nine - nobody touches my pizza

1.2K 144 26
                                    

          “Ja dus?” Vraag ik mompelend. “Niks.” Antwoordt hij met een grijns. Ik loop weg en ga op zijn bed zitten met een zucht. Ik voel zo slecht. Het liefst duik ik zo weet onder de dekens.

          Alleen.

          Niall komt na heel kort ook de kamer binnengelopen. Hij knipoogt kort en opent dan zijn mond - om te praten, maar ik ben hem voor. “Kan ik asjeblieft doorslapen? Ik voel me echt heel slecht.” Hij grinnikt en zit aan zijn perfect gestylede haar. “Ja, maar ik kan niet de hele tijd bij je blijven.” Antwoordt hij, terwijl ik alweer in dit bed kruip. “Eh.. Oké, maar wat ga je de hele dag doen dan?” “Gewoon, een beetje chillen met mijn vrienden..” Ik maak mijn ogen groter, zodat hij verteld wat hij daar echt mee bedoeld. “Oké, ik blijf wel hier.” Geeft hij nu toe en nu grinnik ik.

          “Dit wordt een saaie dag..” Mompelt hij en grijbt een soort iPad van een kast. Hij heeft gelijk trouwens, het wordt inderdaad een saaie dag. Maar als hij me nou had tegengehouden met alle drank van gisternacht, was dit heel anders gelopen.

          + + +

          Het is nu 16:00. Ik ben net wakker van heel even slapen. Ik voel met mijn arm naast me en verwacht het lichaam van Niall, maar ik voel alleen een lege kant van deze matras. Als ik twee bekende stemmen van beneden hoor komen, weet ik wat er aan de hand is. “Ja, maar ze is dus nu boven?” Hoor ik mijn moeder vragen aan waarschijnlijk Niall. “Nou, eh.. Ja maar ze koos er zelf voor!” De laatste woorden waren schreeuwend, omdat mijn moeder naar boven rent.

          Ze loopt de kamer binnen en haar ogen schieten open. “Wat is dit?!” Roept ze vragend, terwijl Niall ook langzaam de kamer binnenloopt. “Waar moet ze anders slapen?” Vraagt Niall, maar mijn moeder heeft alweer iets nieuws om over te schreeuwen. Ze pakt één van de lege flessen op en de uitdrukking op haar gezicht wordt alsmaar bozer. Ook Niall wordt kwaad aangekeken. “Whisky?! Je bent 17, Julia. 17!” Schreeuwt ze, maar het enige waar ik me op kan concentreren is Niall die achter haar zijn lach probeert in te houden. Ik kan het niet laten om wat te grinniken. “Oh jullie vinden dit grappig?” Vraagt ze kwaad. “Nee, maar mam, je wist toch dat ik bij Niall zou slapen vannacht?” Zeg ik. “Ja, het is al vier uur ‘s middags, Julia.” Ze begint weer te schreeuwen.

          “Dus? Mag ik ook is zelf bepalen waar ik ben?” Ze denkt even na lijkt het. “Weet je, laat maar. Leg het maar uit aan je vader als je thuis komt. En je komt thuis, anders zwaait er wat!” Vertelt ze me, en loopt weg. Ik rol mijn ogen overdreven en laat me vallen in de kussens. “Dag mevrouw!” Roept Niall haar achterna en ik geef mezelf een facepalm. Niall komt naast me zitten. “Wat gaan we morgen doen?” Vraagt hij, maar ik lach hem uit. “Jezus, Niall. Ik word wakker met de eerste kater van mijn leven en vol me ontzettend beroerd en je vraagt wat we morgen gaan doen!” “Sorry, slaap maar door.” Glimlacht hij lief en ik zeg een geluidloze ‘thanks’ terug.

          + + +

          “Julia, wakker worden, ik heb pizza.” Mijn ogen openen gelijk en de warme geur van pizza. Op één of andere manier ben ik bij de juiste jongen in huis, want het enige waar je mij voor wakker mag maken is pizza en oh my god dit is geweldig. Ik knuffel Niall gelijk en pak zijn hoofd vast met twee handen, zodat ik hem een zoen op zijn wang kan geven, maar het zit er naast. Het komt half op zijn lip en mijn hele gezicht word rood. Raar, sinds hij me al eerder heeft gezoend, maar toen voelde ik niks. Nu nog steeds niks, alleen ontzettend veel liefde voor deze pizza. Ik open de deksel en ik hap gelijk naar adem. Heel cliché, maar geweldig. Een pizza in de vorm van een hartje. Hoe krijgt hij het voor mekaar? Ik pak mijn telefoon, maak er een foto van en zet ‘m op instagram met de tekst.

          ‘best “boyfriend” ever’

          Ik pak een stukje, terwijl Niall vol trots toekijkt. “Mag ik er ook één, prinses?” Ik stik haast in de pizza. “Prinses?!” Vraag ik als ik klaar ben met stikken. “Grapje,” Knipoogt hij. “Nou geef mij ook.” Mompelt hij en pakt ook een stuk.

