Kind Of Confidential

O'clock 6

READ! 🚧

I'm so so sorry guys. I'm not in the best mood when  I wrote this chapter. It might not turn the way you guys (and me) wanted (and expected) it. 🙍‍♀️😔.

I'm feeling all Cinderella this quarantine, I'm stuck at home... and if anyone says being here is to enjoy the bond of the family, well it sucks 'sometimes'. Being home is the main reason I go and do good at school, to escape the horror of being home.

Still, Enjoy!

***

Chapter 6

"My Garden of Glory and The Unusual Kevin"

We ended up in the nearest clinic after those complicated Café scenarios. Si Sanci na mismo ang nagbuhat kay Jas papunta dito at ako naman ang naglinis sa kanya bago siya maipahiga sa kama. Sanci has his own injuries to tend to so after carrying Jas here, he also made arrangements with the matron for himself. Nasa kabilang ward lang siya at manipis lang na kurtina ang naghihiwalay sa amin.

"Sofie, okay na ba siya?" kabadong tanong ni Sanci.

"Oo, nakatulog na. Ikaw, okay ka na?" ani ko habang nakatingin sa mahimbing na pagtulog ni Jas.

"Yah. Grabeh walang awa talaga mga studyante dito. Grande pa naman ang pangalan ng paaralan."

Napaisip ulit ako. Noong una kasi ayaw sabihin ni Jas kung ano ba ginawa niya sa party. Ngayon ano naman kaya ang nangyari. "Hoy lalake," mayabang kong tawag kay Sanci. "Wala nang iwas iwas o weyt lang weyt lang dito ha. Ano bang nangyari kanina? Paano nahantong sa ganoong kalala ang pang-aaway sa inyo?"

"Syempre palagi namang sila ang nagsisimula eh. Hindi ko nakita kung paano nangyari kasi kumuha ako ng order, pagbalik ko basang-basa na si Jasmine at naroon naman ang mga mangkukulam sa tabi niya. Nakita ko ang ginawa nilang paghila sa buhok niya kaya muntikan ko nang suntukin yung isa sa kanila. Pero bago man ako makalapit kay Jas ay may maraming lalaki na ang nangharang sa akin. Sinuntok ako sa tiyan kaya hindi ko na nakita ang pinaggagawa nila kay Jas. Noong nasilip kong may gagawin ulit sa kanya with that mga natirang pagkain, nagpumilit akong makawala. And boom! dumating ka na naman na bayani ng Café. At alam na natin ang nangyari doon. Ang astig mo hah, may pa-romantic ."

Tahimik lang ako at wala nang sinabi pa dahil ang tuloy niyon ay isang pangyayari na ayoko nang balikan. Haist!! Ang dami dami kong pinag-iisipan, isa pa kaninang hindi ko alam ginagawa ko.

*Flashback*

"Huwag mong sabihing mas makikinig ka dyan kesa sa girlfriend mo!"

Kevin quickly understood what I was doing. He looked at me eye to eye and smirked as I automatically heard my chest beating hard like drums. Shit, I smell trouble.

Inalis niya ang pagkakahawak ko sa braso niya at sa halip ay pinwesto niya ang mga kamay niya sa may taas ng pwet ko at hinila ako sa kanya. Ang walang mapuntahang kamay ko ay napalundag nalang sa kanyang dibdib. Lumaki ang mga mata ko sa mabilis na pangyayari at inangat agad ang tingin sa kanya.

Kitang-kita ko ang pagkagulat sa mga tao, pati na rin sa mga kasama niyang pumasok kanina at si Sanci na nakangangang inaalalayan si Jas. My sight finally reached him at nakita ko ang pagsingkit ng mga mata niya paired with that creepy smile na tinututok niya sa akin. Sheeeetttt, bakit ba ang gwapo niya. Fudge! Mas lalo lang siya nagiging gwapo sa mga wierd things na pinaggagawa niya.

Ngayon lang ako maapektohan ng ganto katodo. It's just like from those movie, he comes like a prince charming and take me in his safe arms to protect. Urrrgghh ano ba tong iniisip kong malaswa.