Herşey Furkan'ın yüzünden olmuştu. Her seferinde onun için kendimi heba ediyordum. Hayatımın değişeceģi son yerdeydim şuan. Herkesin alkış ve gülümseyen suratlarının arasından neredeyse ağlacak gibi geçiyorduk. Ne o beni tanıyor ne de ben onu. Hayat...
Yorgun bi şekilde uyandım. Nedenini bilmiyorum ama halsizdim. Başım da ağrıyordu. Elimi yüzümü yıkadım ve aşağı indim. Mutfağa girip kendime kahvaltı için bişeyler hazırlayacaktım ki kapı çaldı. Deniz gelmişti.
-Hoşgeldin, dedim
-Hoşbuldum sabah şekerim ne bu hâl
-Halsizim ya başım da ağrıyor
-Oy çenin başın mı ağrıyo oy çen şu sıralar stres mi yaptın çen, dedi tatlı olmaya çalışarak
-Deniiz!
-Tamam tamam be börek aldım hadi kahvaltı yapalım
-Ben de hazırlıyodum bi şeyler iyi yapmışsın
Mutfağa geçip bi sandalye çekti ve oturdu
-Eee dün neler oldu anlat kız güzel miydi?
-Napcaksın?
-Yengemi merak ediyorum yani
-Etme abicim etme
-Ooo güzel demekki hemen kıskanmalar falan
-Deniz tabağı kafana yiyceksin şimdi
-Tamam tamam aman be abi sende anlat
-Bişey olmadı neyi anlatayım gittik annemle annesi babamla babası sohbet ettiler bizde iki istemeyen insan olarak mal gibi o konuşmaları dinledik sadece
-Konuştun mu ?
-Kimle?
-Kızla
-Konuştum
-Oha adı neymiş nasıl konuştunuz resmi mi konuştunuz yoksa böyle yakınmış gibi mi konuştunuz
-Dedikoducu karılar gibisin Deniz
-Adını öğrendin mi ?
-Evet
-Neymiş teker teker sordurtmasana olum anlat işte
-Aden’miş ismi oldu mu öğendin de ne oldu yani eline ne geçti
-Aden ve Kaner uyumlu, Aden Aymaz hmm bak bu da uyumlu
-Senin kadar boş bi insan görmedim
-Teşekkürler canım eee bugün isteme var dimi?
-Evet
-Gerçekten evleniyosun be
-Deme şunu kalbim acıyo
İkimizde güldük ve kahvaltı hazırdı.
-Buldunuz mu şu adamı
-Kaçmış it
-Bu yüzden bulamıyosunuz yani neydi şunun adı, dedim hatırlamaya çalışarak
-Anıl, Anıl Güven
-Meriç’e sığınmıştır kesin
-Ne olursa olsun bulucaz onu
-Bulduktan sonra sağ bırakırsanız sizi kendi ellerimle ben öldürürüm
-Bende o iş sen merak etme
-Bizdeki ortağını ne yaptınız
-Bulduk ve kovduk
-Onu da takibe alın
-Aldık zaten de sen ne yapıcaksın
-Valla bilmiyorum yeni bişeyler çiziyorum ama öyle kolay olmuyo çizsemde üretilmesi uzun sürecek
-Bi konuşsam ben bu seferki seçimi arabalara bakarak değil de Görselden yapsalar yada biz 3 boyutlu slaytlar hazırlayıp sunsak
-Bi deneyebiliriz aslında konuş sen bi bende çizmeye çalışacağım
-Tamam hayal gücünü iyi kullan aslanım benim, dedi sırtıma vurarak
Ters ters baktım ve kahvaltıma devam ettim. Yemeğim bitince çiçek ve çikolata yaptırmaya gittim. Deniz de bulaşıkları halletti. Eve geldim ve direk giyinmeye çıktım. Çıkarken de tabi ne giymem gerektiğini benim çok bilmiş arkadaşım söyledi. Siyah bir gömlek, gri ceket ve gri kumaş pantolon ve tabiki siyah ayakkabı, kravat şimdilik istemedi isteme günüymüş daha, düğünde takarmışım ama yakaya peçete koymalıymışım şık olurmuş tavsiyelere bak ya.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğraf: Kaner'in giydikleri)
Giyindim ve aşağı indim. Deniz ise beni alkışladı.
-Jilet olmuşsun jilet bak beni dinliyosun ve adam oluyosun ha, dedi gülerek
-İlla bi küfür yiyim öyle çıkalım diyosun yani, dedim gülerek
-Hadi hadi geç kalmayalım, dedi ve çiçekle çikolatayı elime tutuşturup çıktık.
2 günde hayattan bezmiştim resmen. Annemlerle Aden’lerin kapısın önünde buluştuk ve kapı çalındı. Önce annem sonra babam ve yine en son ben girmiştim. Aden’in zorla tebessüm eden halini görmüştüm ve gerçekten annem yüzünden saçma sapan işlere karışmıştık. Çok güzel olmuştu. Kafamı aşağı eğdim ve öyle girdim içeri. Çiçekle çikolatayı verip salona geçtim. Annemin yazdığı hikayede ikimizde başroldük fakat biz istemeden başrol olmuştuk. İçerde bi sohbet muhabbet başlamıştı hemen. Daha sonra kahveler geldi. Tuzlu değildir çünkü ikimizde istemiyoruz diye rahatlıkla içtim ama boğazımda kaldı. Evdeki bütün tuzu koymuştu herhalde içine. Yoksa gerçekten benimle evlenmek mi istiyordu. Zar zor yutmaya çalışırken kahvemi tabiki bi dalga geçtiler. Ilk yudumumu içtikten sonra kahve yanında verilen suyu komple içtim. “ Tuzlu muydu “ gibi sorular sordular. “ Biraz “ diye cevap verdim fakat baya tuzluydu. Daha sonra Aden şaşkın gözlerle hiç tuz atmadığını söyledi. O yüzden bu kadar tuzlu zaten dimi bu. İstemese benimle evlenmeyi tuz atmazdı. Bide tuz atmadım diyo belli belli. Babam iç sesimi bölerek Aden’i istedi. Bide gençler birbirini görmüş beğenmiş diyo daha dün tanıştım ben bu kızla o beğenmiş olabilir ama kendim için aynı şeyleri söyleyemem. Mehmet amca da yine iç sesimi bölerek Aden’i bana verdi. Herkesin yüzünde güller açıyordu. Aden ve benim hariç. Yüzükler takıldı. Anne babaların elleri öpüldü derkeeen gün bitmişti. Çıktık ve Deniz yine tam zamanlama kapının önündeydi. Annemlerle ayrılıp arabaya bindim ve Deniz ile beraber eve gittik. Başım ağrımaya başlamıştı ve Deniz susmuyordu. Sürekli soru soruyordu. Eve gidene kadar hiç birşey demedim. Eve vardık ve kapıyı açıp içeri geçtim kapıdan da Deniz’e el sallayıp “ yarın görüşürüz “ dedim. Kapıyı kapatıp içeri geçtim. Hemen odama çıkıp yattım. Bitik durumdaydım.
