Hey Rebound (Hey Duology #1) | ON-GOING | SLOW UPDATE

Chapter 5: Friendly Date?

I was looking at myself in the mirror, contemplating on how to act in front of Rence when I see him. I can't deny the fact that I'm nervous right now. I'm not even confident in what I'm wearing right now.

I was just wearing denim shorts with an oversized shirt tucked in. I paired it with white shoes. Sinearch ko pa nga sa Pinterest kung ano sng magandang susuotin sa amusement park.

Nanginginig ako ng sobra dahil sa nerbyos. Hindi maalis sa isipan ko na kami lang dalawa ang pupunta sa amusement park. Pero, natutuwa rin ako dahil finally makakapagpahinga muna ako sandali from acads.

Naramdaman ko nag-vibrate ang phone ko, kaya tiningnan ko kung sino 'yon.

From Rence:

I'm here in front of your apartment. Take your time though :)

Nanlaki naman ang mga mata ko sa tinext niya. Hindi naman niya ako sinabihan na susunduin niya ako. Sumilip muna ako sa bintana para masiguro na nandoon talaga siya.

Confirmed! Nandito nga talaga siya. Kinuha ko ang sling bag ko and took one last glance at the mirror before going down to the parking lot.

I can't help myself but stare at him. He was leaning on the driver's door with his hands on his pockets. He was wearing a black V neck shirt paired with beige shorts, ending above on his knees.

Nang makita niya ako ay ngumiti siya ng malapad. What is up with his smile? Why does it make my heart skip a beat?

"Hey," bati niya sa'kin nang makalapit ako sa kaniya.

"Hi," I said with a little smile plastered on my face.

"Let's go?" Tumango naman ako at sumakay na sa passenger seat. Pinagbuksan pa niya ako. "You look beautiful by the way," sabi niya at sinara na ang pinto para pumunta sa driver's seat.

Nagulat naman ako sa sinabi niya. With that, I felt my cheeks blush. I didn't expect that. He just caught me off guard. I didn't thought that that would make my heart skip a beat.

I can't help but admire the beauty of EK. Nang makapasok na kami, all I can say is it was amazing.

"Anong gusto mong unahin?" tanong ni Rence habang nakatingin sa mga rides. Sa dami nila hindi ko na alam kung ano ang uunahin.

"Hmmm, roller coaster?" sabi ko at tumingin sa kaniya.

"Game," sabi niya at hinila ako papunta sa roller coaster. God, first time ko 'tong gagawin.

Naramdaman ko naman na nanginginig ako. Napansin naman ni Rence 'yon. I just looked at him and smiled. Pero kahit ngumiti ako, alam ko na alam niyang natatakot ako.

Walang pasabi na kinuha niya ang kamay ko. Nagulat ako nung una, pero nang tumagal ang kamay niya sa kamay ko, I felt calm. Ayan na naman ang puso ko.

"Just hold my hand and everything's gonna be okay," sabi niya nang makasakay na kami sa cart ng roller coaster. Tumango lang ako at hinigpitan ang hawak sa kaniyang kamay.

The roller coaster ride was scary yet fun. Gusto ko pa nga na bumalik, kaso sabi ni Rence na madami pang rides ang naghihintay.

Sumakay pa kami ng iba't ibang rides. Some rides were fun, some were scary, and some rides made me dizzy after. Tumatawa kami ni Rence habang nakatingin sa picture naming dalawa sa roller coaster.

Nakapikit ng mariin ang mga mata ko, habang si Rence ay nakataas ang mga kamay sa ere, hawak-hawak ang kamay ko. It was a good picture. Dalawa ang picture kaya pareho kaming may copy.