedi Arkın bana bakıp, şımarıkça. Şuan arbadaydık. Beni bir yere götürüceğini söylemiş apar topar evden çıkarmıştı ve yine - her zamanki gibi- nereye  götürüceğini söylememişti. Biz sevgili olalı yanlızca 2 hafta olmuştu. Hayatımın en güzel 2 haftası. Bunu ona söyleyince tepkisi, 'diyorsun' olmuş ve ardından gülmüştü. "Dedim bile" dedim gülerek.

"Şuan seni öperdim ama araba sürerken seni öpmem yasaktı değil mi?"

"Evet, YASAK, önüne bak"

"Emredersiniz güzelim" dediği şey ile yine içimde bir şeyler olurken dayanamayıp yanağına uzanıp öptüm onu. "Seni çok seviyorum" ona bilmem kaçınçı kez ettiğim aşk itirafım ile araba aniden durdu. Hemen peşi sıra "Sanırım, çok bile dayandım" dedi.

Tam ona ne anlamda dediğini sorucaktım ki, birden öptü beni. Bu artık kalbime çok gelmeye başlamıştı. Böyle davranması, bana cidden zarardı. Geri çekildiğinde, "Seni çok seviyorum, Yıldız. Her şeyden çok"

"Diyorsun"dedim onu taklit ederek.

"Dedim bile güzelim."

Beni cidden sevdiğini bu 2 haftada iliklerime kadar hissetmiştim. O çok güzel seviyordu. O çok güzeldi. Ve benim için çok özeldi.

🌿🌿🌿

Önümdeki manzaraya bakarken gözlerim kısıldı usulca. Burada yıldızlar çok belirgindi, ay ise tam karşımızda bize göz kırpıyordu adeta. Bizde uçurum kenarına oturmuştuk. Burası büyük bir kanyondu. Şehir dışında insanlardan uzak gökyüzüne yakın. Dakikada 2 yıldız kaydığına yemin edebilirim. Olağanüstü bir muhteşemliğe sahipti.

"Beğendin mi?" dedi Arkın gökyüzüne bakmaya devam ederek. Başımı omzundan kaldırıp ona  döndüm "Şaka mı yapıyorsun bayıldım, burası çok güzel." dedim ve başımı tekrar omzuna koydum.

"Buyara bizi babam getirirdi. Annem ölmeden önce yani." duraksadı, söyleyecekleri ağır geliryordu sanırım. "Anlatmak zorunda değilsin" dedim onu böyle görmeye dayanamayarak. Önemli değil anlamımda başını salladı.

"Babam buraya bizi mangal yapmaya, bazen yıldızları izlemeye getirirdi. Annem de senin gibi, gökyüzünü izlemeyi çok severdi. Annem ve kardeşimi kaybedince, babam yıkıldı. Artık zar zor hayatına devam ediyor, onu öyle görünce, içimden bir şeyler kopuyor. Ayrı evlerde olduğumuz için, içim hiç rahat değil ama her gün ararım onu. 2 yıldır tek sahip olduğum insanlar;
babam, Deniz ve teyzemdi. Artık sende varsın. Atlatırız değil mi Gece? Bunu yapabiliriz. " buğulanan gözlerimi ona çevirdim. Elimi hafif yukarı kaldırıp yanağını okşadım. Elimin yüzüne teması ile gözünü kapadı. Nasıl dayanmıştı. Nasıl kendi acısını yok sayıp babasına bu kadar destek oldu bilmiyorum ama o cidden çok güçlü biriydi. Hatta o sadece biri değildi, o benim biricik sevgilimdi. Hayatımı güzelleştirendi.

"Hallediceğiz hayatım. Beraber yapıcaz." dedim titreyen sesimle. Gözümden akıp bana ihanet eden göz yaşıma lanet ederken,  Arkın'ın eli gözyaşımın aktığı yeri okşuyordu. İkimizin elleride birbirimizin yanaklarıydı. "Seni saatlerce izliyebilirim" hafif tebessüm ettim ve bir buse kondurdum dudaklarına.