"Przyrodni Brat"

#13

Ostatnie dni były ciężkie. Całymi dniami prowadziłam rozmowy których nie chciałam prowadzić. Wyraźnie można było wyczuć, że Stew i co dziwne Chris są na mnie źli. Nie odzywali się do mnie od momentu kiedy powiedziałam Stewowi, że przespałam się z Chrisem. Złość Stewa była uzasadniona. W końcu obiecałam mu, że zakończę bliższą znajomość z Chrisem, a później się z nim przespałam. Ale złości Chrisa nie rozumiałam za żadną cholerę. Chciałam z nim porozmawiać i się wszystkiego dowiedzieć ale odkąd wróciliśmy z mojego rodzinnego miasta nie widziałam chłopaka nawet pytałam mamy gdzie jest ale ona odpowiadała, że nie wiem i pewnie wróci za kilka dni bo to nie jego pierwsze dłuższe zniknięcie. 

Aktualnie siedzę na kanapie w salonie zajadając się słodyczami i oglądając jakąś durną komedię romantyczną. Nigdy ich nie lubiłam, zawsze były dla mnie przesłodzone i oglądałam je tylko wtedy kiedy na prawdę mi się nudziło, a teraz ewidentnie był ten moment. Chwilę później prawie, że spadłam z kanapy gdy ktoś trzasnął dosyć mocno drzwiami wejściowymi. Szybko pobiegłam w stronę drzwi. Kiedy zobaczyłam, że to Chris kamień spadł mi z serca. Jednak coś było nie tak. Jego włosy były roztrzepane, miał lekki zarost i widocznie był pijany. Podeszłam do chłopaka ale odrazu mnie od siebie odepchnął.

- O co ci chodzi Chris? Wracasz do domu po kilku dniach i zachowujesz się jakbym zabiła ci całą rodzinę. Jeżeli coś ci zrobiłam to mi to powiedz.

- Nora... Po prostu się ode mnie odpierdol - Powiedział i tak po prostu odszedł. Chciałam coś jeszcze powiedzieć ale nie wiedziałam co. Słowa które wypowiedział wybrzmiewały w moich myślach jak mantra. Rozpłakałam się i szybko pobiegłam do swojego pokoju. Trzasnęłam drzwiami i zakluczyłam je na klucz. Runęłam jak kłoda na łóżku dosyć głośno szlochając.

Kilka godzin później obudziłam się chociaż nie wiedziałam nawet kiedy zasnęłam. Przed zaśnięciem miałam tyle najróżniejszych myśli w głowie, czemu Chris tak powiedział, co mu zrobiłam i czy nasz sex nic dla niego nie znaczył.