“Het was erg leuk.” Vertel ik hem, als ik bij de deuropening sta – klaar om weg te gaan. “Eh.. Ja. Volgende keer wel andere film, want ik viel in slaap.” Vertelt hij gapend. “Het was best schattig.” Grinnik ik, terwijl hij bloost. “Nou, ik zie je morgen?” Vraagt hij om de aandacht ergens anders op te richten. “Oh? En wat gaan we dan doen?” Vraag ik hem. “Weet ik veel.”
Ik lach. Ik lach hem gewoon uit. “Je wilt dus echt het perfecte vriendje voor mij spelen?” Vraag ik hem, waarop hij verlegen knikt. “O-Oké, eh.. Misschien kan je morgenavond komen eten bij mij? Dan kunnen mijn ouders je leren kennen. Gewoon omdat je een vriend van me bent nu. Niks meer.” “Ja! Ja is goed! Gezellig!” “Oké, ik zie je morgen dan!” Hij knikt glimlachend en sluit zijn deur.
Als ik naar huis loop is alles waar ik aan kan denken het verschil tussen hem en Louis. Louis, mijn beste vriend uit Doncaster. Louis was normaal, gesloten en alles was perfect in zijn leven. Niall is precies het tegenovergestelde. Niall is apart, open en alles is ongepland in zijn leven. Tenminste, zo zie ik hem nu. Ik ken hem één dag lang. Ik leer hem nog wel kennen. Sinds hij dit spelletje wil spelen.
Wanneer ik aankom bij mijn huis realiseer ik dat ik Niall zijn kleding nog aanheb en die van mij bij hem ligt. Shit. Het is al te laat. Mijn vader doet open. “Julia, het is half één.” De woede en slaap is in zijn ogen te zien. Ze waren al aan het slapen. “Het spijt me, ik-” “Degene die er voor zorgde dat je hier zo laat bent, nodig ik graag uit op een diner morgenavond.” Zegt hij streng, maar ik grinnik. Dat ging sowieso al gebeuren. “Ik wil namelijk een hartig woordje met diegene spreken. Is het een jongen? Of meisje?” Ik blijf maar glimlachen, terwijl ik het huis in loop en hij mij fronsend aankijkt. “Wat glimlach je? En wat heb jij voor kleding aan?” “Ik wilde zelf al vragen of diegene hier kon blijven eten, en deze kleding is van diegene.” Antwoordt ik mijn vader. “Aha, en wie is diegene?”
“Niall.”
“Dus die komt morgenavond? Goed. Nou ga slapen, je bent laat.” Hij loopt de trap op, maar ik houd hem tegen. “Pap, doe normaal. Het is mijn schuld. Ik vroeg aan hem om nog film te kijken.” Hij kijkt naar de traptreden en laat een diepe zucht over zijn lippen rollen. “Goed. De jongen is welkom. Nou pak wat slaap. Welterusten.” Mopperig loopt hij terug naar de kamer. Zijn deur sluit hij enorm zachtjes, terwijl ik niet eens mijn best doe om zachtjes te zijn.
Ik laat me vallen op het bed en laat een diepe zucht uit mijn mond komen. Wat een dag. Ik ben verhuist, ik heb iemand met een aparte persoonlijkheid leren kennen, ik heb film bij diegene gekeken en kom al op de eerste dag te laat thuis. Dat ik ben gezoend door hem ben ik al vergeten, sinds het niks met me deed. En nog steeds doet het niks met me.
Ik trek zijn kleren uit, totdat ik overblijf in mijn ondergoed. Ik ga onder de dekens liggen en pak mijn telefoon. Ik zie een berichtje van Louis.
From: Lou
To: Me
EN? Hoe is je buurt? (: Sorry voor late reactie had het druk.
x Louis
Ik ga hem de waarheid niet vertellen. Hij flipt als ik naast een jongen zit, laat staan op een jongen zit. Ik schaam me gelijk. Ik ben bijna met Niall onder de dekens gedoken. Gewoon een willekeurige jongen. God, ik voel me zo raar.
To: Lou
From: Me
Sorry dat ik niet reageerde Lou. Ik was bezig met verhuizen.. En waarom had je het druk?! Jij hebt het nooit druk!
- Julia
Ik loog, maar ik doe het hem niet aan om boos te worden dat ik met een andere jongen ben. Hij is bang dat ik hem als beste vriend in de steek ga laten. En hoe vaak ik hem dan ook vertel dat ik dat nooit zou doen – hij gelooft me niet. Louis is gewoon zo beschermend.
Mijn telefoon ringt niet veel later.
From: Lou
To: Me
Bezig met verhuizen.. Hm.. Het zal wel Julia! Je bent nooit met iets bezig en ik dacht dat jullie huis al ingericht was? En ik was op een date. Don’t tell anyone please. I love youuuu
Oh god, ja. Ik had hem verteld waarom ik in één keer weg ging. En dat was omdat alles al verhuist was door mijn ouders. Louis weet gewoon wanneer ik lieg. En dat is niet omdat hij daar goed in is, nee dat is omdat ik slecht ben in liegen.
To: Lou
From: Me
Betrapt I guess? EN MET WIE BEN JE OP DATE? Omg Louis! Ik mag nooit met een jongen en jij wel? Pff.. Niet eerlijk ;)
Ps. I love you too of course, why wouldn’t I?
Ik meende het serieus eigenlijk, maar ik kan niet boos op Louis zijn. Alhoewel leraren daar wel een potje van konden afgelopen jaren.
From: Lou
To: Me
Ze heet Christa.. Ze is echt mega hot en ze heeft een lekkere kont. Ben je ook weg geweest dan? Ook iemand? (;
Oh my god. Weer zo’n actie voor Louis weer hoor.
To: Lou
From: Me
Waag het nog één keer naar het uiterlijk te kijken, Louis. Ze is hopelijk toch wel lief tegen je en heeft hopelijk ook een beetje verstand.. En ja ik ben ook weggeweest. Je bent niet boos toch?
Het verbaasde me dat hij heel relaxed vroeg of ik ook met iemand was geweest. Normaal zou hij helemaal flippen.
From: Louis
To: Me
Oh, leuk. Je bent toch niet met hem naar bed geweest of zo? En vertel me alles als jullie iets krijgen. I wanna hear ALL the details. En ze is wel lief hoor. Maar jij bent liever. Bel tegoed is op na dit sms’je dus kan niet meer reageren, sorry love. Slaaplekker, ik spreek je nog wel hè. (;
xx
Ik grinnik. Daar is de beschermende Louis al weer hoor. Ik sluit mijn telefoon af. Ik doe de dekens goed over me heen. Ik ga op mijn zij liggen en denk na. Deze zomervakantie ga ik best veel meemaken denk ik. Ik weet het niet.. Ik ga wel wat met Niall meemaken waarschijnlijk, maar met die meiden hier? Nee. Ze zijn bitchy en erg gemeen. Ze kijken me allemaal aan met een vies gezicht en kleding zich verschrikkelijk. Ben blij dat Niall niet boos is dat ik me niet zo kleed zoals hen.
En dan net op het moment dat mijn ogen letterlijk dichtvallen en ik het gevoel had dat mijn hand dromenland bereikt had, schieten mijn ogen open. Ik schiet overeind en probeer er achter te komen waardoor ik wakker wordt.
Als ik iemand mijn naam hoor schreeuwen/fluisteren door mijn raam dat wijd open staat - vanwege de hitte – , kom ik erachter. Ik spring uit mijn bed en sprint naar mijn raam. Ik kijk naar beneden en laat een verassende zucht uit mijn mond komen.
“Das de twee keer van vandaag, Niall.”
“Het is al middernacht, dus eigenlijk de eerst van vandaag.” Grinnikt hij nu, normaal pratend. Ik schud mijn hoofd lachend. Ik probeer wel zachtjes te doen. Wat als mijn ouders ook al achter dit komen? “What’s up?” Besluit ik direct te vragen.
“Nou, ik dacht dat het wel handig zou zijn om je telefoonnummer te hebben. Anders kan ik je natuurlijk geen ‘goodmorning berichtjes’ sturen.”
JE LEEST
Paper Hearts.
Teen Fiction. “Hij had mij niet zien aankomen en daardoor draaide het hele plan om.” Niall denkt dat alle meisjes hetzelfde zijn. Hij heeft gelijk. Tenminste, alle meisjes in zijn dorpje dat afgelegen van de rest van were...
