SON TÖRE

5

ArdaStl7 ve 4everDrarryWolfstar sizler için yetiştirmeye çalışacağım, umarım sınavınız çok çok iyi geçer ve bunu okuyan kişi sayısı kadar başarılar diliyorum. 😊❤💜Umarım her şey istediğiniz gibi olur.

Aslında Melez'e atacaktım ama maalesef bölümü yetiştiremeyecek gibiyim, bu yüzden buradan oldu. Sizleri seviyorum. 💜

İyi okumalar ❄

Acıyla gözlerimi açtığımda yüzümü buruşturmuştum. Yine halt yiyerek buraya gelmiştim ben ya?

"Ahsen? Ahsen iyi misin?" puslu zihnim gittikçe aydınlanırken her şeyi hatırladığımda sıcak bir yaz gününde güneşin kavurucu sıcağının beni güçten düşürürcesine gerçekle yüzleştirmişti.

O adam gelmişti ve ben onun karşısında güçsüzlüğümü ilan etmiştim...

Yatakta doğrulurken odadakilere kısa bir bakış atmış, kendi ailem harici konakta yaşayanların burada olduğunu fark etmiştim.

Arın Babası, Adar Ağa"Kızım nasıl hissediyorsun? İyi misin?" vücudumda acı hissediyordum ama bunu önemsemiyordum. O adam buradayken hiçbir acı da hissetmemeliydim...

"İyiyim." soğuk bir sesle konuştuğumda derin bir nefes aldım. Saçlarımı karıştırırken "Çıkan rahatsızlıktan dolayı özür dilerim, gece gece sizleri de uyandırdım." "Vuruldun yavrum, ne rahatsızlığı? İyi olduğuna emin misin?" Adar Ağa'nın tekrarlanmış sorusuyla tekrar başımı sallamıştım.

Yataktan kalkacağım sırada kolumdan tutan Arın'a döndüm. "Dinlen, sonra kalkarsın." ona göz devirerek kolumu çekmiş, yataktan kalkmıştım. "Bunun bana zarar vereceğini düşünüyor musun? Anlık bir krizdi." diyerek hastane odasının banyosuna geçmiş, elimi yüzümü yıkamıştım.

Aynadaki tükenmiş aksime baktığımda kendime küçümseyen bir bakış atmış, derin bir nefes alarak dikleşmişti. Belimde hissettiğim sızıyla yüzümü buruşturarak tişörtü kaldırmış, sarılmış belimi gördüğümde buradan vurulduğumu anlamıştım.

Derin bir nefes alarak sızısını önemsemeden dikleşmiş, banyodan çıkmıştım. Bana tek bir çift göz hariç afallayarak bakan aile fertlerini umursamadan Arın'ın karşısında durdum. Onun ile kavga edecek değildim, ailesinin yanında hiç kavga ederek başıma bela almak istemiyordum. Onun da beni alttan almasıyla başına bela almak almasını istemiyordum ve o videodadan sonra her şeyi öğrenmeliydim.

"Buradan çıkmak istiyorum." gergin bir nefes aldığında gözlerini kapattı. "Çıkmanı istemiyorum, gece ateşlene bilirmişsin." onu onaylar bir biçimde başımı sallayarak "Telefonunu verir misin?" demiştim.

"Ahsen-" sözünü soğuk bir gülümseme ile kestiğimde sorgulayıcı bakışları çoğalmış telefonunu uzatmıştı. "Benim her halimi bilen adam o telefonla ne yapacağımı bilir." "Bildiğim için istemiyorum." ona göz devirirken kilitli telefonuyla şifreyi girmiş tekrar bana vermişti.

O adamın beni bu sefer üzmesine izin vermeyecektim ve ona sormam gereken birçok hesap vardı.

Odadan herkes ayrılırken derin bir nefes alarak Adar Ağa'yı durdurdum. Bana anlamayarak baktığında gülümsüyordu.

"Efendim kızım." bir Arın'a bir de Adar Ağa'ya bakarken derin bir nefes aldım. "Diğer adımı nereden biliyorsunuz?" Arın'a döndüm. "Daha doğrusu biliyorsun?" Adar Ağa'ya tekrar döndüğümde bana kısa bir bakış atıp derin bir nefes almıştı.

"Nereden bildiğimin ne önemi var kızım? Biliyorum ama kimseye söylemiyorum." başımı onu onaylarcasına salladığım sırada telefondan yükselen sese dikkatimi vermiştim. "Onu Arın Bey aldı ve bizi engelliyor."