...
Düşüncelerime dadanan bu hain duygular somutlaşmış gibi yolumuza taş koymuştu!
Mavi, tüm planlarımızı suya düşüren atağıyla bir adım öne geçmişti. Ani baskını işleri değiştirmiş, avantajlı konuma geçmeye çalışmıştı. Elitlere karşı savaşın da kazanmıştı. Esmer'i aradan çekmeye çalışmıştı.
Başlayan çatışmada Esmer'i ölümün eşiğine getirmişti! Yarası ölümcüldü. Çaresizce ne yapacağımı düşündüm. Bir şeyler yapmalıydım bir an önce! Altın hançeri çıkardıktan sonra çok kan kaybedecekti! Ama hançeri çıkarmaktan başka şansım yoktu! Zamanla yarışıyordum! Yapacağım tek bir şey kalmıştı. Tek bir yol! Onu vampire dönüştürmek! Melezliğine bir yenisi daha eklenecekti. Gücünü konrol etmesi için iyiye işaret değildi! Başka bir seçeneğim yoktu elimde! Yaşamalıydı!
Çatışmayı çabuk bastırmıştık. Ama umrumda değildi! Esmer'in iyi olmasıydı tek derdim. Onun uyanmasıydı! Mavi'yi daha sonra alt edebilirdim! Kendi ellerimle!
Eve geldiğimizde onun sorunsuzca uyanması için tüm hazırlıkları yaptım. Amanda ve Tifa'ya yapması gerekenleri anlattım. Uyandığı zaman susayacaktı! Ve ben yanında olamayacaktım! Yalnız uyanmasının cezasını kesinlikle çektirecekti! Şimdiden kendimi buna hazırlasam iyi olacaktı. Ama önemli olan tek bir şey vardı aklımda. İyi olmalıydı! Daha sonra istediği cezayı verebilirdi. Mavi'yle işim bittikten sonra buradan gidecektik. Çok kısa bir zaman sonra...
Çabuk geri geleceğim düşüncesiyle Mavi'nin peşine düştüm. Köşkündeydi. Beni ya da Esmer'i beklediği açıktı. Hazırlıklıydı! "Oyunlarına bir son ver artık. Esmer'i buradan götüreceğim ve sen hiç bir şey yapamayacaksın." Dedim ona söz hakkı tanımadan.
Gülmeye başlaması beklediğim bir tepkiydi. Ciddiye almasını beklemiyordum zaten. "Ben bitti demeden bitmez Baran. Hala öğrenemedin mi?"
...
BÖLÜM20*-*FİNAL PARÇA2*-*
Ona doğru sert bir hamle yaptım. Zarar görmemek için tek yolu kaçış oldu. Hemen ardından gelen hamlemi karanlık bir çember engellemişti. Tüm gücümle bir hamle daha yaptım. Karanlık çemberi kırmış, savunmasız kalmasını sağlamıştım. Darbenin etkisiyle duvara çarpmıştı. "Engel olamayacaksın!" hırıltılı çıkan sesim yankı yapmıştı.
Çabuk toparlamıştı. "Yaşamasını istiyorsun." Dedi alaylı bir gülüşle. "Ama onun ölmesi gerek. Kontrol altına alınamayan bir gücü kim ister ki?" bu seferki darbeye karşı dayanıksız olan bendim. Üzerine düştüğüm masa parçalara ayrılmıştı. Sersemliği üzerimden atmaya çalışırken yanıma gelip yüzüme doğru eğildi. "Etki alanımdan çabuk çıktı. Hafızası yerine geldi. Aşırı güç kullanıyor. Kendini tüketecek. Kontrolden çıkacak. Onu sen bile durduramayacaksın." Sözleri tıslarcasına söylerken gözleri en parlak maviye bürünmüştü. "Ölmesi gerek!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KRALİÇENİN UYANIŞI*-*Mühür ikinci kitap
Fantasy.... Adam, kucağında mışıl mışıl uyuyan bebeği dikkatlice izliyordu. Küçücük parmakları sıkıca yumulmuştu. Sanki elinde gizlediği bir şey vardı da göstermemek için saklıyordu. Aslında gerçekten saklıyor olabilirdi. Parmaklarını yavaşça aralamaya baş...
