(MEDYA: Kaner Aymaz)
YAZARDAN
(Başrol erkek kahramanımızda medya da)AYTEN HANIM'DAN
Çok iyi bir teklif yapmıştım. O kadar para yani. Kızları da maşallah çok güzel. İnşallah kabul ederler. Ben nasıl kabul ettirecektim peki benim oğlana. Sağ çıkarsam iyidir. Diye düşünürken oğlumun şirketinin önüne gelmiştim. "Huh" diye bir derin nefes verdim ve içeri girdim. Girişteki asistan;
-Hoş geldiniz Ayten Hanım
-Hoş buldum Kaner odasında mı?
-Evet odasında ben sizin geldiğinizi haber vereyim
-Tamam bekliyorum
Ne yapıp ne edip kabul ettirmeliydim. Yoksa bizim oğlanı başka kimse almazdı. Asistandan yine bir ses geldi;
-Buyrun efendim
-Teşekkürler
Odanın kapısının önünde derin bir nefes alıp verdim ve direk girdim içeri.
-Hoş geldin anne , dedi sarılarak
-Hoş buldum oğlum
-Gel otur şöyle
Kapının biraz uzağında ki ikili koltuğa oturduk beraber.
-Hayırdır anne hangi rüzgâr attı seni buralara?
-Bir sorunum var oğlum ama bu seni de etkileyecek
-Ne oldu hayırdır iyi misin?
-Ben iyiyim ben iyiyim ama ...
-Amaa söylesene anne
-Şimdi anlatacağım durumu fakat sinirlenmek yok
-Tamam söyle
-Bi komşumuz var çok sıkışıklarmış... diye başladım ve anlattım durumu.
-Sözün kısası sana güzel bir kısmet buldum
-NE! NE DİYORSUN SEN ANNE!
-Oğlum az dur otur şöyle sinirlenme
-Nasıl sinirlenmeyeyim ha teklife bak böyle bir teklif mi olur nasıl benim yerime düşünür de böyle bir teklifte bulunursun?
-Kaner oğlum yaşın geldi geçiyor. Bende baban da yaşlandık. Artık evlenip mürüvvetini görmek istiyoruz. Kız çokta güzel. Hem onları kurtaralım hem de biz senin mürüvvetini görelim ne olursun yavrum
-Anne SAÇMALAMA
-Oğlum gel yapma bizim hatırımız için
-Anne daha fazla saçmala ve bende kalbini kırmak istemiyorum ya sus bişeyler içelim ya da .....
-Beni mi kovuyorsun yani. O kızla evleneceksin Kaner o kadar yoksa hakkımı helal etmiyorum bitti şimdi gidebilirim.
-Anne ne diyorsun sen?
-Ben diyeceğimi dedim oğlum karar senin evlenmezsen hakkım helal değil o kadar, dedim ve çantamı takıp koluma çıktım.
Odanın kapısını kapattıktan sonra yine "huh" diye bir derin nefes verdim. Ben eğer oğlumu tanıyorsam evlenecekti. İçim rahat bir şekilde çıktım şirketten. Tam evin kapısına geldim ve telefonum çaldı. Kaner arıyordu. Ben oğlumu tanıyordum ya.
-Efendim
-Tamam
-Anlamadım neye tamam
-Evlenicem tamam uzatma daha, dedi sinirli bir şekilde anlaşılan dişlerini sıkıyordu.
-Oh şükür beni nasıl mutlu ettin anlatamam oğlum
-Parayı sen mi hazırlayacaksın ben mi hazır edeyim ha bu arada evlendikten sonra o parayı kazanıp o kızla da boşanacağım haberin olsun
-Parayı hazırla ama kendini de hazırla eğer kadın ararsa yarın tanışmaya gideceğiz sonraki günde istemeye parayı istedikten sonra veririz ha ama istedikten sonra bir yüzükte takacağız yani paranı ona göre ayarla seni seviyorum oğlum bay bay, dedim ve kapattım telefonu.
Şimdi Melek Hanım'dan telefon bekliyordum. Biraz Mira ile ilgilendim ve beklediğim telefon geldi. Melek Hanım arıyordu.
-Efendim Melek Hanım
-Yarın gelin Ayten Hanım
-Oh çok sevindim Melek Hanım hiç şüpheniz olmanız kızınız rahat edecek emin olun
-Başka bir çaremiz yok Ayten Hanım
-Çok sevindim gerçekten o zaman yarın 8'de geliriz bi tanışır çocuklar
-Tamam öyle yapalım

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKA KATLAN
Ficção AdolescenteHerşey Furkan'ın yüzünden olmuştu. Her seferinde onun için kendimi heba ediyordum. Hayatımın değişeceģi son yerdeydim şuan. Herkesin alkış ve gülümseyen suratlarının arasından neredeyse ağlacak gibi geçiyorduk. Ne o beni tanıyor ne de ben onu. Hayat...