Soğukkanlı.

Of.

Lanet olsun lanet!
Tam zamanında uyuyakalan ben, saat yedide uyandım. Oyun başlayalı bir saat olmuştu. Josh ortalarda yoktu. Üzerimde kendi örtmediğim halde olan yorganı kaldırdım.

Aşağıdan kızartma kokusu ve televizyondan şarkı sesi geliyordu. Bir kez daha lanet ettim. Josh benim evimdeydi. Üstelik yemek yapıyordu.

Kendime küfrederek odamın penceresini açtım ve aşağıya inmek için bacağımı sarkıttım. Tam o sırada kapı açıldı.

" Nereye gittiğini sanıyorsun küçük hanım?" Diyerek yanıma geldi. Kaçamayacağımı biliyordum. Benden daha hızlı ve güçlüydü. Pencereyi kapattıktan sonra oflayarak ondan uzaklaşıp, dolaba yaslandım.

"Haksızlık. Ben yorulduğum için uyuyakaldım. Erteleyelim bu oyunu."

Gülümseyerek yanıma geldiğinde bileğimden tutarak çekiştirdi.

"Hayatta olmaz."

Beni mutfağa getirdi ve masaya oturttu.

Şimdi ne yapıyoruz peki? Karşılıklı oturmuş hazırladığı akşam yemeğini yiyoruz. Belki ellinci defa sorduğum soruyu yineledim.

"Erteleyeceğiz değil mi?"

Elindeki çatalı sertçe masaya bırakarak ayağa kalktı. Sinirle yanıma gelip gözlerimin içine bakarak konuştu.

"Ertelemeyeceğiz. Ve sende hiçbir yere gitmiyorsun, gitmeyeceksin. Sen benimsin duydun mu? Bırakmam."

Bağırdıktan sonra eski haline döndü. Kendi tabağını alıp yıkamaya koyuldu. Ben de sessizce yemeğimi yedim.

Yemeğimi bitirdiğimde kalkıp oturma odasına gittim. O da bulaşığı bitirmiş olacak ki peşimden gelerek yanıma oturdu. Kumandayı eline alıp televizyondaki kanallara bakmaya başladı. Yine sinirlenir diye çekinsem de merakım yenik düşüp sordum.

"Sahibim olunca ne değişecek?"

Televizyonu kapattıktan sonra kumandayı sehpaya bırakıp soruma cevap verdi.

"Sen benim olmuş olacaksın ve kimse de sana dokunamayacak."

"İyi de bana zaten kimse dokunamaz."

"Ben hariç."

Tamam bu konuda haklı olabilir, sonuçta beni yakaladı. Aslında hoşlanmıyor değilim o da kabul. Ama kimse benim özgürlüğümü kısıtlayamaz. Sevdiğim hatta aşık olduğum kişi olsa bile.

"Yine eskisi gibi olacağız işte." Dedi.

Bi' aralar sevgili olmuştuk. Ama kıskançlığı beni bunalttığı için ayrılmıştım. Gerçi o hala kabul etmiyor. Sıkılmaya başlamıştım.

"Of."

Kaşlarını çattı.

" Oflama."

"Oof." Evet insanları sinir etmeye bayılırım. Ne var yani.

"Oflama dedim."

"Ne yaparsın?"

Beni kendine çekerek yüzüme yaklaştı. Baya yaklaştı. Yani baya baya içime düşecek kadar yaklaştı.

"Öperim."

Ben doğru mu duydum? Ay komşular yetişin. Bi' dakika sakin olun. Sakinleş. Yine pişman olacağım galiba. Lanet.

"Of."

Sonunda yeni bölüm geldi. Vote' larınızı bekliyorum. Ayrıca JoSilas çifti hakkında ne düşüyorsunuz?