Rüzgar-İlayda
Sinan-Melek
Barış-Ece
Gökhan-Şenay
Birbirlerini deliler gibi seven 4 çifttin hem aşk dolu hem inatla dolu olan hikayesine hazır mısınız ? O zaman başlayalım ...
Ne Demişler;
"Kadın İnat ,Erkek Daha İnat Ama Aşk İkisindende İnat"
* Bir insan karşına üç defa çıkarsa o senin kaderindir .Benim kaderim de Rüzgar'dı .*
Bir insan hayatında sadece bir kere gördüğü insana aşık olabilir mi? Sürekli rüyasında onu görür mü? Sürekli onu düşününür mü? Aklımda deli sorularla elimi yüzümü yıkadım . ve Şenay 'ın üstüne atladım
"Şenay hadi kalk bak dün gibi yaparsan ağzına tükürürüm kalk kız!"
"İlayda bak bu 3 oldu sabrım taşıyor haberin olsun ."
"Yav he he üç defa böyle dedin ama henüz icraat yok . Yeme beni "
"Hele bir kendi evimize gidelim bak ben sana ne yapacağım . Sen dua et burada Gökhan var kendimi rezil etmek istemiyorum ."
"Tamam çok konuşma da kalk hazırlan . Sen benimle mi geleceksin yoksa Gökhanla mı gideceksin ? "
"Seninle tabiki dermişim . Gökhan'la gideceğim oğlum ." Al insanlar deliye hasret biz akıllıya biri de bizi bulmaz
"Tamam . Ay ben çok heyecanlıyım "
"Aynen kendimize ait bir ev . Hayali bile güzel ." Şenay'ın kafasına bir tane vurdum
"Geri zekalı kankam zaten gerçek olacağı için hayal etmene bile gerek yok . " dedikten sonra Şenay bozulmuş gibi banyoya girdi ben de üstümü giydim .Üstüme uzun kolu beyaz bir kazak , kırmızı pileli bir etek giydim, hava soğuk olduğu için siyah deri montumu giydim, saçımı sadece taradım ,yüzüme toprak tonlarında makyaj yaptım ayağıma bej rengi bir topuklu bot giydim .Ve Şenay'a seslendim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Şenay ben hazırım çıkıyorum haberin olsun "
"Tamam knk"dedikten çantama telefonumu ve anahtarlarımı attıktan sonra aşağı indim . Saate baktığımda daha 45 dakikam vardı . Kahvaltıdan bir şeyler atıştırdıktan sonra Emre 'nin yanına gittim
"Kuzişşşşş ! "
"Al sıçtık bu yine bir şey isteyecek . He kuzi söyle " Emre 'nin tepkisine gülmekten kırılmıştım .
" Aaaa! Ben öyle biri miyim ?"
" Maalesef öyle birisin . " Suratımı asarak konuşmaya başladım
"Yaa ,bana okula giderken yol üstünde bulabileceğim kafe veya kahve dükkanı var mı ?"
"Var . "
"Oğlum sen bugün iyisin değil mi? Soruyorsam adres verirsin , var demezsin ? "
"Tamam sakin . Evden çıkıyorsun bir beş dakika sonra sağ tarafında Paula Cafe var . "
"Tamam kuzi sağ ol ben çıktım "
Gökhan'ın yanından ayrılıp arabaya bindim ve Gökhan'ın dediği adresi buldum . Gerçekten de adı gibi mütevazi bir kafeydi . İçeri girdim ve siparişimi beklerken telefonumu kurcalıyordum .
