Never Fade Away

03

"Nasaan na si Sophie?" Nagtatakang tanong ko.

"I don't know, I think she's on her way" Kalmadong sagot ni Ava.

"It's already 2:30pm dapat nandito na 'yon kanina pa" Nag-aalalang sagot ko.

3pm ang laro nila Ethan, kailangan hintayin namin ang isa't-isa para sabay-sabay kami pumunta sa gym ng school. I'm wearing a black fitted crop top, mom jeans and white sneakers.

It's already 3pm. Sophie is not around. I message her is where is she now.

To: Sophie

Where are you? You're late.

Akala ko magte-text siya. Nag-call siya at agad kong sinagot 'yon.

"Where are you?" Tanong ko.

"Ah iha, this is Sophie's mom. Sophie is at the hospital. Sophie is not fine right now iha" parang lumuluha ang pagsasalita ng mommy niya.

"What? We're on our way tita" Gulat at kinakabang sagot ko.

"O-Okay iha" patuloy pa rin siyang umiiyak.

Pinatay ko ang call at agad kinausap sila Madison.

"Nasa hospital si Sophie!" Mabilis na sambit ko sakanila.

"What?!" Gulat na sagot nila.

"We're leaving now, as in now na!" Natatarantang sagot ko.

"Okay, let's go!" Sambit ni Ava.

Hindi na kami nakanood ng game ni Ethan dahil sa sobrang alala namin kay Sophie. Nag-grab kami papuntang hospital.

"Manong, pwedeng pakibilisan po, emergency lang po talaga" Natatarantang sabi ni Madison.

"Sige iha" sambit ng driver.

Mabuti nalang ay napakiusapan agad. Nakarating na kami sa hospital at binayaran si kuya. Tumakbo kaagad kami sa nurse para itanong kung may pasyenteng nag-ngangalang Sophie Dee Mendoza. Agad tumango ang nurse at sinabi ang number ng room niya.

Agad kaming nag-elevator at pumunta sa 4th floor dahil 434 ang room number niya. Agad kaming pumasok sa room at nilapitan siya. Natutulog siya kaya si tita ang kinausap namin.

"Tita ano pong nangyari?" Nag-aalalang tanong ko.

"She suddenly collapsed before she was about to leave" she answered calmly.

"Anong pong sinabi ng doctor?" Tanong agad ni Madi.

"She's fine, nainitan lang daw siya and she needs to take a rest" nakangiting sagot ni tita.

Hindi na kami kumibo dahil alam namin na aayos din ang pakiramdam niya, pero hindi mawala sa'min ang kaba lalo na kaibigan namin 'yon.

Bigla kong naalala yung game nila Ethan, it's alrealy 3:25pm baka nagstart na yung laro kanina. Chineck ko ang phone ko para mag scroll doon dahil nagstay kaming lahat sa hospital, hinihintay namin siyang gumising.

I open IG and checked their stories. I suddenly look at Ethan's story. The video is looking around of the gym. It's 30 mins ago. Madami ding tao, maingay din. Napansin kong may maliit na text sa ibaba.

Where are you? :(

Hindi ko pinansin 'yon dahil baka iba yung tinutukoy niya doon. Ayoko naman mag-assume na ako 'yon! Duh! I message him so he will know kung bakit hindi ako nakanood.

To: ethanlouishrnndz

Hi. Sorry if hindi ako nakanood. May emergency kasi e.

Hindi pa siya nag-reply. Naglalaro na siguro siya. Nag-scroll lang muna ako sa mga social meds ko. Nabwisit ako dahil andaming toxic, kaya tinigil ko nalang at nanood ng netflix.

After 1hr I think, Sophie is awake, I'm glad that she's looking better like she did not collapse.

"Are you okay?" Tanong ko kaagad.

"Yes, bakit nandito kayo?" Sambit niya.

"Nataranta kami noong sinabi ni Zoey na nasa hospital ka" Sagot ni Madi.

"Game ni Ethan ngayon ah! Sana hindi na kayo nag-abala pang pumunta dito" malungkot na sagot ni Sophie.

"I texted him already so he would know why we did not watch the game" kalmadong sagot ko.

Tumango lang siya at ngumiti. Until her mom enter the room, tita bought food for us. She suddenly stopped when she saw Sophie is woke up already. She hugged Sophie and asked her if she's okay. Sophie nodded.

"Let's eat!" Aya ni tita.

Kumain muna kami at nag-kwentuhan lang. I was done eating when my phone rang. I checked my phone if there's a message or something. Nakita ko na nag-message si Ethan sa ig. Binuksan ko kaagad para makita kung ano ang minessage niya.

From: ethanlouishrnndz

What? Why? Are you okay? You're not feeling well? What?

Natawa ako bigla, napatingin tuloy sila Madi sa'kin dahil para akong baliw na tumatawa mag-isa. Agad din akong umayos sa sarili ko at nireplyan siya.

To: ethanlouishrnndz

Hindi ako. Yung kaibigan ko.

Agad naman niyang sineen at nag-reply.

From:ethanlouishrnndz

Oh, who?

To: ethanlouishrnndz

Sophie.

From: ethanlouishrnndz

What happen?

To: ethanlouishrnndz

Nag-collapse siya dahil sa init.

From: ethanlouishrnndz

Ah, okay, hopefully she can recover soon.

To: ethanlouishrnndz

Nagising na siya, btw.

Hindi na siya nag-reply. Seener! Baka game na ulit kaya 'di na nagreply. Sana manalo sila. Umalis muna ako para kamustahin yung tita ko. Tita Shamy is a doctor, she own this hospital. Matagal ko na rin siyang hindi pa nakaka-usap. She's my mom sister.

"Hi tita!" I surprise her while she's checking on the papers.

Halata sa mga mata niya ang gulat nang makita niya ako.

"Oh, Zoey!" She hugged me.

"Kamusta ka na? Glad you're here!" Sambit niya.

"I'm okay tita. My friend is here, nag-collapse siya" sambit ko.

"Ah, yung kanina. Sophie ba?" Tanong niya.

"Yes tita" I answered.

"I checked her already, later she can go home na para magpahinga na rin"

_______________________________