DEMİR'İN GÜNEŞ'İ

4. Bölüm

Ne garip kendi hayatımız hakkında verilen önemli kararlarda bize sorulmadan sanki o hayatı biz yaşamıyormuşuz gibi yönetmeye çalısmaları. Ama bilmedikleri birsey var ki nekadar plan yaparsan yap evdeki hesap carşıya uymaz.

(I.A)

"Tamam kabul ediyorum" demişti Güneş ama neye kime tamam dediğini bilmiyordu kendini bir bilinmezliğe atmıştı ve sadece başına gelecekleri bekliyordu.

Emine hanım sonunda bu kızdan kurtulacak olmanın mutluluğunu yaşıyordu. Oğlu döndüğünde bu kızdan kurtulmuş olacaktı. Ailesine yakışır bir gelin getirecekti oğlu için.

"Ozaman ben yengeni arayacağım bugün burada kalacağı söyleyeceğim gece herkes odasına dağıldığında sende Demir'in odasına gideceksin beş dakika sonra ben geleceğim ona göre hazırlıklı ol ve sakın bir aptallık yapıp herşeyi mahvetme."

Güneş sadece ' tamam ' diyebilmişti. Başka diyecek bir şey bulamıyordu eğer konuşursa vicdanını dinleyecekti o yüzden susmayı tercih etti.

Sonunda gece olmuştu şimdi herkes odasına dağılmıştır. Emine hanım bu geceyi belasız atlatırsa çok rahatlayacaktı. Güneş'in son anda bir aptallık yapıp herşeyi mahvetmesinden korkuyordu ama bir yola girmişti ve bu kızdan kurtulmak için herşeyi yapacaktı bu gece.

Demir kaldığı odada yatağına uzanmış hala Güneş'le geçen konuşmalarını düşünüyordu. Neden sürekli bu kızı düşündügünüde anlamıyordu. Yarın sabah gidecekti bir daha görmeyecekti bu kızı kafasından atması lazımdı.

Güneş de Demir'den farksız değildi hem korkuyordu hem de yapmak istiyordu. O adamdan tek kurtuluşu buydu. Demir'e anlatırsa onu anlar sonuçta o aklı başında biri diye düşündü evet evet yapacaktı başka çaresi yoktu.

Demir'in kaldığı odanın kapısının önüne geldiğinde derin bir nefes aldı ve "Başka çaren yok Güneş" dedi kendi kendine ve odaya girdi.

Demir kapının açılma sesini duydu ama ancak böyle Nur girer diye istifini bozmadan uzanmaya devam etti.

"Nur ne oldu abicim gece gece geldin" diye Nur'a bakmak istedi ama gördüğü kişiyle donup kaldı.

Demir karşısında gördüğü Güneş'le donup kaldı bugün şirketin önünde ona okadar laf söyleyen kız şimdi gece gece odasındaydı. Kendine gelip konuşmaya başladı.

"Güneş senin ne işin var burada bir şey mi oldu?"
Güneş ne diyeceğini bilemedi ama birazdan Emine hanımda gelir diye kendini toparlayıp konuşmaya başladı.

"Şey ben bugün şirketin önündeki konuşma için geldim size kaba davrandığım için özür dilemek istedim. Aslında sizinle dolaşmayı bende isterdim ama biri görür diye korktum."

Demir şaşırmıştı bunu beklemiyordu ama bir yanıda mutlu olmuştu nedense ama istifini bozmadan konuşmaya devam etti.

"Sabah biri bizi yan yana görse laf olur dedin şimdi buradasın biri burada görse ne olacak bunuda düşündün mü?"
Güneş son cesaret kırıntılarınıda toplayıp Demir'e doğru bir adım atıp "düşündüm" diye fısıldadı.
İkili yakınlaşırken odaya giren Emine hanım ve Kadir beyle donup kaldılar.

Emine hanım odasında planını sonkez gözden geçirip işleve geçti ama odaya tek girmeyecekti Kadir beyle basarlarsa ikisini daha iyi olur diye düşündü. Ama önce Kadir beye ne demeliki Demir'in odasına gelmesi için diye düşündü ve aklına geleni hemen söyledi.