Işıklanan Hayaller

67 22 1
                                    

14-cü bölüm~Işıklanan Hayaller

Efsunun uyanmasından sonra biraz da olsa yaşadığımız günleri unuttuk.Efsun hayata dönmüştü.Bu bizim için bir mucizeydi.Seviniyorduk çünkü bu bir dönüm noktasıydı.Herşey yeniden düzenleşiyordu gibi bir hiss vardı içimde.Ama diğer bir hiss yeniden her şey kötüleşicek gibiydi.Sizde demi oluyor bu?Her şey çok iyi,her şey istediğiniz gibi gidiyor ama korkuyorsunuz.Korkuyorsunuz ki,her şey berbat olucak.Ben çok yaşıyorum bu olayı.Efsun taburcu olduktan sonra da hala o korku var içimde.Sanki bir kelmeyle her şey berbat olucak gibi...

3 gün sonra

Bu gün gözümü yeni güne açtım.Çok mutluydum çünkü artık Efsunda bizimle birlikte okula gidecekti.Yeniden derslerine motive olucaktı.Üstümü değiştirip,saçlarımı yukarıdan topuz yapıp salona geçtim.Anneme öpücük kondurup ayakkabılarımı giyindim.Dışarı çıkarken kulağıma kulaklığımı takip okula doğru gitmeye başladım.Şarkının bir önemi yoktu benim için.Önemli olan kulağımda melodi çalmasıydı.Okula ulaştık Efsunu artık sırada gördüm uzaktan.Bir sevinç patlaması geldi içimden.Kulaklığımı çıkarıp Efsuna doğru koştum.Öğrenciler,öğretmenler "bu kızın amacı ne?"diye bir ifadeyle bana bakıyordu bazıları.Ama hiç kimse umrumda değildi şuan.Koşarak Efsuna sarıldım.Gerçekten onu burda-sırada görmek beni çok mutlu etmişti.

"Kanka ne yapıyorsun?Komadan yeni uyandım.Beni boğmak gibi bir niyetin mi var ya?"diye güldü.

"Aynen öyle Efsun hanım.Bir daha hiç kimse seni benim elimden alamaz."diye gülüştük.

Uzaktan Mert'in geldiğini gördüm.Bana gülümsüyordu.Bende ona karşılık değişik bir haraket yaptım.Dil uzattım.Cidden dil uzattım.Gülümsemem gereken yerde dil uzattım.Sevinçten ne yaptığımı bile anlamadım.

"Şimdi o dili neden uzattın ben anlamadım"diye güldü.

"Çok utandım şimdi.Özür dilerim ya bir an sevinç patlaması yaşadım.Ama hak ettin sen"dedim gülümseyerek.

Bir kaç dakika geçtikten sonra sınıflara geçtik.İlk dersimiz biolojiydi.Efsun her zaman ki sırasına geçti.Buseyle oturuyordu.Bende her zaman ki gibi arka sırada Mert'le beraber.

Biyoloji dersimiz bitti Efsun,Buse ve ben bahçeye çıktık.Gerçekten çok özlemiştik bu anı.Buse telefonu çıkarıp "Hadi gelin bir selfie çekelim"dedi.

Selfie çektikten sonra Mert'in bana baktığını gördüm.Gülümseyerek bana bakıyordu.Kızlar gittikten sonra bahçede tek başına dolanırken Mert geldi yanıma.

"Kameraya çok tatlı bakıyordun."dedi gözlerime bakarak.

"Teşekkür ederim.Ama ben fark etmedim"dedim tatlı ses tonuyla.

"Onun için senin resmini çektim"dedi gülümseyerek.

Kendi telefonuyla biz kızlarla selfie çekerken benim kameraya bakarken resmimi çekmiş.Gerçekten bu çocuğun bu ince detayları yakalamasına bayılıyorum.Her şey neden bu kadar yolunda?"Yoksa kötü bir olay mı olucak yeniden?...

------------------------------------------------------
Selammm bal şekerlerim napıyorsunuz bu sıcaklarda.Ben en sonda bunalıma girip hikaye yazmak kararına geldum nxndnsnzzm.Ama bu bölüm çok iyi değilmiydi yaaa?Ben bayıldım bu bölüme.Sizce Gizemin düşündüğü gibi her şey yeniden mi kötüye doğru gidicek?yoksa her şey daha iyileşicek mi?Belirtmeyi unutmayın(✿ ♡‿♡)Kendinize iyi bakın ballarrr(✿ ♡‿♡)

OKULHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin