B.A.L | Billur Serisi 1. Kitap

7) KOVANA ÇOMAK SOKAN KOVANDAN ATILIR!

Şuan hepimiz çok stresliyiz.Bir kaç ders sonra çıkış olacak ve ve o malı enseleyip kurtulacağız.Sonunda güzel günler bizim için de doğacak gibi duruyor.Bizden daha çok stresli birisi var .Yıldız.Konunun öznesi o.Emreyi öyle bir ana getirmeli ki istemeyerek oldugunu anlamalılar.Elimizde kanıt  olmalı o adam bugün B.A.L dan sonsuza dek silinecek.O KADAR!

Dersler su biz üstünde giden kayık misali dersler çok hızlı aktı.Hepimiz hazırdık ama aslında hiç te hazır değildik.Başımıza tam olarak ne gelir ne gelmez kestiremiyoruz.Bu bekleyiş,bu belirsizlik ölümden de beter.Son dersteyiz ve müzik var.Herkes gülüşüp eğleniyor ama biz bir tek soğuk a* çiçeği gibi bumbuz donuktuk.....

DİRİRİRİRİRİRİ

ZİL ÇALDI!!!NE YAPMALIYIZ!!!ALLAHIM NE YAPACAZ.
!ASLINDA HİÇ HAZIR DEĞİLİZ.VAZ MI GEÇSEK.HAYIR HAYIR YOLDAN DÖNEMEYİZ ARTIK.HADİ BİSMİLLAH.

Hep beraber toplandık ve Yıldıza sarıldık.Hepimiz kolkolaydık.Onun yanında olduğumuzu bilmesini istiyoruz.Anca beraber kanca beraber.İyi günde ve kötü günde:')

Sonunda arka bahçeye geldik.Yıldızın beti benzi solmuştu.Gözleri dolu doluydu ama bir o kadar da kuyruğu dik tutmaya çalışıyordu.Bu iş hemen bitmeli ve eski güzel günlere dönmeliyiz.

Biz baya geride durup ayarladık telefonları.Açıyı da tam tutturduk.Bizi nah görürdü.Gel de enseleyelim seni pis sapık o*!

GELDİ!PİSLİK GELDİ!BEYLER VAZİYET ALIN GELDİ YÜRÜYEN YAR***

Geldi pislik herif.Hemmen Yıldıza sarıldı.Bu ne cesaret böyle be!Okulun arka bahçesinde bile rahat durmuyor pislik.Şimdiden bile güzel Kanitlar var elimizde.Yıldız kusmamak için kendini zor tutuyor.Ama her şeye rağmen rölünü çok iyi yapıyor.O çok güçlü:')

Emre pisliği Yıldız'a sarılıp konuşmayı yüzünün bir milim ötesindeyken başlattı.

"Seni çok özledim.Hadi evimize gidelim ve sonsuza dek benim ol.Karımdan da boşanıyorum.Söyledim ona her şeyi.Ondan da kurtulduk.Senden daha iyi bir anne düşünemiyorum çocuklarıma."dedi arzulu ve hırıltılı bir sesle.

OHA!SAPIK!MANYAK!ULAN SEN HAS OLDUN KARINIDA BOŞAMAN BİZE BONUS OLDU.HER TÜRLÜ YIKIYORUZ SENİ.PİSLİKLERİNİN CEZASINI ÇEKECEKSİN.ŞU AN BİZE YETERLİ

Yıldızda "Ben-de ço-ok ö--zzzledim ve se-viy-orum seni ama şey şuan hazır değilim sonra yapsak olur mu?"

Dedi.ABHHSHSSSH.Malın yüzündeki hayal kırıklığını görmeniz lazım ya shshshshsh.Sinirlendi de ama çaktırmıyor da.Hatunu kaçırmak gelmez işine

"Peki...Beni çok kırdın bilesin ama"dedi ve YILDIZI ÖPTÜ!

Dorukhan'ın gözleri zaten dolu doluydu şimdi ağlıyordu.Çok zor bir durumun pençesindeydi.Zor duruyordu yanımızda.Şuan iki katı zor duruyor.Ne bağırabiliyor ne bir şey yapabiliyor.

Yıldız "Yapma okuldayız sonraya sakla dedi utanıp çekinerek"

Emre hoca da farkına vardı ve geri çekildi."Bekleyeceğim güzelim;)" dedi ve çekti gitti.Yıldız sona kalmıştı ve ağlıyordu.Nefret ediyordu dudaklarından ve kendinden artık.Kendini pis hissediyordu.Hemen ona sarıldık.Çok ağladı.Birkaç dakika böyle kaldık.Sonrasında Eda"Hadi okul dağıldı müdür gitmeden ulaştıralım dedi"ve hızlıca müdürün odasına gidip kapıyı çaldık.

Müdür yorgundu.Şuan evine gidecekti ona meze olduğumuz için bizden aslında nefret ediyor ama göstermemeye çalışıyordu.Ama arkamızda donuk,titreyen ve ağlayan Yıldız'ı görünce birden duraksadı ve ciddileşti"Noluyor çocuklar dedi"

Hemmen vakit kaybetmeden göstermeliydik.Dorukhan söze atladı"Hocam okulumuzda sapık bir öğretmen müsveddesi var."dedi.Müdür çok kızdı" Ne demek istiyorsun sen!İftira atmaya utanmıyor musun?Yoksa yoksa o pis mektubu da sen mi yazdın???"dedi hiddetli bir şekilde.

Dorukhan o an saadece sevdiğini düşünüyordu.O kadar özgüvenliydi ki hepimiz hayranca baktık ona."Ben iftira atmam kanıtımız var buyrun" dedi ve elimizde ki kayıtları gösterdik.Yıldız daha çok ağlamaya başladı.Müdürden soğuk terler boşaldı.Gözleri doldu ve çok sinirlendi.Artık bu adam bitio gidecekti.Allahım sana çok şükürler olsun :')))

Müdür"BU PİSLİK BU BU BUUU O PİSLİĞİ HEMMEN SÜRDÜRÜYORUM BURALARDAN PİSLİK YA BU ADAMLA NASIL SENELERCE ÇALIŞTIK!"dedi adeta nemrut dağı gibi patlayarak.

Sonra sesi naifleşti ve Yıldıza döndü"Kızım hiç meraklanma bu adamın işini ben göreceğim her şey bitti artık.Korkma canım kızım"dedi babacan bir tavırla.Yıldız biraz da olsa gülümsedi ve toparlandı.

Müdür bize o adamı halledeceğine dair teyit verdikten sonra  odadan çıktık.Yıldız hepimize sarıldı.Ama Dorukhana da ayrı bir sarıldı.O içerideki cesur tavırlarından ötürü.

"Çok sağ ol kardeşim.İnsanın bir kardeşi olması ne kadar güzel"dsditonu sıkıca sararak.

Dorukhan mutluydu ama buruktu da.Onu o kadar sevmesine rağmen Yıldız onu sadece arkadaşı gibi görüyordu.'Ama olsun bunlarda geçer .O mutlu olsun da benim olmasın varsın 'diye geçirdi içinden.Ve buruk bir şekilde."Ben de seni seviyorum...........KARDEŞİM"dedi ve ayrıldılar...

Hepimiz mutluyduk.Bu iş artık bitmişti.Gülüşüyorduk.Bir tek Dorukhan gülmüyordu.Hasta olduğunu söyledi bize.Ama ben anladım onun ,kalbi hastaydı.Bu ince hastalık bedenini yiyip bitiyordu.Artık olmayacağını kabullenmeliydi.Eve yürüyerek gitmeye karar vermiştik.Dorukhan Yusuf'un evinin önünde durdu.

"Ben Yusuf'a geçiyorum.Şimdilik görüşürüz kankalar"dedi.Bizde onu uğurladık yola devam ettik.

                           *********
Dorukhan Yusuf 'un evine varmıştı.Vardığı gibi Yusuf'a sarılıp ağlamaya başladı.Yusuf onu odasına götürdü ve yatağa oturttu.Bir yandan da sarılmayı ihmal etmiyordu.Bir bardak su verdi.Elini yüzünü sildi ve "Anlat bana ne oldu"dedi meraklı bir tavırla.

"Yıldız bana ....bana.... kardeşim dedi.Sürekli söylüyor biliyorum ama artık eminim.Bizden olmayacak.Onu çok seviyorum.Ne yapmalıyım Yusuf?"dedi ağlayarak.

Yusuf'un da gözleri doldu.Ağlayacak gibiydi.Dorukhan bu duruma şaşırdı ama mutlu da oldu demek ki arkadaşı ona o kadar değer veriyordu ki bu hale gelmişti.Yusuf"Artık dayanamıyorum"dedi ve hızlıca Yataktaki Dorukhanın iki yanına ellerini koydu."Ben de seni seviyorum onu napacağız.Nasıl anlamadın.Sen de beni kardeşin gibi görüyorsun.Ben kime ağlayayım serseri güzelim"dedi gözünden yaşlar süzülerek.

Dorukhan o an dünyadan kopmuştu sanki.Dondu ,kaldı.O an kafasındaki tüm Yıldızla ilgili düşünceler bir anda dağıldı ve Yusuf'un itirafi beynini talan etmeye başladı.Dorukhan sevilmek istiyordu artık.Hiç düşünmedi ve anın büyüsüyle Yusuf'un dudaklarına yapıştı.
Yusuf'un gözleri fal taşı  gibi açıldı.Beklemiyordu bunu.O kadar mitluyduki doluo taşıyordu içi dışına.Oda hemen karşılık verdi.

Dorukhan'ın üstündekileri bir hışımla arsızca çıkardı.Büyülenmişti beyazlığıyla.Kendi üstündekileri de seri bir şekilde çıkardı ve   Dorukhan'ın üzerine uzandı.Fütursuzca öpmeye başladı onu.Dorukhanda karşılık vererek , ufak iniltileriyle onun kulaklarının pasını siliyordu.

Ve yağmurlu o akşam üzeri Yusuf ve Dorukhan birbirinin oldu (HAHAHSHHSAJAJAJAJA)

**********

Sonunda eve vardık ya.Biz yoldayken yağmur başladı.Hep su olduk.Çeşme  gibiyim şuan a*k.Yıldızla bize geldik.Bugün zor ve yorucu bir gündü.Onu yalnız bırakamadım.Biraz kafasını dağıtmaya karar verdim.Hemen duş almak istedi.Girerken kıyafetlerin yanında bir de bulaşık süngeri istedi.Anlamamıştim neden istediğini.Ta ki banyodan çıkana dek.Banyodan teni kıpkırmızı çıktı.Sorduğumda"O adamın dokunduğu yerler belki böyle temizlenir....Kendime ancak böyle saygı duyabilirim."dedi.Gözleri doldu.Hemen ortamı dağıttım.Odama geçtik.Manga okuduk.İki deli eşliğinde cringe hikayeler okuduk.Çok eğlendik.Yarın neyle baş edeceğimizi bilmeden uykuya daldık.

             ~BÖLÜM SONU~