Levi POV
"Dia nandito Kuya mo"
"Ayoko siyang kausapin"
"Pero Dia.."
"Sabing ayoko nga eh!!"Magsasalita pa sana si Manang Lorna ng tapikin ko sa siya at sumenyas na ako na lang bahala. Tumango naman siya at gumilid.
I sigh before knocked to her room.
"Wag nga kayo makulit sabi-----"
I cut her "Sis"I knocked two times "Sis si Kuya mo ito"
"Wala akung kuya"napatigil ako sa naging sagot niya.
"Sis...si Kuya Levi ito..please kausapin mo ko"
"Wala akung kuya na mapanghinala"
Napapikit ako ng mariin. Damn...what do you do Levi...you broke her. Dumilat ako at kumatok ulit.
"Lydia mahal kita"
"Kung mahal mo ko. Hindi mo uukatin ang narakaan ko. You don't trust me at all. Kung noon pa lang sinabi mo na ayaw mo sakin-----"
"That's not true Lydia. Alam mong mahal kita...sorry kung nasaktan kita pero wag mo naman sana akung pag-isipan ng masama"
It's hurt...
Ilang minutong katahimikan ang bumalot ng basagin ito ni Lydia.
"Magpapahinga na ako. Wag niyo ko gambalain"
Hindi na siya nagsalita pa. I guess she doesn't want to talk to me nor to see me.
Malungkot akung bumaling kay Manang.
"Hayaan mo na baka nag-iisip lang"
Sana nga...tumingin ako ulit sa kwarto ni Lydia.
-----
"Ganun pala ang nangyari"
Uminom ako ng tubig pagkatapos ko ikwento kay Manang ang dahilan kung bakit ganun si Lydia."E! Ano ba naman ang pumasok sa utak niyo at ginawa niyo ang bagay na yun"
"Manang naman"napakamot ako ng ulo "Nadala lang po ako sa hinala ni Jazz...Hindi ko naman alam na aabot sa ganito. Kung alam ko e hindi ko sana tinuloy"
Hindi ko naman ito ginawa para kay Jazz. Ginawa ko to para kay Lydia. Gusto kung itama na mali ang hinala ni Jazz kay Lydia.
"Baka naman tama si Heidi. Baka may trauma talaga yung bata"
"Wala naman po nasabi samin si Lydia. Pati nga si Mommy na doctora wala din sinabi"
Sana noon pa nalaman namin para aware kami. Pero hindi....
"Alam iho. Tama si Lydia. Wala nga kayong tiwala sa kaniya"
"Hindi naman po sa ganun"uminom ako ulit ng tubig "para na din po ito sa kaniya"
"Sa inyo oo..pero sa kaniya hindi. Hindi naman kayo pareho ng iniisip eh. Hindi niya maisip na kaya niyo inuukat ang nakaraan niya ay para talaga sa kaniya. Hindi yun ang takbo ng isip niya"
Baka nga..Kaya niya siguro naisip na ayaw ko sa kaniya. Aish
"Ano gagawin ko Manang. I want to say sorry to her. Paniguradong nasaktan ko talaga siya. Ayoko din na umabot ito kila Mommy"
"Abat dapat lang no. Baka umuwi pa yun...hindi natin alam andyan na pala sa pinto"
Kailangan ko mag-isip ng paraan...I'm sorry sis ko...I'm sorry kapatid ko.
----
Leinicar POVInis ko nagulo ang buhok ko sa sobrang inis. Gosh how many weeks akung naantay sa kaniya tapos ngayon lang siya dumating...
"Leinicar. It's a business"
"Business wow..first time in history ni hindi man lang alam ng secretary mo na may meeting kayo. Ano yun ikaw lang nakakaalam"
Inis niyang ginulo ang buhok niya at tinignan ako ng masama. "Pwede ba Leinicar. I'm tired"
Nagcross arm ako "Tired? Saan? Sa pakikipaglandi sa babaeng yun"
"Ano naman ba yang sinasabi mo?"
"Oh come on my dear fiance. Alam ko na kaya ka pumunta doon ay dahil nandun si Raulyn. I'm a right?"
Tumayo si Ryder at pumasok sa kusina. Sinundan ko siya "Wag mo nga siyang idamay dito. Nanahimik yung tao"binuksan niyaya ang ref at kumuha ng malamig na tubig.
"Hindi naman tao yun eh. Ahas yun"
Uminom siya ng tubig at tumingin sakin "Wala ka bang tiwala sakin?"
"Sayo oo. Pero sa babae na yun wala. Baka mamaya niyan tinuklaw ka na patalikod"
Sa kati ng babae na yun. Panigurado kahit sino papatulan nun..tsk..
"You don't know her"
"Big word"sarcastic na sabi ko "eh ano naman ngayon...nag-iba lang ng pangalan hindi ko na kilala. If I know..wala na siyang takbuhan kaya nagpapanggap na lang siya. I wonder kung saan nakalagay ang hiya ng babae na yun"
Gosh stress...
"I want to sleep ok..don't bothered me."
Hindi ko na siya nagawang pigilan pa. This is first time na talikuran niya ako. Sumama lang siya sa babaeng yun. Binalewala niya na ako. Hindi pwede to..sisiguraduhin ko na ito na ang huli na magkakasama silang dalawa. Hindi ako papayag na mawala sakin si Ryder...
----
"Ma'am wala po sila dito"
"Nasan sila?"
"Hindi ko po alam"
"Tsk stupid maid"
Bumalik ako sa kotse at inis na pinalo ang manebela. Pumunta ako kila Trisha dahil maysasabihin ako tapos wala sila.. San naman nagpunta yun. Pati sila Tita wala din.
Mabilis kung kinuha ang phone at dinail ang number ni Trisha.
[Hello]
"Where are you?"
[Somewhere]
"Did you know. That I'm here in front of your house"
[Ammm no]
"Now you know"sinimulan kung paandarin ang kotse ko. "Where are you? Pupunta ako jan."
[I said somewhere]
"Did you think na alam ko yang somewhere na yan"
At kailan pa may lugar na somewhere...
[I thought you are smarty girl]
"Ship up Trish. I'm serious ok. Wag kang dumagdag sa stress ko"
[Oh well. Who cares. Wag ka nang pumunta. I have something important to do]
"Mind to share what is it?"
[I tell you if we meet. Bye]
Napabuga ako ng hangin pagkatapos niya akung babaan. That girl....
Nagfucos na ako sa pagd-drive hanggang makarating ako sa coffee shop. Na stress ako kay Ryder at Trisha.
I need to drink...I know its weird..but duh....mind there own business.
Pumasok ako as loob at humanap ng bakanteng upuan.
"One cappuccino please"
"Right away maam"
Habang naghihintay ay pasimpleng kung nilibot ang paningin ko ng biglang tumigil ito sa isang lalaki. Nakajacket ito at parang malalim ang iniisip. Hindi ako nagdalawang isip at tumayo para lapitan siya.
"Hindi ko inakala na makikita kita dito"bungad ko at umupo sa harap niya.
Napatingin siya sakin ng masama."opss.. I'm sorry...I'm just asking don't be mad"
"Are you stalking me?"
Natawa ako. Wow..taas ng confidence...