(Medya: Aden'in giydikleri👇)Üstümde bir ağırlık uyandım. Laptopum açık uyuyakalmışım. Yazdıklarımı kaydettim ve laptopumu masanın üzerine koydum. Cama doğru baktım. Sabah olmuştu. Elimi yüzümü yıkadım, üstümü değiştirdim ve saate baktım. 7’ye geliyordu.
Çok erken uyanmışım be. Aşağı indim. Furkan’ın sesi geliyordu kapıdan. Mutfağa gittim ve bir kahve yaptım kendime. İçeri girerken Furkan da içeri giriyordu.-Kim gelmiş Furkan bu saatte
-Hiiiç , sen niye uyandın bu saatte hayırdır
-Ne bileyim uyandım işte
-Kahve mi o
-Hı hı , dedim ve kafamı salladım onaylarmışcasına ve bir yudum kahvemden aldım
-Neden bana da yapmadın
-Banane be makina orda git de yap
-Uğraşamam ben güzel uykuma devam etmeye gidiyorum
-Hıh sen bilirsin, dedim ve televizyonu açtım.
Biraz televizyon seyrettikten sonra babamı ve Furkan’ı telaşla aşağı inerken gördüm. Neler olduğunu sordum fakat beni görmediler bile telaştan. Annemin yanına gittim fakat hâlâ uyuyordu. Ben de uyandırmaya kıyamadım. Mete uyanmıştı ağlıyordu. Hemen koşup Mete’ye baktım. Onu kucağıma aldım ve ağır olduğunu fark edip indirdim. Üstünü değiştirip aşağıya indik beraber. Bir şeyler hazırladım ona ve yedirdim. Sonra oyunlar oynadık. Annem uyanmıştı.
-Günaydın Melek Sultan
-Günaydın benim güzel yavrularııım
-Anne sabah Furkan ile babam telaşla evden çıktılar neler olduğunu da sordum telaştan ne beni gördüler ne de duydular
-Allah Allah hayrolsun kızım eve gelince bi konuşuruz
-Furkan da sabahın 7’sinde kapıda birileriyle bişeyler konuşuyordu sordum fakat söylemedi
-Kimdi acaba?
-Bilmiyorum Melek Sultan sordum ama söylemedi bak ben sana söylüyorum senin bu oğlun bir şeyler karıştırıyor
-Yok be kızım sanmıyorum
-Hadi bakalım görelim
-Kahvaltı yaptınız mı
-Evet Sultanım senin için de masayı hazırladık
-Ohhh ballarım benim , dedi ve hem beni hem Mete’yi öptü mutfağa gitti.
Biz Mete ile oynarken babam ve Furkan geldi. Yüzlerindeki telaşlı ifade yoktu şuan. Annem oturma odasına geldi ve sorduk.
-Hayırdır noluyo
-Bişey yok hanım
-Mehmet bey sen benden bir şey saklamazsın noluyor Allah aşkına
-Saklamam tabi hanım bişey yok işte
-İyi bakalım öyle olsun Mehmet Bey, dedi trip atar gibi döndü ve mutfağa gitti.
Babam;
-Mete ablanla oyun mu oynuyorsun sen hı , dedi biraz Mete’yi sevdi ve odasına gitti.
Furkan da odasına çıkmıştı zaten. Kesin bir iş çeviriyorlardı. Neyse yakında çıkar kokusu. Biraz televizyon izledik Mete ile sonra annem pazara gitmemiz gerektiğini söyledi. Zaten hazırdım bi tek çantamı alacaktım. Annem de hazırlandı ve çıktık. Mete’yi de babama bıraktık. Pazardan alacaklarımıza da aldık tam çıkacakken annem bir komşusunu daha gördü.
-Selamünaleyküm Ayten Hanım
-Aleykümselam Melek nasılsın?
-İyiyim Allah razı olsun sen nasılsın?
-İyiyim bende, dedi ve beni göstererek;
-Kızın mı?
-Evet kızım Aden
Bende;
-Memnun oldum, dedim tebessüm ederek
Ayten hanım da;
-Bende, neyse sonra görüşürüz kız evde beni bekliyor
-Tamam Ayten hanım görüşmek üzere
Konuşma faslı da bittiğine göre artık eve gitmeliydik. Eve vardığımızda Mete’nin bir köşede oynadığını babamın ise koltukta uyuduğunu gördük. Aldıklarımızı yerleştirdik. Yorulmuştuk. Odama çıktım ve kitap okudum.
~3 AY SONRA~
YAZARDAN
(Arkadaşlar şöyle ki bu 3 ay süresinde herşey aynı ilerliyor fakat burdan sonra olaylar değişecek. Aden’in başına neler gelecek acaba burdan sonra okuyup görün bakalım)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKA KATLAN
JugendliteraturHerşey Furkan'ın yüzünden olmuştu. Her seferinde onun için kendimi heba ediyordum. Hayatımın değişeceģi son yerdeydim şuan. Herkesin alkış ve gülümseyen suratlarının arasından neredeyse ağlacak gibi geçiyorduk. Ne o beni tanıyor ne de ben onu. Hayat...