Ambulanstan baygın haldeki Katsuki'yi indirip içeri aldılar. İzuku onun yanında olmak ve onun peşinden gitmek istiyordu ama onunda durumu pek iç açıcı olmadığı için izin vermemişlerdi. Bir sürü kırık kemiği ve olası iç kanaması vardı. O yüzden hemen kırık olan kol ve parmaklarını alçılayıp iç kanaması var mı diye baktılar. İç kanaması olmadığı için onu dinlenmesi için odalardan birine aldılar.
O sırada hastane ailelerini çoktan aramışlardı. İnko ve Mitsuki gelmişlerdi. İnko hemen İzuku'ya bakmaya gitti. Oğlunun durumunun iyi olduğunu öğrendikten sonra Mitsuki'nin yanına gidip ona destek olmaya çalıştı.
O sırada Katsuki ameliyattaydı. Durumu gerçek hiç iyi değildi. Doktorlar yaşama ihtimali olmadığını düşünüyorlardı. Bu durum herkes için zor bir süreçti. Mitsuki ameliyathanenin önünde çökmüş ağlıyordu. Sadece tüm umuduyla Katsuki'nin ameliyattan çıkmasını bekliyordu. İnko da Mitsuki'yi sakinleştirmeye çalışıyordu. Katsuki'nin yaşayacağına emindi. O çocuk kolay kolay öldürülmezdi çünkü. İzuku ise hastane odasında geçirdiği her saniye ona kriz geçirtirecek gibiydi. Odadan çıkmasına ve gereksiz ani hareketler yapmasına izin yoktu. Kapıda sanki onu tutabileceklermiş gibi iki hemşire bekliyordu. ÇOK SAÇMA! Sonuç olarak ona Katsuki'nin durumundan bahseden kimse yoktu. Ve bu onu çıldırtıyordu.
Katsuki ameliyattan çıkmıştı. Durumu yine pek iç açıcı değildi ama eskisi kadar kritik değildi. Katsuki'yi sedyeyle yoğun bakıma aldılar. Sedyenin peşinden Mitsuki ve İnko koşuyordu. Katsuki daha ayılmamıştı ama Mitsuki onunla göz yaşları eşliğinde konuşmaya çalışıyordu. Oğlu yaşadığı için çok mutluydu.
İnko Mitsuki'yi sakinleştirdikten sonra İzuku'nun yanına gitti. İnko geldiği için kapı önünde ki hemşireler gitti. İnko Katsuki'nin durumundan bahsetti. İzuku derin bir ohh çekti. Katsuki'nin yarasını görmüştü ve ne kadar söylemek istemese de yara gerçekten çok kötüydü. İnko anlatmaya devam ederken bir hata yaptı. Katsuki'nin oda numarasını söyledi. İzuku büyük bir hızla ayağa kalktı. Koşamadığı için hızlı adımlarla Katsuki'nin olduğu odaya doğru gitti. Odanın camından Mitsuki'yi gördü ama bu onu durdurmadı. İçeri daldı. Mitsuki şaşkınlıkla ayağa kalktı. Mitsuki İzuku'nun Katsuki'ye zarar vereceğini düşündü ki hemen acil butonuna bastı ve bir kaç hemşire ve doktor içeri girdiler. İzuku şaşkılıktan ne yapacağını bilemedi. Katsuki'ye uzandı ama onu tuttular. İzuku zorladı ona erişmek için zorladı kendini sadece bir kaç santim kalmıştı ona dokunabilmesi için. Sadece bir dokunuş ona yetecekti. Onun vücut sıcaklığına küçük bir temas tüm endişelerini yok edecekti halbuki. Ama izin vermiyorlardı. Ona zarar vereceğini nasıl düşünürlerdi ki. Ona asla zarar vermezdi. Ne de olsa ona aşıktı.
İçeri İnko daldı bu sefer herkes ona baktı. Bir saniyeliğine İzuku'yu unutmuşlardı. İzuku da bu sırada onlardan kurtulup Katsuki'nin koluna yapıştı. Sonra zarifçe elini tuttu. Ve ağlamaya başladı. Kendini suçlu hissediyordu. Eğer o gün o şeyi görmezden gelseydi bunlar hiç yaşanmayacaktı. Katsuki'ye bunlar olmayacaktı.
Mitsuki yanlış anladığını fark edince. Doktorların gitmesini istedi. İzuku'dan özür dileyip o da İnko ile beraber odadan çıktı.
Vay be bu bana göre baya uzun bir bölüm oldu haksız mıyım?
Neyse işte yeni bir bölüm daha umarım beğenerek okursunuz. Sonra görüşürüz...
