eleven - i'm picking you up for some mc'donalds

1.4K 128 31
                                    

        Het was aan. En terwijl Niall een liedje uitkoos, kreeg ik toch wel zenuwen. Wat als hij wel wint? Wat als hij me dan zoent, recht voor mijn ouders en Louis? Als Niall me gaat zoenen, gebeurd dat niet als vorige keer. Dan gaat hij los, recht voor hun en daar zal ik dan voor de rest van mijn bestaan mee geplaagd worden.

        “Oké, we gaan voor California Girls van Katy Perry!” Roept Niall en Louis begint te juichen. Ik geef hem een dodelijke blik – waardoor hij zich terugtrekt. Ik pak Louis nog wel terug. Maar eerst moet ik iemand inmaken, zodat hij eindelijk mijn huis verlaat – wat ik hem gevraagd heb.

        Het liedje begint en ik begin al te zweten door de zenuwen na de eerste paar moves. Ik zing het liedje in mijn hoofd mee, totdat Niall ineens erdoor heen begint te praten – wat het mij nog moeilijker maakt. “Weet je..” Begint hij en een bonus punt move staat klaar. YES! Gehaald. “Misschien moeten we wel een dansteam beginnen.” Ik frons. Ik twijfel of hij nou zit te grappen of niet. Met hem weet je dat niet. “We zijn wel een goed team samen.” Ik merk dat mijn ademhaling moeilijker wordt. “Ik bedoel niet dat we een dansclub moeten beginnen, maar..” Nog een bonusmove! YES! Alweer gehaald. “We zijn best goed samen.” En dan knapt er ergens iets in mij.

        “Als ik een dans-partner had, had ik het liever als een gentleman. Iemand die een normaal sterk figuur had. Iemand die echt knap was. Iemand die slim was en iemand die verdomme wist wat Spaghetti was. Niet iemand die het ene meisje na het andere meisje mee naar bed neemt en ze behandelt alsof ze een papieren hart hebben!” De laatste bonusmove is gefaald door Niall en heel groot in beeld staat:

          “JULIA WINS” En ik kan de blijheid niet volhouden, maar Niall z’n gezicht ziet er beledigd en droevig uit. Ik probeer het me niet te laten doen, maar ergens doet het me wat. Hij glimlacht sarcastisch. “Gefeliciteerd.” Ik kijk naar de visite – waarvan iedereen behalve mijn vader sip kijkt. “Ik moet nu gaan, toch?” Ik kan niks dan niets antwoorden. “Aww.” Hoor ik Louis zeggen en sla hem van achteren, zonder mijn gezichtsuitdrukking te veranderen. Niall draait zich om en ergens in mij komt een signaal dat ik “wacht” moet roepen, maar ik doe het niet. Ik weet dat toen ik dat een keer deed in een andere situatie, ik veel pijn kreeg dus nee. Nu laat ik hem gaan.

        De rest van de avond was ik stil, maar het was even goed dat ik stil was. Toen ik naar bed ging en door twitter scrollde, zag ik weer wat tweets voorbij komen.

 

 “@NH09_: i feel like i’m not good enough”

 

 “@NH09_: am i?”

 

 “@NH09_: am i that bad, am i such a bad person?”

 

 “@NH09_: now i doubt if my friends actually like me or are just with me because i’m niall. the one who’s cool and had a lot of girls?”

 

 “@NH09_: i can’t sleep with all these thoughts in my head”

 

 “@NH09_: because of you, you drive me crazy. i need you in my fucking arms”

        Ik werd er gek van om het te lezen. Het maakte mij ook gek, niet alleen hem en ik kon het nu echt niet meer weerstaan om hem gewoon even te sms’en. Dat kan geen kwaad, toch?

Paper Hearts.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu