Infinite Love | Lee Jong Suk 🌙

2.0 (Final)

Kitabın son bölümlerini bu müziği dinleyerek yazdım. Sizde dinleyerek okursanız sevinirim.

 Araba evin önünde durduğunda kapıyı açıp kendimi dışarı attım. Bu evde pekte iyi anılarım olmamıştı. Kafamdaki düşünceleri silip O'na döndüm. Arabanın arkasına geçmiş bavulları çıkarıyordu. Yanına gidip yardım etmek istedim fakat beni nazik bir şekilde reddetti. "Olmaz sevgilim. Sen git ve kapıyı aç. Ben de giricem şimdi." onaylayarak evin kapısına ulaştım.

Şifreyi girecek iken aniden gözlerimin kararması ile dengemi kaybettim ve yeri boyladım. Jong suk'un hızla yanına gelip beni sarsmasıyla kendime geldim.

"İyimisin? Noldu Bi anda? Hadi gel hastaneye gidelim. "

Beni yavaş bir şekilde ayağa kaldırdı. Kolundan tutup konuşmaya başladım.

"Ben iyiyim sevgilim. Sadece aniden hareket ettiğim için gözüm karardı Bi sorun yok yani."

İçten bir şekilde gülümsedim. Kafasını salladı ve kapının şifresini açtı. Ve ben daha ne olduğunu anlayamadan beni kucağına aldı.

"Yaaa delirdinmi sen indir beni. İkimizi de düşürüceksin."

Olduğu yerde durdu ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Aramızdaki mesafeden dolayı gözlerim istemsiz bir şekilde dudaklarına kayıyordu. Bunu fark etmiş olmalı ki sinsi bir gülümseme yerleştirdi yüzüne.

" Biliyorum biliyorum  beni ve bu öpülesi dudaklarımı çok özledin."

Elimi yumruk yapıp göğsüne hızla geçirdim. Pislik.

"Yaağğ pis sapık. Senin için fesat için. İndir ulan beni."

O bir yandan gülüp bir yandan da merdivenleri çıkıyordu. Merdivenleri çıktıktan sonra kendi odasına doğru yöneldi. Onu hemen durdurdum.

"Hooopp başkan hayırdır? Ben senin odanda kalmam yani aynı odada kalamam. Koskaca ev başka oda vardır elbet."

"Evet bu koskoca evde fazladan oda var ama ben benim yanımda yatamanı istiyorum." 

Yüzünü benim yüzüme yaklaştırdığında niyetini anlayıp hemen fikir yürüttüm.

"A-ahh göğsümmm çook acıyoorr"

Beni korkuyla yere indirip iki ayağımın üstünde durmam sağladı. "Noldu eun tak iyimisin?"

Kafamı kaldırıp sinsi bir şekilde gülümsedim ve hızlıca kaçmaya başladım. olayın şokunu yeni atlatan Jong suk hızla arkamdan koşturuyordu. Ve ben koşmakta kesinlikle iyi değildim. Evin her tarafını tam olarak bilmediğim için kafama göre bir yerlere giriyordum.

Ve reden bilebilirdim ki duvara toslayacağımı kkkk. Gidicek pek bir yer kalmamıştı. Bende Jong suk beni bulana kadar duvarın dibine oturdum.

Çok geçmeden tepemde dikilen bir Jong suk gördüm. "Şey yani ben şaka yapayım demiştim."

Boylarımızı eşitleyip benim gibi yere çöktü ve beklemediğim bir anda dudaklarıma kapandı. Şaşırdığım için ilk başta tepki veremedim. Fakat daha sonra kendime gelerek ona karşılık verdim. Nefes nefese kaldığımızda ilk çekilen o oldu.

" lütfen bir daha bana böyle canımı yakacak şakalar yapma. Sana bir şey olacağı korkusu beni deli ediyor zaten."

Yüzünü iki elimin arasına alıp gözlerimizi sabitledim.