          Als ik aan mijn tweede stuk pizza begin stop ik met kauwen als harde voetstappen de trap op bonsen naar boven. Het eerste wat in me opkomt is ‘inbreker’, maar als de kamerdeur van Niall openzwaait en mijn vader in de deuropening staat, neem ik gerust nog een volle hap en ik zie Niall genieten van hoe ik geen ene bal geef om dat mijn vader hier staat. “Wat doe je?!” Vraagt hij en ik eet niet eens mijn mond leeg of ik antwoord al, “Ik eet pizza, zie je dat niet?” En Ik neem gerust nog een hap erbij. Niall doet hetzelfde. “Geef hier die pizza.” Zegt mijn vader en loopt naar de pizza toe, maar ik kan het nog op tijd beschermen.

          “Niemand. Komt. Aan. Mijn. Pizza.” Verzeker ik mijn vader en kijk hem boos en waarschuwend aan. “Julia, dit ben jij niet.” Zegt hij en weer stik in mijn pizza, maar nu van het lachen. “Oh, ik heb nooit een fuck gegeven om alles om me heen hoor pap. Zeker als ik pizza aan het eten ben.” Zijn mond valt open. “F-f-fuck?” Ik grinnik van dat hij het woord amper kan uitspreken. “Ja, doe nou maar niet alsof je het woord nooit hebt gebruikt.” Zeg ik tegen hem en hij schud zijn hoofd. “Ik ga dit met je moeder bespreken.” Zegt hij en wijst wat met z’n vinger. Ik snap niet wat hij wilt bereiken, want ik lach alleen maar. “Doe je ding. Het is zomervakantie, laat mij is. En deze pizza is verrukkelijk!” Roep ik en kijk Niall enorm dankbaar aan. “Ze heeft nu wat lol gehad, meneer. Misschien moet u dat ook is hebben.” Zegt Niall tegen mijn vader en nu stik ik zo erg in mijn pizza dat Niall bijna zo’n greep bij me moet doen.

          “PARDON?! Ik en mijn vrouw – laat maar, ik ben hier weg. En jij bent hier nog niet klaar, Julia. Met jou moet ik nog is goed spreken.” “OEH, nou worden we bang, man.” Ik hoor geïrriteerd gekreun komen vanuit de gang beneden. “Hoe is hij eigenlijk hier binnen gekomen?” Vraagt Niall zich hardop af en ik frons mijn wenkbrauwen. “Wow, ja, da’s een goede.” Grinnik ik, maar we laten het gaan. Het is mijn vader maar.

          Mijn telefoon begint te ringen en ik pak hem op, terwijl ik nog een stuk pizza pak. “Hmllo.” Zeg ik met volle mond. “Julia? Boyfriend? What’s happening?!” Hoor ik Louis stem vragen. “Mh, Dmt was eem grmpje.” Ik kom amper uit mijn woorden, zo vol zit mijn mond. “Wat zeg je?” “Sorry, ik zei, dat was een grapje.” “Oh? Waar komt die pizza vandaan dan?” “Wat ben jij nieuwsgierig. Die was van een vriend, daarom die aanhalingstekens hè.” Leg ik uit. “Nou, eh.. Er is een groepschat van onze vriendengroep weet je wel..” Begint hij. “Ja, praat verder.” Dwing ik hem.

          “Nou.. Daar is het een beetje ontploft door die foto van jouw. Iedereen flipt ‘m momenteel.”

 

*OHOHOH – louis in ‘no control’*

 

          + + +


hahahah dat laatste dat hoort niet bij het verhaal haha, sorry, maar toen ik die zin net aftypte zong louis zo ‘OOHOHOHO’ in no control weet je wel en ik vond het wel toepasselijk dusja. hope you liked thissss and don’t forget to vote and comment if you liked it. lots of luvvvv.

OH EN DIT HEB IK TIJDENS DE LES GESCRHEVEN EN TOEN KWAM MIJN GESCHIEDENIS LERARES INEENS AANLOPEN EN ZE GING LEZEN EN IK WAS LIKE NO BITCH DONT LOOK EN TOEN LEGDE ZE HET OP DE TAFEL VOOR MIJ EN DE TAFEL DAARVOOR WEER ZAT ZO'N JONGEN EN DIE GING DIT OOK LEZEN EN NEEEEEEE UGH. NA DE LES MOEST IK KOMEN UITLEGGEN WAT DIT WAS EN WAAROM IK DIT SCHREEF EN IK WAS LIKE "ehhhh een fictie verhaal dat ik schrijf" EN ZIJ WAS LIKE HUH WAT LEG MEER UIT MAAR GOD THANK GOD DAT ZE ME LIET GAAN. dus guys, jullie hebben medelezers :(

Paper Hearts.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu