DEMİR'İN GÜNEŞ'İ

2. Bölüm

"Hayat istediğimiz gibi gitmez bazen karşımızdaki insandan beklediğimiz ilgiyi,sevgiyi,düşünceyi göremeyiz ve bu insanı üzer. Zamanla düzelir deriz ama düzelir mi? Yoksa sadece kendimizi mi kandırırız..."
(I.A)

Genç kız sabah uyandığında ilk defa içinde hem umut hemde korku besliyordu. Umudu vardı amcası onu sevecek korkusu vardı dün ki yaklaşımın altından kötü birşey çıkacak diye bunları düşünmekten kafası yorulmuştu. Yavaşça yataktan çıkıp banyoya gidip rutin işlerini halletti daha sonra odasına dönüp üzerini değiştirip hemen mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladı. Kahvaltıyı hazırlarken ev halķıda yavaş, yavaş kalkmaya başlamıştı. Yengesi mutfağa gelip Güneş'e bakıp konuşmaya başladı.

"Günaydın"

Güneş yengesinin ona günaydın demesine şaşırıp yengesine baktı. Hiçbir zaman ona günaydın dediğini hatırlamıyordu. Oda yengesine bakıp
"Günaydın yenge" dedi.

Daha sonra amcası ve Ali'nin gelmesiyle kahvaltıya başladılar. Güneş kahvaltısını edip işe geç kalmamak için ayaklandıgında amcasının sözleriyle durup kaldı.

"Bugün işten çıkıyorsun." Demesiyle Güneş tepkisizce amcasına bakıp konuşmaya başladı.

"Anlamadım."

"Anlamayacak birşey yok artık çalışmıyorsun."

Güneş hala anlamamıştı o çalışmazsa kim çalışacaktı. Ahmet abisi askerdeydi Ali desen küçük okuyor amcasının onu okuldan almasına asla izin vermezdi. Yengesinin de çalışmayacağını biliyordu. Aklı karışmış bir şekilde konuşmaya başladı.

"Ben çalışmazsan nasıl geçineceğiz amca." Diyip amcasına baktı.

Osman efendi ona bakan yeğenine bakıp konuşmaya başladı.

"Evleniyorsun..."

Tek bir cümle evleniyorsun Güneş beyninde yankılanan evleniyorsun cümlesini yanlış anladığını düşünüp kekeleyerek konuşmaya başladı.

"Ya- yanlış söyledin dimi amca ne evlenmesi."

Osman efendi bıkkınlıkla ayağa kalkıp "Cabbar ağa istedi verdim. Başımıza talih kuşu kondu sende bizde rahat edeceğiz." Dedikten sonra kimseye birşey demeden çıktı.

Güneş giden amcasının arkasından öylece olduğu yerde kalmıştı. Kimse değil birde Cabbar ağaya verdim diyordu babası yaşındaki adama. Kendine gelip hemen konuşmaya başladı.

"Yenge lütfen doğru değil de amcam yapmaz öyle birşey o adam benim babam yaşında." Diyip yengesinin gözlerini içine baktı bir umut diledi.

Yengesi burun kıvırarak konuşmaya başladı.

"Kız zengin adam daha ne istiyorsun hizmetçilikten kurtuldun hanımaga olacaksın kaç kişi senin yerinde olmak istiyor haberin var mı?Şimdi ağlamayı kes, kalk git konağa işten çıkacağını söyle paranı al gel, amcan çalışmasın birkaç güne gelin gidecek dedi hadi yine iyisin iki tane yaşlı kadının üstüne gidiyorsun adam seni el üstünde tutar birde erkek çocuk verdin mi senden gözdesi yok,yat kalk dua et bize. " diyip mutfaktan çıktı arkasından perişan bir kız bıraktığını bilerek.