Bad Romance (Υπο Διόρθωση)

Μια εβδομάδα......

Παιδάκια μου χίλια συγγνώμη που έκανα να ανεβάσω τόσο καιρό!!!!!Είμαι απλά απαράδεκτη!Λοιπόν αυτό το κεφάλαιο δεν μπορώ να πω ότι με τρελαίνει,το θεωρώ αποτυχία σκέτη!Καλή δύναμη σε όσους το διαβάσουν!!!!

“Elisabeth Storm θέλεις να γίνεις μια Black?”γούρλωσα τα μάτια μου
“ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ?” αυτό ήταν,λιποθύμησα..................
Ξαφνικά νιώθω μια έντονη απαίσια μυρωδιά να εισχωρεί στην μύτη μου,το κεφάλι μου πάει να σπάσει και νιώθω αδύναμη.
“Έλα κορίτσι μου ξύπνα” γνωστή φωνή,μα ποιος είναι αυτός?α ναι σωστά ο Adrian....σιγά σιγά νιώθω το σκοτάδι να υποχωρεί και ανοίγω τα μάτια μου και έρχομαι σε επαφή με τον πιο όμορφο άντρα,με κοιτάει ανήσυχος
“Τι έγινε?”
-Τι θες να έγινε μωρή? Λιποθύμησες! Λέει η εσωτερική μου φωνή.
“Επιτέλους!” είπε και έφυγε η ανησυχία από το πρόσωπό του
“Adrian”

“Ναι,εγώ είμαι,μπορείς να σηκωθείς?” με το που το λέει παρατηρώ τον χώρο τριγύρω μου και συνειδητοποιώ πως είμαστε και οι δύο στο πάτωμα και πως με έχει πάρει στην αγκαλιά του,προσπαθώ να σηκωθώ αλλά δεν μπορώ
“'Άστο σε εμένα αγάπη μου” μου λέει και με βολεύει καλύτερα στην αγκαλιά του,αμέσως μετά μας σηκώνει,περνάω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του,δεν με κοιτάει στα μάτια παρόλα αυτά μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο,περπατάει για λίγο,μπαίνουμε στο σαλόνι και με αφήνει απαλά στον μεγάλο καναπέ,κάθεται δίπλα μου ήσυχος και με παρατηρεί χωρίς να μιλάει,ξέρω πως κάτι σκέφτεται ωστόσο δεν το μοιράζεται μαζί μου.
“Adrian?”

“Χμμ” μουρμουρίζει και κοιτάει αλλού
“Τι έγινε?”
“Δεν θυμάσαι?” λέει εξακολουθώντας να κοιτάει αλλού
“Να θυμάμαι τι ακρ....” σταματάω να μιλάω όταν ξαφνικά μου έρχονται όλα στο μυαλό,η αλλόκοτη συμπεριφορά του Adrian το φαγητό και τέλος.......η πρόταση γάμου.........στην θύμησης της και μόνο μου έρχεται να λιποθυμήσω ξανά ωστόσο όμως κρατιέμαι και αρκούμαι στο να γουρλώσω τα μάτια,για κανένα 5 λεπτο δεν μιλάει κανένας μας,εγώ κοιτάω τον Adrian που είναι στην τσίτα και ο Adrian κοιτάει εμένα που είμαι σαν χαμένη.

“Δεν σκοπεύεις να λιποθυμήσεις ξανά έτσι?” είπε και μισο-χαμογέλασε,χμμμμ κάνουμε και χιούμορ????? ξεβολεύομαι από την θέση που βρίσκομαι και κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ
“Adrian”

“Elisabeth”

“Τι ακριβώς παίρνεις?”

“Τι εννοείς?” είπε και χαμογέλασε αυτάρεσκα,ααα όχι καλέ μου δεν θα μου την φέρεις έτσι αυτή την φορά!
“Τι εννοώ?μου έκανες πρόταση γάμου Adrian! ΓΑΜΟΥ!” του λέω τονίζοντας την τελευταία λέξη και σηκώνομαι όρθια,αρχίζω να πηγαίνω πάνω κάτω σαν την τρελή,ο Adrian έχει τα απίστευτα μπλε μάτια του καρφωμένα πάνω μου και σταυρώνει τα χέρια του.
“Μπορείς να ηρεμήσεις?” μου προτείνει χαλαρός
“Μην μιλάς!να ηρεμήσω?πως θες να ηρεμήσω μετά από όλο αυτό?εδώ μιλάμε για γάμο!
Γ-Α-Μ-Ο,δεν καταλαβαίνεις νομίζω την σοβαρότητα της κατάστασης”