0.1

1.7K 165 311
                                        

Sonbaharın her yeri kapladığı renkleri arasında yürümeye çalışıyorduk. Yaklaşık 15 kişiydik. En küçükleri bendim. Dinlenmemize izin verilmiyordu. Yavaşlarsak boğazımızdaki ipleri çekiştiriyorlardı. Yere düşmekten bedenimizin belirli yerleri kanamıştı. 10 yaşındaydım. Babam, Jeon Krallığı'nın baş komutanı, benim yüzümden bizi terk etmişti. Ben omegaydım fakat o alfa bir çocuk istiyordu. Bu yüzden annemi ve beni evden atmıştı.

Birkaç yıl fakirlikle dolu bir hayat geçirmiş olsakta mutluyduk. Fakat köyümüz istila edilmiş, tüm eşi olmayan omegalar Park Krallığı'na götürülmek üzere alınmıştı. Annemin mührü kırılmıştı. Küçüktüm. Bunun nasıl mümkün olduğunu bilmiyordum.

"Prens Jimin ve Kral Minji bu tarafa doğru geliyorlar" dedi önümdeki atlılardan biri. Öteki ise eliyle dur işareti yaptı. Hepimiz durduk. Aşağıya indi ve bize doğru yaklaşan iki bedenin önünde diz çöktü. "Majesteleri..." dedi sakince. "Bunlar da kim?" diye sordu genç olan. "Jeon Krallığı'nın size hediyesi efendim" yine sesi aşırı sakindi. Sanki bize bağıran, işkence eden o değildi.

Prens atından indi ve bize doğru yaklaştı. Gözleri hepimizin üzerinde dolandı. "Kurt hallerini görebilir miyim?" diye sordu. Kurt halime dönüşebiliyordum. Fakat herkes benim kurt halimdeyken bir kediye benzediğimi söylerdi. Bu yüzden sevmezdim.

"Hayır, imkanı yok. Hepsini birden kontrol edemeyiz. Kaçabilirler"

O an yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım. Bunu fark eden prens "Öyleyse sadece onu görmek istiyorum" dedi. Bana bakmıyordu. Bizi buraya getiren adam yanıma geldi. Çenemi tuttu ve kendine çevirdi. Göz göze geldik. "Dönüş omega"

Cevap vermedim. Dediğini yapmadım. Sadece durdum. Bir alfanın sözünü dinlememek suçtu. Her an ölebilirdim fakat dedim ya küçüktüm. Hiçbir şeyi bilmiyordum. Aynı zamanda fakirdim. Okula gitmemiştim ve yasaları bilmiyordum. Feromon salgılamaya başladı. Güçsüz olduğum için yenik düşecektim. Bacaklarım titremeye başladı. Ayakta durmakta zorlanıyordum. Omegam kaybedecekti. Bunu adım gibi biliyordum. Ben bu düşüncelerle boğuşurken prensin sesi kulaklarımı doldurdu.

"Şu iğrenç fenomonu salgılamayı bırak! O benim omegam. Fenomonlarını onun üzerinde kullanmayı kes!"

Yok olan fenomonlarla derin nefes aldım. Önümdeki adamın baskısı yok olunca kendimi yere bıraktım. Prens bana doğru yaklaştı. "Adını söylemek ister misin?"

Dudaklarımı birbirine bastırdım. Konuşmak istemiyordum. "Adını söylemezsen annen ölecek"

Duyduğum cümleyle bakışlarım anneme kaydı. Yerde yatıyordu. Acı çektiği her halinden belliydi. "Adım...Yoongi"

"Soyadın yok mu senin?" dediğinde yutkundum. Soyadımı söylersem ölürdüm. Babam Park Krallığı'nın en büyük düşmanıydı. "Sana söylüyorum omega" sesi sertti. Aramızda birkaç yaş olduğu belliydi. Fakat o alfaydı. Alfalar doğduklarından itibaren sert olurlardı. Üstelik önümdeki alfa bir prensti.

"Min" dedim korkarak. "Min Yoongi, senden bir şey isteyebilir miyim? Eğer reddedersen annen-"

"Ne istersen yaparım!" Sözünü kesmiştim. Kızdığını hissediyordum. "Dönüş omega" yutkundum. Derin nefes aldım ve dediğini yaptım. Kıllar bedenimi sararken tek yapabildiğim gözlerimi sımsıkı kapatmaktı. Acemi olduğum için canım acıyordu. Dönüşüm tamamlandığında ona baktım. Gözlerini sonuna kadar açtı. "Kedi? Sen...kurt değil misin?"

Şaşkınlığına gülmeyi sonraya bıraktım ve hırladım. "Tamam tamam. Sakin ol"

Önümde eğildi ve elini uzattı. Bir adam onun eline bir şey bıraktı. Ne olduğunu göremedim. Ama daha sonrasında boynumda hissettim.

"Bu benim olduğunun kanıtı. Yaşın dolunca seni mühürleyeceğim"

Geri geri yürüdüm. İstemiyordum, hayır. Gözlerim anneme kaydı. Yerde boylu boyunca uzanıyordu. Ona bağırdım. "Affet beni omma!" kurt olduğum için anlaşılmamıştı. Ama o benim annemdi. Beni her zaman anlardı. Babamın anneme çektirdiklerini çekmemek için koşarak oradan uzaklaştım. "Buraya gel omega! Yakalayın onu!"

Kralın sesi her yerde duyulurken kaçmaya devam ediyordum. Aniden havalandığımı hissettim. Beni kucağına alan kişiye bakarken annemi gördüm ve onun gözlerimin önünde ölüşünü...

><><><

•Min Yoongi•

Sınır: 10 yorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sınır: 10 yorum

İthaf edilmiştir

pisigi • yoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin