C h a p t e r 2 8

130 20 0
                                    

Naglakad kami palabas ng classroom at bumaba na rin ng building

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Naglakad kami palabas ng classroom at bumaba na rin ng building. Pagdating namin sa gate ay bumungad ang malaking grupo ng mga mag-aaral na naipon dito.

"Andiyan na sila Ma'am!" Sigaw ng isang mag-aaral. Ngumiti si Ma'am Johanna at sinenyasan si Ryan.

"Okay! So, let's get going, then!" She gave a nod to Ryan, "Ryan? Please lead us..."

With a smile, Ryan turned around and walked, beckoning the students to follow behind him as he advanced. Wala pa sigurong five minutes nakarating na rin kami sa building. I gazed at the huge structure in awe, amazed of its attractive architectural design.

Sa unang tingin palang mahahalata na agad na high-class ang building na ito. I respired in satisfaction and followed behind the other students as we went in the gate. Umakyat kami sa third floor at sa pagbukas ng door papasok sa hall, a sigh of fascination escaped my lips.

The hall looked so elegant, everything seemed to shine and glitter as we walked in. Nagha-hire siguro sila ng naglilinis dito kaya ganito kalinis ang hall. This could be rented for a Sunday service kung size at ganda lang ang usapan!

 This could be rented for a Sunday service kung size at ganda lang ang usapan!

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Each of us sat and settled down on the chairs. There was this atmosphere of excitement in the air, and with a discreet eye I counted our number. Woah, ilan kaya ang naidagdag ulit ngayon? Our number from the first session seem to have tripled!

A gush of joy overwhelmed my heart, but it wasn't very long when sorrow replaced it.

Sana, sana lang nandito pa ako para makita pa ang paglago ng Ministry na ito. Nakita kong lumapit si Gabriel at umupo sa tabi ko, maya-maya ay dumating naman si Leah at tumabi sakanya. I released a sigh and lowered my gaze.

Our attention was gathered as Ma'am Johanna began to speak, calling us all to prepare as she opened the activity in prayer.

Liningon ko si Gabriel, "Alam mo 'yong 'Christ is Enough'?"

Tumango siya at nagsimulang mag-strum, pumikit na rin ako at naghandang kumanta. For hours last night, this had been the song that kept repeating on my head. Ilang beses ko na bang nasabi ang 'No Turning Back'? Napakaraming beses na siguro. Pero ngayon, ngayon ko lang napagtanto na... anghirap pala.

𝑁𝑜 𝑇𝑢𝑟𝑛𝑖𝑛𝑔 𝐵𝑎𝑐𝑘Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon