Pişmanlık

1.5K 42 9
                                    

Eski Bölüm

Şebnemin dürtmesiyle kendime geldim. Ellerinden tutup"Şebnem,ben senin yanındayım. Birde şunu söyliyim biz çocukluk arkadaşız. Seni asla bırakmam. "dedim. Sesimde bu sefer kararlılık vardı. Eskisinden daha iyiydi...
Yeni Bölüm

Sanki gidecekmiş gibi sımsıkı sarılıyordum Şebneme. Kokusunu içime çekip huzur buluyordum. Hiç tatmadığım duyguları onda tadıyordum ilk defa. Aşkı ilk defa onda bulmuş,hissetmiştim. Evet verdiğimiz kararlar canımızı çok yakmıştı. Fakat ben. Ben gururuma yenik düşmüştüm. Yıllardır çektiğim acı beni yıpratmıştı. Bu düşüncelerden kurtulunca Şebneme baktım. Ağlıyordu. Yüzünü avuçlarımın arasına alıp baş parmağımla göz yaşlarını sildim. Buruk bir gülümsemeyle"Yapma böyle Şebnem."dedim. Yanağıma sulu bir öpücük kondurdu. Ağlaması bitince kısık bir sesle"Beni asla bırakma. Ben sana güveniyorum ve seni ço-"lafını bitirmeden kapı çaldı. Kapıya doğru yürürken Şebnem etrafı topluyordu. Pizza kağıdını çöpe atıp koşa koşa yanıma geldi. Kim gelmiş olabilirki. Kapıyı açınca turuncu tulum giymiş hafif şişman adam Şebneme yaklaşıp"Merhaba Şebnem hanım. 1 saat önce telefonda konuşmuştuk. Tayfun ben. Dekor ve dizayn için aramıştınız."dedi. Yine Şebnem. Tayfun beyin elini bırakıp"Buyrun Tayfun bey. Siz içeri geçin ben geliyorum."dedi. Bu gerçekten maddi açıdan sıkıntı açıcaktı. İlk önce içeri Tayfun denen adam girdi, ardından arkasından 11 işçi girdi. Kapıyı hızlıca kapayıp Şebnemden açıklama bekliyordum. Gözlerini benden kaçırırken çocuksu bir sesle"Yaaa Selim. Napsaydım. Bak ne güzel onlar işini halleder,bizde gezeriz işte. Aa bak yakınlarda bir tane bar var oraya gideriz."dedi. Aslında bu iyi olabilirdi. Şebnemle vakit geçirmek. Kulağa oldukça iyi geliyordu. Onaylandıktan sonra içeri geçtik. Duvarlar boyanıyordu. İşçiler yukarı çıkıyordu. Büyük bir hızla anahtarı alıp evden çıktık.
...

Yoğun parfüm ve sigara kokusu midemi bulandırmıştı. Bir masaya geçtik. Şebnem çok hoş gözüküyordu. Barmene en ağırından söyledik. Galiba biraz fazla ileri gitmiştik. Şebnem zevkle 4. bardağını yudumlarken elinden tuttum. Ters ters bana baktı. Somurtkan yüzü bir anda neşelendi. Ayağa kalktı ve "Yalın. Burdayım. "dedi gitmeye çalışırken. Belinden tutup yanıma otutturdum. Yalın denen herif yanımıza geldi. Büyük bir umutla Şebneme sarıldı. Adeta deliye dönmüştüm. Elini beline sararken Şebnem elini boynuna sardı. Onlara aldırmadan içmeye devam ettim.

Neydi bu öfke. Kıskanıyo muydum? Hayır mümkün değildi. Peki ne hissediyordum. Yaşadığım duygu neydi? Hayır! Çok saçma. Ona aşık olamam. Evet evet. Buldum. Biz çocukluk arkadaşız. Ve ben onu korumak için kıskanıyordum. Hayır. Gerçekten çok saçma. İmkansız bir duyguyu tadıyordum.

Düşüncelerimden kurtulurken Şebnemin yere yığıldığını gördüm. Ne! Gerçekten ne olmuştu orda. Yalın nerdeydi? Etrafa bakınırken kapıda gitmekte olan Yalını ve kucağında duran Şebnemi gördüm. Büyük bir hızla kapıya doğru ilerledim. Kapıya yaklaşınca Şebnemin acı seslerini duydum."Yaaa bırak beni! Selim nerde?" daha çok sinirlenmiştim. Koşarak Yalının yanına geldim ve Şebnemi aldım. Şimdi öfkelenme sırası Yalındaydı. Şebnemi kenara oturturken ceketimi çıkardım. Şebnemin omzuna ceketiki koydum. Yalının yanına yaklaşırken yüzümde hissedemediğim bir gülüş vardı. Elimi yumruk yapıp omzuna vurarken "Ne istiyodun lan kızdan. Niye götürüyorsun?"dedim bağırarak. Ufak çaplı bir kahkaha atıp gözlerini Şebneme sabitledi. Şebneme bakınca korktuğunu hissettim. Dayanamayarak Yalının yüzüne yumruğumu yapıştırdım. Yere yığılırken kahkahası artmıştı. Şebnemi kucağıma aldım. Arabaya doğru ilerlerken Yalının son sözü kulağıma takıldı. "Ben Şebnemi istiyorum. Ve benim olucak." Neydi şimdi bu. Gerçekten bunu yapabileceğini mi sanıyordu. Olduğum yerde duraksadım. Geri dönerek yanına giderken Şebnem omzuma sarılıp "Nolur gidelim." dedi. Başımı sallayıp arabaya doğru ilerledim. Şebnemi koltuğa yerleştirip bende kendi yerimi aldım. Tayfun bey bizi barda aramış ve evin bittiğini söylemişti. Arabayı çalıştırırken son bir kez daha Şebnemin kusursuz yüzüne baktım. Herzamanki gibi çekiciydi.
...

Eve gelmiştik. İçi ve dışı gerçekten güzel olmuştu. İyi iş çıkarmışlar. Odaya girince odanın muazzam bir renkte olduğunu anladım. Yavaşça yatağa yatırdım. Bir kez daha dehşet verici bir yüzü olduğunu gördüm. Koşulsuz olarak ona bağlıydım. Alnına ufak bir öpücük kondurup kapıya doğru ilerledim. Kapıyı kapatırken Şebnem kısık bir sesle "Selim,ben özür dilerim."dedi. Kapıyı kapatıp yavaş adımlarla yanına yaklaştım. Saçlarına minik bir öpücük kondururken yanına sokuldum. Saçlarını okşayıp "Neden özür diliyorsun meleğim. "dedim. Göğsüme sokuldu. Ellerini saçlarımda gezdirirken dahada sokuldu. Kokusunu içime çekerken kısık bir sesle "Ben aşık oldum." dedi. Şebnem mi aşık olmuştu? Benim en iyi arkadaşım,ben aşık olmam diyen arkadaşım. Peki kime? Benden başka birileri ile mi görüşüyordu. Belkide gururuna yenik düşmüştü. Belinden çekip kendime dahada yaklaştım.
...
Şebnemin Ağzından

Baş ağrısıyla yatakta kıvrıldım. Fakat bu mümkün olmadı. Beni sımsıkı tutan kaslı kollara baktım. Yüzümü buruşturdum. Kaslı kolların sahibine bakınca gülümsedim. Selimdi. İyice yanına sokuldum. Eyvah! Dün gece ya bişeyler saçmaladıysam. Yok yaa. Olmamıştır. Olmaması lazım. Ellerimi saçlarında gezdirip yanağına sulu bir öpücük kondurdum. Yarımyamalak bana bakıp gülümsedi. Elinin tersiyle yanağını silip saçlarımı dağıttı. Yanağıma uzun bir öpücük kondurup ayağa kalktı. Yanağımdan makas alıp "Hadi çabuk aşağı gel."dedi. Ardından dışarı çıktı. Elbisemi çıkarırken Yalının sözleri aklıma geldi. "Ben Şebnemi istiyorum. Ve benim olucak." Üstümdekilerden kurtulup banyoya doğru ilerledim.
...

Banyodan çıkıp üstüme rahat bir şort ve göbek üstü tişört giydim. Ayağama pofuduk terliklerimi geçirip aşağı indim. Burnuma nefis kokular geliyordu. Mutfağa doğru ilerleyince Selimin kahvaltı hazırladığını gördüm. Çok tatlıydı. Kas yumağım benim. Beni görünce gülümsedi. Yanına gidince elleri belimi kavradı. Beni kendine daha çok çekip saçlarımı karıştırdı. Omzuna vurup "Yaa Selim. Daha yeni banyo yaptım. Bozma saçlarımı. " dedim. Başını onaylar derecesine sallayınca sımsıkı sarıldım. Bırakmak istemiyordum. Gerçekten gururuma yenik düşmüştüm. Ama ona söyleyemiyorum. Belki beni sevmez, beni yanlız başıma bırakır. Korkuyorum. Hiç korkmadığım kadar. Keşke dün gece Selimde sarhoş olsaydı. Eve geldiğimizde uyumakla değil daha fazlasını yapabilirdik. Belki çocuğum oldurdu ve Selim beni severdi. Hayır! Hadi Şebnem. Kendine gel. O hiçbirzaman aşık olmayacak. Hem bana hemde başkasına. Ağlamak üzereyim. Selimden ayrılıp arkamı döndüm. Ağlıyordum. Sesimin titrememesi için dua ediyordum. Ama titremişti.
"Ben bi lavaboya gidip geliyorum." dedim. Koşarak lavaboya gittim.

Neden böyleydi. Herşey neden bu kadar kötü olabilirdi. Bunun mutlaka bir açıklaması olmalıydı. Herşeyin açıklaması vardır. Herkes mi acı çeker? Yoksa sadece hakedenler mi? Ben galiba buna mahkûmum. Acı çekerek aşık olmam bu olsa gerek.
Selimin Ağzından

Kalktıkan sonra Şebneme kahvaltı hazırlamak için mutfağa indim. Büyük bir hevesle kahvaltı hazırladım.

Aklımda onca şey varken aklıma tek bir soru takılıyordu. Şebnem gerçekten aşık mıydı? Peki kime açıktı. Yalın mıydı? Hayır. Yalın olmaz. Olamaz. Ben buna izin vermem. Şebnem bana bağlı ve öylede kalacak. Sonsuza dek. Peki Yalın gerçekten Şebnemi alabilecek miydi? Benim olanı ona vereceğimi mi sanıyordu? Asla!

Merdivenlerden inen Şebnem yanıma yaklaştı. Ellerim belini kavrayınca kendime daha çok çektim. Onu bırakmak istemiyordum. Sımsıkı sarıldım. Sırtımda minik göz yaşları hissettim. Ağlıyor muydu? Evet ağlıyordu. Hızla benden ayrılıp lavaboya koştu. Bir süre sonra çıkmayınca arkasından gittim. Ağlıyordu. Yarım yamalak sesi duyuluyordu. Duyduğum en güzel seslerdi heral. "Of Selim yaa. Ben sana söz vermiştim. Aşık olmam demiştim. Olmuyo. Hayır yani içimde tutuyorum olmuyo. Aşık oldum işte. Zaten Yalın pisliğinden de korkuyorum. Hatırlıyor musun ben yanındayım korkma demiştin. Her korktuğumda benle yatardın. Beni yanlız bırakmazdın. Ama galiba bundan sonra beni sevmiceksin. Eninde sonunda öğreneceksin. Sana deliler gibi aşık olduğumu."

♥☆♥☆♥☆♥☆♥☆♥
Arkadaslar yb geldi. Zorlukla yazdım. Sizin için. Fakat buna zaman ayırdığım için diğerine zaman bulamıyorum. Olsun ama bitti sonunda. Sevgilerden bir demet. Hepinizi çok çok öpüyorum.
Sınır: 6 vote+2 yorum

Biz Birlikte İyiyiz(Kaçak Gelinler)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin