Who Are You

Chapter 1

Andromeda Rodriguez

Lumaki ako sa pangangalaga ni Mama Samuelle na bestfriend ng tunay kong nanay subalit kapag tinatanong ko sya kung nasan ito ay wala rin syang alam kung nasan ito

Hindi ko naramdaman na iba ako sa kanya kaya maswerte ako

Dalaga ito at walang asawa pero pinalaki nya akong parang may kompletong pamilya

Mahal na mahal nya ako kaya hindi ko naramdamang may kulang saken

Subalit gano man ako ka swerte sa pamilya ay sya namang kinamalas ko sa eskwela

"Anak Senior High ka na, isang buong taon na lang at graduate ka na" nakangiting sabi ni mama halatang proud sya saken

"Wag kang mag alala mama, gagawin ko ang best ko para ma ka graduate ako with flying colors" pinilit kong ipakita na masaya ako para hindi sya mag alala

Another school year, another hell year yun yung pakiramdam ko tuwing nasa eskwela

Hindi ko alam kung bakit lagi akong target ng mga buyo sa school pero hindi ako sigurado kong isa sa dahilan ay pagiging tahimik ko at laging ilag sa mga kapwa ko istudyante

"Pasukan na bukas kompleto na ba yung gamit mo?" Tanong ni mama

"Opo ma nakahanda na lahat wag nyo na po akong alalahanin"

"Sya nga pala may dumating kang sulat"

"Eh? Uso pa ba yun?" Takang tanong ko

"Hindi ko rin alam" sabay abot saken ng sulat

Walang pangalan ang sender kaya labis din akong nagtaka

"Ma akyat na ko sa kwarto para maagang makapag pahinga" paalam ko sa kanya

"Sige sige magliligpit lang ako at akoy magpapahinga na rin"

Pag akyat ko sa kwarto ay agad kong binuksan ang sulat

Dear Andy

       It's me Astrid your twin sister, I can't believe I'm writing this letter for you because your ignoring my email since last year so i  resort of doing this thing

    I badly want to see you

    If ever you read this letter please check your email I'm waiting

                                                 Love,
                                                 Astrid

Agad kong binuksan ang aking laptop para mag check ng email na hindi ko naman talaga madalas gawin dahil wala naman akong close na nag i email saken

Laking gulat ko ng makita ang flood message request ko na galing lang sa iisang tao, AstridZobel0918 na saktong naka online naman

Excitement flow's in me knowing that i might get to see my twin sister that mama always telling me

Hindi naman lingid sa kaalaman ko na may kakambal ako na Astrid ang pangalan

I open the latest email she sent me and i can't believe that she really looks like me

In her message she's asking me if how was my day and she's telling me that her day was tiring, she even send me a photo of her
That's the reason why I'm amazed because it looks like I'm staring in the mirror

So i started to reply

My Dear Astrid,

      Sorry for the super late reply, kung hindi ko pa na tanggap yung letter mo hindi ko pa malalaman na may napaka raming email ka saken, as in super shocked ako.

   Can't wait to see you...

And send it with anticipation

Oh My God !
Finally, you notice !!!
Do you have a FaceTime?
Let's do a Video call

So i send her my Apple ID
And finally, I get to see her even its just a video call

At first were just staring with each other, like we have seen a very amazing things in this world

"You look like me" sabay pa naming nasabi sa pagka mangha at natawa na lang kami

"Mukang matutulog ka na" malungkot na wika nito

"Hindi pa naman, maaga pa"

"I'm so sad because were not in the Philippines right now " halata ngang malungkot ito

"Kung nandyan ako siguro araw araw tayong magkasama" halatang pinapasaya lang nito ang mood

"Wag kang mag aalala, magkikita din tayo"

"Don't worry sa semester break uuwi ako dyan tapos mag bonding tayo" masayang turan nito kaya gumaan naman ang pakiramdam ko

"So dapat araw araw tayong nag uusap ha? Dapat hindi ka mag mintis kundi mag aalala ako " nakangusong bilin pa nito

"Opo ate " biro ko pero nagulat ako ng ngumiti ito ng malapad na halatang masayang masaya

"Tama ! Tama! Mas matanda ako sayo kaya Ate dapat ang tawag mo saken" tumatango tango pa ito

"Sya nga pala ikukwento ko kay daddy na nakapag usap tayo" masayang balita nito na syang nagpalito saken

"May Daddy tayo?"

"Of course, yung nga lang hindi pa sya gumigising" bigla naman ito lumungkot

"Kahit sobrang tagal nya ng natutulog Andy hindi kami nawawalan ng pag asa na gigising sya" halatang pinapatatag lang nito ang sarili

"Wag kang mag aalala Astrid nananalig akong gigising na si Daddy at makikita nya tayo"

At doon nga nag simula ang ugnayan namin ng kakambal ko

Araw araw kaming nag uusap na parang magkasama kami kahit nasa America sya

Lahat kinukwento ko sa kanya maliban sa mga taong ng bubully saken

Ngunit isang pangyayare pala ang babago sa buhay namin

Bago pa kami magkita ay ninais ko ng wakasan ang aking buhay.