Lies behind those eyes (ON GOING)

Chapter 10 (Debate Part 1)

(KIANNA'S POV)

dO_Ob

s-si claudia?!

Yung bitchesa ng taon?!

d>_<b

"A-ah sige kianna, umupo ka muna, mag i-start na yung klase." ngumiti sakin si Miss at inalalayan akong umupo sa upuan ko. Habang ako, tulala at nag iisip lang sa hangin. Natapos ang lahat ng klase namin ng araw na yun ngunit ni-isa wala akong naintindihan. Para ba'kong nananaginip ng gising. Pakiramdam ko nga ay naka lutang lang ako kanina sa ulap.

Ni-hindi ko na nga naalala ang tutor namin ni hatdog. Umuwi akong matamlay at lutang. Hindi narin ako nakakain ng tanghalian at hapunan. Buong mag damag lang akong tulala at nakahiga.

"Bakit kasi sa lahat ng estudyante, ba't siya pa yung makakalaban ko?" napabuntong hininga ako sa isipin'g iyon. Nakaka sira siya ng mood--

*TOOK*TOOK*TOOK*

dO_Ob

"Anak. Kianna?" tawag sakin ni mommy mula sa pintuan. Napabalikwas ako at napaupo. "Nak, may problema ba? hindi ka pa kumakain--"

"Mom! okay lang po ako!" nakangiting sabi ko, kahit alam ko'ng hindi niya naman yun makikita. Kinaya ko parin'g pag mukhain'g maayos ang boses ko. Just to make her feel i'm okay.

"Are you sure baby?! what are you doing ba kasi?" Nag  aalalang tanong niya.

"W-we have a project mom! deadline napo nito tomorrow!"

"Okay. I'll leave your dinner here. Kainin mo na habang mainit pa. Take care, i love you baby!" napangiti ako sa sinabing iyon ni mommy. Nakakagaan sa pakiramdam. Matapos niyang umalis ay kinuha ko na ang pagkain ko sa labas ng pinto at nakita ko'ng may note pa iyon.

"Your favorite food :> Fighting baby! Saranghae! heartu <3"

Napangiti ako sa sinabing iyon ni Mommy. Halatang nahahawa na siya sa pagiging kpop ko hahaha

(KINABUKASAN)

Kulang ako sa tulog dahil alas kwatro na ata ako ng madaling araw nakatulog. Idlip na lang ata ang nagawa ko dahil sa kakaisip ko ng kung ano ano.

Naligo na ako at nag ayos. Sa totoo lang, naisip ko pa nga'ng huwag nalang muna pumasok. Ngunit naisip ko'ng hindi ako mag kaka perfect attendance ngayon'g taon at pagagalitan ako ng daddy ko.

Bumaba ako at pumunta na sa hapagkainan. Hindi pa nakahain ang mga pagkain kaya't nakatulala lang ako, naghihintay. Napansin ni daddy ang iniaasta ko. At sinita ako.

"Kianna. Anong problema? ayusin mo nga iyang upo mo. Ang lousy mo tignan." pag sita niya. Inayos ko ang upo ko at hindi nalang siya pinansin.

"Anong problema mo." walang emosyong tanong niya. Ngunit syempre, tulala ako at pumapadpad kung saan ang utak ko. Hindi ko siya kaagad pinansin.