OKUL

Arkadaşımız İçin

Bölüm~9

Bu gün o gündü.O kadar yaşanmışlıkların arasında yeniden okula gideceğimiz gündü.Halsiz halde yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkayıp bitirdikten sonra aynaya bakıp "acaba bu gün bizi ne bekliyor"dedim sessiz bir sesle.Bu gün bizim için zor bir gün olucak.Efsun olmayacak aramızda.Bizim neşe kaynağımız olmadıktan sonra ne anlamı var ki?

"Gizem ama bu gün okula gideceksin kızım.Biraz yüzün gülsün.Ne bu hal?"dedi isyankar sesle annem.

"Anne.Arkadaşımız şuan komada!Ne zaman uyanacağı belli değil.Öyle kaza geçirdik.Ne yapayım?Sırıtarak hiç bir şey olmamış gibi mı gideyim okula?"bunu derken gözümden ufak bir damla yaş geldi.Gerçekten hiç bir şeyi umursamayarak mı gitmeliyim okula?

"Benim biricik kızımın üstüne gitme.Babasının kızı işte.Güçlü bı kız benim kızım"diye babam ruh halimi yükseltmeye çalışıyordu ama olmuyordu.

Hiç bir şey konuşmadan,söylemeden yemeğimi yeyip odama geçtim.Saçımı dağınık at kuyruğu yapıp okul giysilerimi giydim.Kulaklığımı kulağıma takıp Yeryüzündeyken konuşuruz-Ölsem yeridir şarkısı açtım.Modum düşük olunca her zaman bu şarkını dinlerim.

"Kendime gelemedim hala dün geceden beridir"diyordu şarkının sözleri.

Hiç bir yere bakmadan dümdüz yolumla gittim.Korktuğum için mi? Hayır.Çünki anlamsızdı.Bir an önce okula gidip kafamı masaya koyup uyumak istiyordum.Hiç bir şeyi düşünmek istemiyordum bu gün.Kendime izin verdim.Ruhumu rahat bıraktım.

Biraz yol gittikten sonra okula ulaştım.Her kes mutlu.Her kesin yüzü gülüyor.Sizde demi böyle oluyor.Sanki o yere ait değilmişsiniz.Sanki başka gezegenden gelmişsiniz.Her kes gibi değilsiniz.Farklısınız.Evet ben şuan o olayı yaşıyorum.Sanki herkesten farklıyım şuan.Sırada dururken Busenin geldi.Bişey demeden bir-birimizi kucakladık.Sessiz,sakin kucaklaştık 2-3 dakika.Daha sonra çocukların geldiğini gördük.Hepsi çok üzgündü.Sanki 2 hafta önce sevinen biz değildik.

Uzaktan Mert'in geldiğini gördüm.Beni görüp oda çok üzüldü.

"Üzgün olmamalıyız Gizem.Efsun bizi böyle görmemeli hadi toparla kendini güzelim"dedi Mert

"Elimde değil ki Mert.Yapamıyorum."dedim üzgün sesle.

Dersler başladı hepimiz hevessiz dinliyor gibi yapıyorduk.Efsun sırasında yoktu.Arka sırada oturan kız oturmuştu yerinde.Hemen derslerin bitmesini bekliyorduk.Efsunun yanına gidiceğiz.Onu orda yanlız bırakamayız.

"Neden her zaman günahsız,iyi insanlara bişey oluyor ki?!"dedi Buse isyankar sesle.

"Evet ne yazık ki hayatın kuralı bu"dedim sınirli bir o kadar üzgün sesle.

"Arkadaşlar üzgün olmamalıyız.Efsuna bişey olmadı.Sadece uykuya daldı.Uyanıcak az kaldı"dedi Mert umutlu sesle.

Efsunun benim için yeri ayrıydı.Bence hepimiz için öyleydi.2 aydır bu okula gelmeme rağmen çok iyi arkadaş oldu bana.Hayatım boyunca hiç bir zaman neşeli,enerjik bir arkadaşım olmamıştı.Daha doğrusu arkadaşım olmadı...

---------------------------------------------------------
Bunu yazarken çok kötü olduğuma yemin edebilirim ama kanıtlayamam sjsj.Size sorularım olucak♡

Sizce Efsun uyanabilecek mi?

Gizem karakterini nasıl buluyorsunuz?

Öğretmeniyle Gizemin arasında ne gibi bir bağ var?

Cevaplarsanız sevinirim♡

Not:Aşağıda Vote (Yıldız)basıp oy verirseniz beni çoooook mutluuuu edersiniizzz♡♡♡Teşekkür ederim♡♡♡Kendinize iyi bakınn♡♡♡